INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008r. (data wpływu 22 kwietnia 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przygotowywania przez szkołę (stołówkę) posiłków dla uczniów i pracowników tej szkoły - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2008r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przygotowywania przez szkołę (stołówkę) posiłków dla uczniów i pracowników tej szkoły.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zespół Szkół w A., dla którego organem prowadzącym jest Gmina R., prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka wchodzi w skład struktury szkoły, a prowadzona jest przez personel szkoły dla uczniów i pracowników tej szkoły. W stołówce przygotowywane są również posiłki na odrębne zlecenie innego Zespołu Szkół (Zespół Szkół w C.), dla którego organem prowadzącym jest Gmina R. Szkoły publiczne prowadzone przez Gminę R. są jednostkami budżetowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przygotowanie przez szkołę (stołówkę) posiłków dla uczniów i pracowników tej szkoły podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, przygotowanie posiłków przez Zespół Szkół w A. dla własnych uczniów i pracowników jest zwolnione od podatku VAT. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 7 załącznika do ww. ustawy wymienione są usługi w zakresie edukacji (PKWiU 80). GUS stwierdza, iż zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU prowadzenie przez pracowników zatrudnionych przez szkołę stołówki dla uczniów i nauczycieli jako czynność wewnątrzzakładowa mieści się w zakresie działu usługi w zakresie edukacji. Skoro są to usługi w zakresie edukacji, są zwolnione z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Przy czym zarówno towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej – art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy.

Należy jednak zauważyć, iż dla uznania danego świadczenia za usługę nie jest konieczne wymienienie go w klasyfikacjach statystycznych. Ustawa bowiem nie uzależnia uznania danego świadczenia za usługę od wymienienia go w klasyfikacji statystycznej. Jednakże te usługi, które zostały wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik.

W myśl § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008r.

Dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności, które są usługami w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, niezbędne jest zatem posiadanie symbolu PKWiU, gdyż ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zgodnie z treścią wniosku świadczone przez Zespół Szkół usługi mieszczą się w dziale PKWiU 80 - „Usługi w zakresie edukacji”. Zatem na potrzeby niniejszej interpretacji przyjęto, iż czynności przygotowywania przez szkołę (stołówkę) posiłków dla uczniów i pracowników tej szkoły mieszczą się w PKWiU 80 – „Usługi w zakresie edukacji”.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku nr 4 do powyższej ustawy wymieniono: poz. 7 usługi o symbolu PKWiU ex 80 – usługi w zakresie edukacji. Dodanie do symbolu PKWiU wyróżnika „ex” oznacza, iż zwolnienie od podatku od towarów i usług dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, iż sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej będącej integralną częścią szkoły, na rzecz uczniów i pracowników tej szkoły, sklasyfikowana w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy).

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy przy tym, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany, któregokolwiek z elementów przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub stanu prawnego.

Ponadto w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, bowiem organy podatkowe nie mają kompetencji w zakresie dokonywania tych czynności. Oznacza to, że udzielona odpowiedź jest poprawna tylko pod warunkiem prawidłowego zaklasyfikowania statystycznego czynności będących przedmiotem wniosku. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu prawidłowego grupowania podatnik może zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.