Zmiana Interpretacji Indywidualnej

Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną wydaną w dniu 21 listopada 2007 r., Nr IP-PB3-423-69/07-4/MS przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, stwierdzając, iż jest ona nieprawidłowa, oraz, że stanowisko (…) Leasing Polska S.A. przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2007 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie zasad opodatkowania dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu w przypadku zmiany pierwotnie określonego okresu trwania umowy, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku (…) Leasing Polska S.A. (dalej: Spółka) z dnia 7 sierpnia 2007 r. wynika, że Spółka zamierza dokonać zmian w zawartych umowach leasingu, które spełniają warunki określone w art. 17b ust 1 oraz art. 17f ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 t.j. z późn. zm.; dalej: updop). Zmiany te polegać będą na zmianie (wydłużeniu lub skróceniu) okresu trwania umowy leasingu. Po zakończeniu umowy, Spółka zamierza ostatecznie przenieść własność przedmiotu leasingu (środków trwałych) na korzystającego.

Wątpliwości Spółki dotyczyły sposobu ustalenia dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu w powyższym stanie faktycznym. Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy ulegnie skróceniu pierwotnie określony czas trwania umowy leasingu operacyjnego lub finansowego, wówczas konieczne jest ponowne ustalenie podstawowego okresu umowy leasingu, a następnie dokonanie analizy, czy umowa ta po zmianie nadal spełnia warunki, o których mowa w art. 17b ust 1 updop oraz art. 17f ust. 1 updop. Jeżeli przesłanki te zostały spełnione, to wówczas dochód ze sprzedaży przedmiotu leasingu (środka trwałego) ustala się zgodnie z art. 17c updop dla leasingu operacyjnego oraz na podstawie art. 17g updop dla leasingu finansowego.

W przypadku natomiast wydłużenia okresu trwania umowy leasingu, zdaniem Spółki, należy ponownie określić podstawowy okres umowy leasingu na podstawie definitywnych postanowień zmienionej umowy. W takim przypadku nie ma już konieczności badania kryteriów uznania umowy za podatkową umowę leasingu, gdyż samo wydłużenie umowy leasingu nie ma wpływu na ustawowe przesłanki określone w art. 17b ust 1 updop oraz art. 17f ust. 1 updop. Dochód ze sprzedaży przedmiotu leasingu należy zatem określić odpowiednio na podstawie przepisu art. 17c updop lub art. 17g updop.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 12 listopada 2007 r. interpretację indywidualną (Nr IP-PB3-423-69/07-3/MS), w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 listopada 2007 r. (Nr IP-PB3-423-69/07-3/MS), nie można uznać za prawidłowe.

Przepisy rozdziału 4a updop regulują szczególne zasady opodatkowania stron leasingu finansowego, które mają zastosowanie tylko, jeżeli umowa leasingu spełnia warunki, o których mowa w art. 17b ust. 1 updop lub w art. 17f ust. 1 updop.

Stosownie do art. 17b ust. 1 updop opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast art. 17f ust. 1 updop stanowi, że do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

Skutki podatkowe sprzedaży środka trwałego, będącego przedmiotem umowy leasingu, po upływie podstawowego okresu umowy leasingu określa odpowiednio art. 17c updop oraz art. 17g updop.

Na podstawie art. 17c updop, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu operacyjnego, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy:

1. przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14 updop,
2. kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.

Natomiast stosownie do art. 17g ust 1 updop, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1 updop, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych będących przedmiotem tej umowy:

1. przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej,
2. do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania art. 17c updop oraz art. 17 g ust. 1 updop w przypadku, gdy zmianie ulegnie podstawowy okres umowy.

Zgodnie art. 17a pkt 2 updop za podstawowy okres umowy leasingu uważa się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona.

Należy zauważyć, iż art. 17a pkt 2 updop nie można interpretować w oderwaniu od pozostałych przepisów regulujących zasady opodatkowania stron leasingu. W sytuacji, gdy strony leasingu dokonają zmiany czasu trwania umowy leasingu należy zbadać, czy nowe warunki umowy spełniają kryteria wynikające z art. 17b updop lub art. 17f updop.

Jeżeli po dokonaniu zmiany okresu trwania umowy leasingu, umowa ta nadal spełnia warunki określone w art. 17b updop lub art. 17f updop, wówczas możliwe jest ustalenie dochodu ze sprzedaży przedmiotu leasingu (środka trwałego), po upływie podstawowego okresu umowy, na podstawie przepisu art. 17c updop lub art. 17g updop.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).