INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zamówił towar handlowy od kontrahenta włoskiego, który jest zidentyfikowany jako podatnik podatku od wartości dodanej. W trakcie realizacji zamówienia okazało się, że zamówiony towar przypłynął do Polski z Chin, gdzie firma włoska zakupiła ten towar, w dalszej kolejności odsprzedając Zainteresowanemu, na warunkach dostawy – CIF X.

W porcie w X dokonano odprawy celnej, wystawiając Wnioskodawcy dokument celny – SAD. Spółka opłaciła cło, podatek VAT oraz na własny koszt przetransportowała ww. towar.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyżej opisana transakcja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, czy też należy ją potraktować jako zakup towarów z importu (na podstawie dokumentu SAD) spoza kraju członkowskiego UE...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu.

W związku z tym, iż powyższy warunek nie został spełniony – towar został objęty procedurą celną – nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, tylko import towarów.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie wykazuje tej transakcji w deklaracji VAT-7 jako WNT, a także nie wykazuje w informacji podsumowującej WNT mimo, iż została wystawiona faktura przez kontrahenta włoskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl z art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jako nabycie wewnątrzwspólnotowe uznaje się więc przypadki, gdy podatnik nabywa towary, które w ramach danej transakcji transportowane są do Polski z innego państwa członkowskiego.

Natomiast przez import towarów, zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy, rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium nie wchodzące w skład Wspólnoty (art. 2 pkt 5 ustawy), natomiast przez terytorium kraju należy rozumieć terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 2 pkt 1 ustawy).

Takie zdefiniowanie importu towarów kładzie nacisk przede wszystkim na czynność faktyczną, czyli przywóz towaru. Dla zaistnienia importu nie ma znaczenia cel przywozu, stosunek prawny, w ramach którego dokonano przywozu. Jeśli towar został faktycznie przywieziony z kraju trzeciego na terytorium Polski, to miał miejsce import.

W sytuacji, gdy towar został dostarczony Wnioskodawcy na terytorium kraju, bezpośrednio z kraju trzeciego, tj. w tym przypadku z Chin, a Zainteresowany dokonał uiszczenia wymaganych należności celnych oraz podatkowych uzyskując dokument odprawy celnej SAD – to transakcja taka będzie importem towarów.

Fakt, iż firma włoska wystawiła fakturę nie czyni z tej transakcji nabycia wewnątrzwspólnotowego. Import towarów jest bowiem czynnością faktycznego ich przywozu, niezależnie od istnienia tytułu prawnego. Zatem opisana sytuacja odpowiada ustawowym warunkom importu towarów.

Reasumując, w przedstawionej sytuacji ma miejsce import, na terytorium Polski, towarów przywiezionych spoza Wspólnoty, zaś importerem, jako wprowadzającym towary z terytorium państwa trzeciego na terytorium Wspólnoty (Polski) jest Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.