INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 29 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży ładowarek i baterii do telefonów komórkowych za pomocą kasy rejestrującej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży ładowarek i baterii do telefonów komórkowych za pomocą kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży ładowarek do telefonów komórkowych i innych akcesoriów typu: smycze, adaptery, baterie. Ewidencję sprzedaży prowadzi z pominięciem kasy rejestrującej, gdyż jego zdaniem nie ma zastosowania w tym przypadku § 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, zgodnie z którym zwolnień z obowiązku ewidencjonowania w kasie rejestrującej nie stosuje się m.in.: przy dostawie sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i nie dotyczy m.in. następujących pozycji: 32.20.20-20 – aparaty telefoniczne, 32.20.20-20.1 – aparaty telefoniczne powszechnego użytku, 32.20.20-20.11 – aparaty telefoniczne powszechnego użytku dla telefonii bezprzewodowej bez sekretarki automatycznej, 32.20.20-20.12 – aparaty telefoniczne powszechnego użytku z wbudowaną sekretarką automatyczną, 32.20.20-20.13 – aparaty telefoniczne powszechnego użytku dla telefonii komórkowej, 32.20.20-20.20 – aparaty telefoniczne dla celów specjalnych, 32.20.20-20.30 – aparaty telefoniczne samoinkasujące, 32.20.20-20.90 – aparaty telefoniczne pozostałe.

Natomiast nie dotyczy części do tych aparatów i urządzeń, co zostało stwierdzone w drugiej części zdania poprzez sformułowanie „z wyłączeniem”.

Sprzedaż sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego (PKWiU 32) musi być ewidencjonowana w kasie rejestrującej ze stawką 22%, bez względu na wysokość osiąganych obrotów. Zwolnieniu podlega jedynie sprzedaż lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten. Ładowarki i baterie do telefonów komórkowych są częściami do tych aparatów, do sprzedaży których nie stosuje się § 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r., a zastosowanie mają tu zasady ogólne ewidencjonowania sprzedaży, o których mowa w § 2 i 3 rozporządzenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ładowarek, baterii do telefonów komórkowych podlega ewidencjonowaniu za pośrednictwem kas rejestrujących na mocy § 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r., czy też podlega zasadom ogólnym dotyczącym ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, o których mowa w § 2 i 3 rozporządzenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest on zwolniony z obowiązku ewidencjonowania w kasie rejestrującej sprzedaży ładowarek i baterii do telefonów komórkowych, ponieważ nie mieszczą się te towary w grupie PKWiU 32 i stanowią części do aparatów i urządzeń do sprzedaży, do których nie stosuje się § 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących z dnia 20 grudnia 2007 r., Zainteresowany podlega więc ogólnym zasadom ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących, o których mowa w § 2 i 3 rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Na mocy delegacji zawartej w art. 111 ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, Minister Finansów w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre grupy czynności od obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie kas rejestrujących – Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1807). Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2, § 3 ww. rozporządzenia. Jednakże, w sytuacjach określonych w § 4, bez względu na wysokość osiągniętych obrotów, zwolnień się nie stosuje.

Na podstawie § 4 pkt 5 lit. a cyt. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie: sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje sprzedaży ładowarek do telefonów komórkowych oraz innych akcesoriów do tych telefonów typu: smycze, adaptery, baterie. Przedmiotowe towary, nie mieszczą się – jak podkreśla sam Zainteresowany – w grupowaniu PKWiU 32.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia określonego w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia. Dla Zainteresowanego znajduje zastosowane § 4 pkt 5 lit. a cyt. rozporządzenia. W związku z tym, bez względu na wysokość osiąganych obrotów, Podatnik dokonując sprzedaży akcesoriów do telefonów komórkowych (ładowarki, baterie), na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zobowiązany jest ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

Wnioskodawca podlegałby wyłączeniu spod tego obowiązku, tylko wówczas gdyby dokonywał dostawy: lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten, (ex PKWiU 32).

Należy wskazać, iż organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest Podatnik. W przypadku trudności z zaklasyfikowaniem danego towaru – należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Ł..

W związku z powyższym tut. Organ w wydanej interpretacji, odniósł się do klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę we wniosku.

Ponadto podkreślić należy, iż od dnia 1 lipca 2008 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 czerwca 2008 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. Nr 113, poz. 720), jednakże uregulowania dotyczące sprawy będącej przedmiotem wniosku nie uległy zmianie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.