INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zawarł umowę leasingu samochodów osobowych z leasingodawcą (jako finansującym), na podstawie której otrzymał do użytkowania na czas oznaczony samochody, w zamian za umówione raty leasingowe – tzw. leasing operacyjny. Zgodnie z warunkami umowy, korzystający w trakcie trwania umowy leasingu nie ma prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w rozumieniu ustaw podatkowych z tytułu użytkowania samochodów. Jednocześnie Spółka jest uprawniona do oddania przedmiotowych samochodów do używania osobie trzeciej. Zainteresowany zamierza zawrzeć umowy najmu tych samochodów z firmą trzecią, tj. oddać je w odpłatne używanie kontrahentowi na okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie oddawania w odpłatne użytkowanie samochodów osobowych na podstawie umów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z rat leasingowych w rozliczeniach podatku VAT za poszczególne miesiące, w których Spółka otrzymuje od leasingodawcy faktury VAT, dokumentujące leasing tych samochodów, oddanych dalej w odpłatne użytkowanie firmie trzeciej...

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast ust. 7 art. 86 stanowi, iż w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6000 zł.

Opisany stan faktyczny wskazuje, że Spółka oddając w odpłatne używanie wzięte w leasing samochody wykonuje li tylko czynności opodatkowane w stawce 22% VAT. W związku z tym, prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego uzależnione od spełnienia warunku powiązania nabywanych towarów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, wystąpiło zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zastosowania zaś w przedmiotowym stanie faktycznym nie ma art. 86 ust. 7, bowiem mowa w nim o użytkowaniu. Pojęcie „użytkować” oznacza korzystać z czegoś, np. z budynku, lokalu; korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek; używać cudzej własności, czerpiąc z niej korzyści, ale mając jednocześnie obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia. Zgodnie z przytoczoną definicją, Spółka nie jest użytkownikiem przedmiotowych samochodów. Zainteresowany nie użytkuje przedmiotowych samochodów – oddał je bowiem w odpłatne użytkowanie kontrahentowi.

W związku z powyższym, przepis art. 86 ust. 7 ww. ustawy nie będzie w przedmiotowej sytuacji miał zastosowania, tj. do faktur otrzymywanych przez niego od leasingodawcy.

Stanowisko takie potwierdzają również, zdaniem Wnioskodawcy, pisma organów podatkowych np.: z dnia 11 kwietnia 2007 r. nr 1472/RPP1/443-120/07/SAPI oraz z dnia 25 kwietnia 2007 r. nr PP/443-6/07/1.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanego ma on prawo dokonać pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur zakupu usług leasingowych, dotyczących samochodów osobowych oddanych w odpłatne użytkowanie podmiotowi trzeciemu, opodatkowane podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:
   a) z tytułu nabycia towarów i usług,
   b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
   c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu
     - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4;
2. w przypadku importu – suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;
3. zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;
4. kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Przepisy art. 86 ust. 3 ustawy wskazują, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Na mocy art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy, ograniczenia zawartego w art. 86 ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 7 ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN pod pojęciem „użytkować” należy rozumieć m.in.:

1. „korzystać z czegoś, np. budynku, lokalu”,
2. „korzystać z czegoś w sposób racjonalny, przynoszący jak największy pożytek”,
3. „używać cudzej własności, czerpiąc z niej korzyści, ale mając jednocześnie obowiązek zachowania jej substancji i dotychczasowego przeznaczenia”.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu samochodów osobowych, na podstawie której otrzymał do użytkowania na czas określony samochody w zamian za umówione raty leasingowe – tzw. leasing operacyjny. Zgodnie z tą umową, Zainteresowany nie ma prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Jednocześnie Spółka jest uprawniona do oddania przedmiotowych samochodów do używania osobie trzeciej. W związku z powyższym Zainteresowany planuje zawrzeć umowy najmu tych samochodów z firmą trzecią, tj. oddać je w odpłatne używanie kontrahentowi na okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie oddawania w odpłatne użytkowanie samochodów osobowych na podstawie umów.

Zatem, w opisanym przypadku nie znajdą zastosowania uregulowania zawarte w art. 86 ust. 3 i art. 86 ust. 7 ustawy, gdyż w świetle przytoczonej definicji słowa „użytkować”, Wnioskodawca nie jest użytkownikiem przedmiotowych samochodów osobowych.

W przedstawionej powyżej sytuacji, będą miały więc zastosowanie przepisy art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b ustawy. Warunkiem odliczenia podatku naliczonego w pełnej kwocie jest bowiem, jak wyraźnie wynika z powyższych uregulowań, aby taki pojazd był przeznaczony wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umów wymienionych w tym przepisie, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Zatem, w przypadku wykorzystywania przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej leasingowanych samochodów osobowych, które następnie oddawane będą w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu z wyłącznym przeznaczeniem do wykorzystania na ten cel przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy – Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT, dokumentujących zakup usługi leasingu tych pojazdów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.