INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 20 maja 2008r.) uzupełnionym w dniu 10 czerwca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych upoważnień do zakupu po ulgowej cenie biletów na imprezy kulturalne, basen, do kina oraz klubu sportowego, - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania przez pracodawcę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych upoważnień do zakupu po ulgowej cenie biletów na imprezy kulturalne, basen, do kina oraz klubu sportowego.
W dniu 10 czerwca 2008r. wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione m.in. następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar rozdać pracownikom upoważnienia do zakupu po ulgowej cenie biletów na imprezy kulturalne oraz na basen i do klubu fitness. Bilety będą dofinansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Wysokość dofinansowania zostanie określona w regulaminie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (nie mniej niż 50%). Rozliczenie dofinansowania będzie odbywać się na podstawie comiesięcznej faktury wystawionej przez odpowiednią instytucję (klub sportowy, kino itp.). Kwota na fakturze będzie obejmować łączną wartość dofinansowania do faktycznie zakupionych w danym miesiącu biletów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w takim wypadku od dofinansowania do biletów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych należy potrącić podatek, czy też pracodawca może to doliczyć do 380 zł kwoty wolnej od podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota dofinansowania jest wolna od podatku dochodowego do wysokości 380 zł w roku podatkowym, gdyż świadczenie ma charakter rzeczowy, a źródłem jego dofinansowania jest w całości zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W przepisie art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Należy podkreślić, iż użyte w tym przepisie sformułowanie „sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy 100% wartości świadczeń bądź częściowe jego sfinansowanie z wymienionych w przepisie źródeł. W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa.

Definicję rzeczy wprowadza ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Z tej definicji zawartej w przepisie art. 45 ustawy Kodeks cywilny wynika, iż rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników, możliwe jest jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,
• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych,
• wartość tych świadczeń rzeczowych nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
  
  

Z opisanego przez wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka rozda pracownikom upoważnienia do zakupu po ulgowej cenie biletów do kina na basen oraz do klubu fitness. Kwota przyznanej ulgi będzie dofinansowywana przez Spółkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w wysokości określonej w regulaminie nie mniejszej niż 50%. Rozliczenie dofinansowania przez pracodawcę będzie odbywać się na podstawie wystawianych przez odpowiednią instytucję comiesięcznych faktur, które będą obejmować łączną wartość dofinansowania do faktycznie zakupionych w danym miesiącu biletów.

Jak wynika z powyższego, ze zwolnienia korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym, do których nie można zaliczyć upoważnienia, do zakupu po ulgowej cenie (50%) biletów do kina na basen czy klubu fitness. Otrzymane przez pracowników dofinansowanie nie ma charakteru rzeczowego, lecz ma charakter wyłącznie pieniężny i stanowi dopłatę do ceny zakupu biletów. Pracownikom wnioskodawca nie przekazuje bowiem biletów, a jedynie zobowiązuje się do pokrycia części ceny biletu, który pracownik kupi sobie sam. Skoro pracownik nie otrzymał świadczenia rzeczowego, nie może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.