INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 06.02.2008r. (data wpływu 06.02.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki z o.o. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.02.2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki z o.o.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej pod firmą JM Fabryka ………….. W skład przedsiębiorstwa wchodzą: grunty (na zasadach wspólności małżeńskiej), budynki, inne środki trwałe, wyposażenie, zapasy oraz znaki towarowe. Powyższe składniki Podatnik zamierza wnieść aportem do już istniejącej spółki „M” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z wyłączeniem znaków towarowych, które pozostaną własnością Podatnika i będą dzierżawione spółce „M”. Wnioskodawca chce również, aby rozliczenie zobowiązań i wierzytelności wobec kontrahentów firmy nastąpiło na tej zasadzie, że jeżeli świadczenie (zakup, sprzedaż) z którym wiąże się dana wierzytelność zostało dokonane przed dniem wniesienia aportu (data sporządzenia notarialnego protokołu z uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki „M”), a jedynie termin wymagalności wierzytelności lub zobowiązań nastąpi po tej dacie, to wierzytelności te i zobowiązania będą traktowane jako związane z indywidualną działalnością Podatnika. Natomiast po dacie wniesienia aportu, kiedy wszystkie towary handlowe zostaną przekazane Spółce „M” kiedy to Spółka przejmie również kontrakty handlowe (o ile kontrahenci wyrażą na to zgodę), w indywidualnej firmie Podatnika nie będą już powstawały żadne nowe zobowiązania i wierzytelności, z wyjątkiem wyżej opisanych dotyczących znaków towarowych, które będą przedmiotem dzierżawy na rzecz Spółki. Taki plan ma na celu ułatwienie rozliczenia wszelkich zobowiązań i wierzytelności, według zasady, że jeżeli zamówienie zostało złożone w indywidualnej firmie Podatnika, to ona realizuje zamówienie i otrzymuje zapłatę, a jeżeli zostało złożone już Spółce, to odpowiednio ona realizuje zamówienie i odbiera zapłatę. Podobnie z zamówieniami złożonymi przez indywidualną firmę Podatnika wobec innych podmiotów. Dodać należy, że we wszystkich przypadkach zobowiązania i wierzytelności będą miały charakter krótkookresowy (płatność lub realizacja zamówienia maksymalnie do 120 dni). Spółka przejmuje natomiast wszelkie zobowiązania wobec pracowników zgodnie z art. 23 Kodeksu Pracy. Należy dodać, że Podatnik otrzymał już pozytywną dla niego interpretację przepisów prawa w zakresie dotyczącym wniesienia aportu w postaci przedsiębiorstwa z wyłączeniem znaków towarowych, tu dochodzi dodatkowy element w postaci opisanych wyżej zobowiązań i wierzytelności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportu do spółki z o.o. w postaci przedsiębiorstwa, z wyłączeniem niektórych jego składników majątkowych (znaki towarowe oraz krótkoterminowe zobowiązania i wierzytelności handlowe), będzie nosiło cechy wniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w znaczeniu podatkowym, w szczególności w świetle przepisu art.6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 55 (1) kodeksu Cywilnego - przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 55 (2) kodeksu cywilnego - czynność prawna mająca za przedmiot — przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Ustawy podatkowe nie zawierają odrębnej definicji przedsiębiorstwa odwołując się w tym zakresie do regulacji kodeksu cywilnego. Już z literalnej treści przepisu art. 55 (2) KC wynika a contrario, że czynność prawna dotycząca przedsiębiorstwa nie musi obejmować wszystkich jego składników majątkowych, tj jeśli strony tak postanowiły. Zgodnie z ustaloną linią orzecznictwa sądowego czynność prawną poczytuje się za dotyczącą przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (1) KC, jeżeli przenoszone składniki majątkowe (niematerialne i materialne) umożliwiają realizację podstawowych potrzeb gospodarczych. Niewątpliwie w przedmiotowej sprawie wyłączenie z planowanej transakcji znaków towarowych oraz wierzytelności i zobowiązań, o których była mowa powyżej, nie zmieni postaci rzeczy, że wnoszone w formie aportu składniki będą stanowiły przedsiębiorstwo w rozumieniu art.55 (1) KC i będą umożliwiały w niezmienionym zakresie realizowanie celów gospodarczych, zwłaszcza że spółka będzie korzystała ze znaków towarowych na podstawie odrębnej umowy, natomiast brak przeniesienia wierzytelności i zobowiązań dotyczyć ma na celu jedynie ułatwienie rozliczenia z kontrahentami.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. – o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zm.)- zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od podatku od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pk1 ww. ustawy to przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Artykuł 6 ustawy o podatku od towarów i usług określa katalog wyjątków od reguły, którą jest opodatkowanie zdarzeń związanych z dysponowaniem towarami. I tak zgodnie z art. 6 ww. ustawy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do:

1. transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans;
2. czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy;
3. działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych, gier na automatach i gier na automatach o niskich wygranych, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od gier na zasadach określonych w odrębnej ustawie.
   
   

Pojęcie „transakcja zbycia”, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ww. ustawy, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” (w ujęciu art. 7 ust. 1 przedmiotowej ustawy), tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie aportu.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm. ) nie zawierają definicji pojęcia „przedsiębiorstwo”. Dlatego też dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulacje zawarte w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 551 ustawy Kodeks cywilny przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Reasumując przedsiębiorstwo to zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, powiązanych z sobą funkcjonalnie i organizacyjnie, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W art. 551 Kodeksu cywilnego, ustawodawca wylicza przykładowe elementy, z których to przedsiębiorstwo się składa.

Zgodnie z art. 552 ustawy Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Analiza przedmiotu umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych przez powyższy przepis, dlatego też Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny, czy majątek Spółki wskazany we wniosku jest przedsiębiorstwem w rozumieniu doktryny prawa cywilnego.

Jeżeli zatem, warunki, o których mowa w art. 55¹; ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny, zostaną spełnione, to wniesienie przez Wnioskodawcę aportem przedsiębiorstwa ( z wyłączeniem znaków towarowych, wierzytelności i zobowiązań) do nowego podmiotu (spółki z o.o.) jest zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.