INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.), uzupełnionym w dniu 17 czerwca 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wstępnej opłaty leasingowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 9 czerwca 2008 r. znak ILPB1/415-362/08-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 czerwca 2008 r., a w dniu 17 czerwca 2008 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie reklamy. Zdarzenia księgowe ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a poniesione koszty księguje w dacie wystawienia faktury lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania – zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na potrzeby prowadzonej działalności Wnioskodawca od kwietnia 2008 roku, na podstawie umowy leasingu operacyjnego, rozpoczął użytkowanie samochodu osobowego marki Peugeot. W dniu 30 kwietnia 2008 r. została wystawiona faktura przez firmę leasingową tytułem wstępnej opłaty na kwotę 10.327 zł netto, którą Wnioskodawca zaewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą jej wystawienia.

Wnioskodawca oświadczył, że zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, zawarta umowa leasingu spełnia następujące warunki:

• została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 2 lata, czyli 40% normatywnego okresu amortyzacji samochodu, oraz
• suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej przedmiotu leasingu – samochodu.

Wnioskodawca podał ponadto, że nie korzysta ze zwolnień zawartych w art. 23b ust. 2 o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wstępna opłata leasingowa, zgodnie z zapisem art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi koszt jednorazowy w momencie jej poniesienia, czy też należy ujmować ją w kosztach firmy proporcjonalnie do długości trwania umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ogólną zasadą przyjętą w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), koszty uzyskania przychodów potrącane są tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Wnioskodawca podaje, iż zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Wobec powyższego, Wnioskodawca uważa, iż podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z powyższą metodą – wstępną opłatę leasingową zaliczy jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem Wnioskodawcy koszt ten powinien być zaewidencjonowany w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą wystawienia faktury. Uzasadniając własne stanowisko Wnioskodawca powołuje się na decyzję w sprawie interpretacji prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr 1401/BF-1/4110- 0059/07/BB/PPII z dnia 5 listopada 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle art. 23b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,
2. suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Przepis art. 23b ust. 2 określa, że opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu korzystającego, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie przepisów wymienionych w tym artykule.

W związku z powyższym, jeżeli spełnione zostały wymienione warunki, korzystający ma prawo ujęcia w kosztach opłat ustalonych w umowie leasingu, w tym opłat inicjalnych. W świetle postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Powyższe oznacza, iż wydatki stanowią koszt w dacie ich poniesienia bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak więc wydatki związane z uiszczeniem kosztów wynikających z wystawionych faktur, w tym także pierwszych opłat leasingowych, opłat przygotowawczych itp. należy zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

W związku z powyższym wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, Wnioskodawca winien zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia (wystawienia faktury).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Nr 1401/BF-1/4110-0059/07/BB/PPII z dnia 5 listopada 2007 r., w sprawie interpretacji prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.