INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2008 r. (data wpływu 26 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwrotu odliczonej w latach poprzednich tzw. „ulgi budowlanej” na zakup lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie zwrotu odliczonej w latach poprzednich tzw. „ulgi budowlanej” na zakup lokalu mieszkalnego.

Pismem z dnia 2 czerwca 2008 r. Nr ITPB2/415-523/08/BK wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono pismem z dnia 24 czerwca 2008 r.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 października 2001 r. zawarł Pan z Przedsiębiorstwem umowę wstępną sprzedaży lokalu mieszkalnego. Firma ta zobowiązała się wybudować i wydać do końca 2002 r. budynek mieszkalny, a następnie w terminie 60 dni od wydania lokalu ustanowić odrębną jego własność i sprzedać za cenę 119.540 zł wraz z odpowiednim udziałem we współwłasności części wspólnych budynku oraz gruntu pod budynkiem. Zgodnie z zawartą umową do końca 2001 r. wpłacił Pan całą należną kwotę, tj. 119.540 zł. Tym samym nabył Pan prawo do ulgi budowlanej (tzw. „dużej” ulgi budowlanej) i możliwość odliczenia od podatku 19% wpłaconej kwoty, czyli 22.712 zł 60 gr.

W połowie 2002 r. okazało się, że firma budowlana ma kłopoty finansowe, prace budowlane uległy początkowo wyraźnemu spowolnieniu, a następnie zostały całkowicie wstrzymane. Przedsiębiorstwo zostało sprzedane, a nowy Prezes Spółki zobowiązał się do dokończenia budowy i wydania mieszkań. Dla zabezpieczenia Pana wierzytelności ustanowiono na posiadanej przez firmę budowlaną nieruchomości hipotekę łączną w kwocie 119.540 zł. Dnia 4 lutego 2005 r. Przedsiębiorstwo poddało się rygorowi egzekucji co do obowiązku wybudowania lokalu, zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności tego lokalu oraz przeniesienia jego własności wraz z odpowiednim udziałem we współwłasności części wspólnych budynku oraz gruntu pod budynkiem na wierzyciela. Firma ta nie wywiązała się jednak z ww. umowy, inwestycja nie została zrealizowana i nie nastąpiło nabycie przez Pana lokalu mieszkalnego. Z uwagi na powyższą okoliczność, na Pana wniosek Sąd Rejonowy Wydział VII Cywilny w dniu 11 października 2005 r. postanowił nadać klauzulę wykonalności aktowi notarialnemu z dnia 4 lutego 2005 r.

W dniu 20 czerwca 2006 r. otrzymał Pan zawiadomienie o zajęciu przez Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym dłużnika – Przedsiębiorstwa. Następnie 8 maja 2007 r. uzyskał Pan od nowego podmiotu ofertę sprzedaży wierzytelności wobec Przedsiębiorstwa. W dniu 30 maja 2007 r. zawarł Pan umowę, na mocy której sprzedał wierzytelność za kwotę 65.000 zł.

Jednocześnie nadmienił Pan, iż na podstawie nabytego prawa do ulgi budowlanej przez kolejne lata dokonywał odliczeń od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w związku z zawarciem umowy cesji wierzytelności zobowiązany jest Pan do zwrotu ulgi budowlanej...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonana cesja wierzytelności na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością była sprzedażą z 46% stratą. Dokonując wpłaty na poczet zawartej umowy na zakup lokalu mieszkalnego skorzystał Pan z odliczenia od podatku ulgi z tytułu wydatków poniesionych na zakup mieszkania. Mieszkanie nie zostało do końca wybudowane, lecz przepisy prawa podatkowego nie precyzują, że cel musi zostać osiągnięty, dlatego też uważa Pan, że wystąpienie tych okoliczności nie może stanowić podstawy do dokonania zwrotu ulgi mieszkaniowej wykorzystanej w latach poprzednich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 13 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) – w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. – jeżeli podatnik skorzystał z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku z tytułu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 (w tym również na zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej), a następnie po roku w którym dokonał odliczeń otrzymał zwrot odliczonych wydatków, z wyjątkiem gdy zwrócone kwoty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu, do dochodu (przychodu) lub podatku należnego za dany rok podatkowy, w którym zaistniały te okoliczności podatnik jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone z tych tytułów.

Pomimo, że omówiony powyżej obowiązek wynika z przepisów ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r., to ma również zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń, które powstały po dniu 1 stycznia 2002 r., co wynika z treści art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509 ze zmianami), w myśl którego art. 27a ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2002 r. ma zastosowanie do wymienionych w nim zdarzeń powstałych po dniu 1 stycznia 2002 r.

Z treści powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca enumeratywnie określił przypadki, w których podatnik obowiązany jest doliczyć w zeznaniu odliczoną w latach wcześniejszych kwotę z tytułu korzystania z ulgi.

W sytuacji przedstawionej we wniosku oraz uzupełnieniu tego wniosku, skorzystał Pan z odliczenia od podatku ulgi z tytułu wydatków poniesionych na zakup mieszkania na podstawie art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Następnie w 2007 r. (tj. po roku, w którym dokonano odliczenia) otrzymał Pan zwrot uprzednio odliczonych wydatków, dokonując w 2007 r. sprzedaży cesji wierzytelności za kwotę 65.000 zł.

Należy uznać, że dokonując cesji wierzytelności i przenosząc roszczenia dotyczące wybudowania lokalu mieszkalnego na inny podmiot zrezygnował Pan z celu, jakiemu służyło zawarcie umowy z Przedsiębiorstwem i dokonanie wpłaty na zakup lokalu mieszkalnego.

Analiza powyżej zacytowanych przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca uzależnił utratę prawa do wykorzystanej ulgi, a tym samym obowiązek doliczenia do dochodu (przychodu) lub podatku uprzednio odliczonych kwot od rezygnacji z zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych; nieistotne jest przy tym od kogo otrzymał Pan zwrot środków poniesionych na zakup lokalu mieszkalnego – czy bezpośrednio od dewelopera, czy też od podmiotu, na który scedował Pan wierzytelność.

Tym samym utrata prawa do ulgi, o której mowa w art. 27a ust. 13 pkt 3 ww. ustawy, następuje w odniesieniu do kwoty stanowiącej 19% zwróconych wydatków tj. kwoty 12.350 zł (65.000 zł x 19%).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.