INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szkoły przedstawione we wniosku z dnia 13.05.2008 r. (data wpływu 29.05.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń żywnościowych lub ich równoważnika otrzymywanych przez żołnierzy zawodowych skierowanych na szkolenie specjalistyczne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.05.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń żywnościowych lub ich równoważnika otrzymywanych przez żołnierzy zawodowych skierowanych na szkolenie specjalistyczne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, zwany dalej „W”, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) jest uczelnią wojskową i jednocześnie jednostką wojskową realizującą zadania związane z obroną narodową. Do W skierowani są żołnierze pełniący zawodową służbę wojskową w innych jednostkach wojskowych na kursy i szkolenia specjalistyczne, którym zgodnie z art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 11 wrześnie 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.), w przypadku określonym w § 7 pkt 6 i 7 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 71, poz. 497 ze zm.) przysługuje bezpłatne wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie. Wyżywienie według zasadniczej normy wyżywienia szkolnego – 020 przysługuje żołnierzom zawodowym w dwóch przypadkach: szkolonym w miejscowości zamieszkania - pod warunkiem zakwaterowania na terenie jednostki wojskowej prowadzącej szkolenie oraz skierowanym na szkolenie do miejscowości nie będącej ich miejscem zamieszkania – w dniach przebywania w tej miejscowości. W realizując powyższe przepisy zapewnia każdemu uprawnionemu żołnierzowi zawodowemu, będącemu uczestnikiem kursu lub szkolenia specjalistycznego, świadczenie rzeczowe w postaci bezpłatnego wyżywienia lub ekwiwalent za to świadczenie w formie równoważnika pieniężnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość świadczenia rzeczowego w formie bezpłatnego wyżywienia lub równoważnika pieniężnego za to świadczenie przysługująca żołnierzom zawodowym skierowanym z innych jednostek wojskowych do W na kursy i szkolenia specjalistyczne objęta jest ustawowym zwolnieniem od podatku wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Świadczenie rzeczowe w postaci bezpłatnego wyżywienia lub równoważnik pieniężny za to świadczenie przysługuje żołnierzom zawodowym pozostającym w stosunku służbowym ze względu na szczególne warunki pełnionej służby, którymi w ocenie Szkoły, jest uczestniczenie w kursach i szkoleniach specjalistycznych.

Bezpłatne wyżywienie lub równoważnik pieniężny za to świadczenie należne jest żołnierzom zawodowym na podstawie odrębnych przepisów, t. j. art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r, o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.) oraz § 7 pkt 6 i 7 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 71, poz. 497). Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe świadczenie objęte jest ustawowym zwolnieniem przedmiotowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Istotnym elementem zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a ww. ustawy są następujące okoliczności:

• świadczenia te muszą wynikać z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby),
• beneficjentami tych świadczeń mogą być osoby pozostające w stosunku służbowym,
• świadczenia te muszą być przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
  
  

Stosownie do postanowień art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 179, poz. 1750 ze zm.) żołnierze zawodowi w określonych przypadkach otrzymują wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za to wyżywienie.

Powyższe prawa realizowane są na podstawie rozporządzeń Ministra Obrony Narodowej:

• z dnia 18.02.2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 40, poz. 365),
• z dnia 27.02.2004 r. w sprawie określenia wysokości równoważnika pieniężnego w zamian za wyżywienie przysługujące żołnierzom zawodowym i kandydatom na żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 43, poz. 396).
  
  

Zgodnie z § 7 pkt 7 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 lutego 2004 r. w sprawie bezpłatnego wyżywienia żołnierzy zawodowych i kandydatów na żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 40, poz. 365 ze zm.), wyżywienie według zasadniczej normy wyżywienia szkolnej – 020 przysługuje żołnierzom zawodowym skierowanym na szkolenie do miejscowości nie będącej ich miejscem zamieszkania – w dniach przebywania w tej miejscowości.

Natomiast z opinii Ministra Obrony Narodowej z dnia 1 października 2004 r. Nr 3530/4/OB. wynika, iż świadczenia dostarczane żołnierzom odbywającym służbę w szczególnych warunkach w celu podtrzymania właściwej kondycji psychofizycznej (chodzi m.in. o żołnierzy zawodowych wchodzących w skład personelu latającego, załóg pływających, skoczków spadochronowych, pełniących dyżury bojowe, służby dyżurne, oraz odbywających intensywne szkolenie wojskowe) wynikają z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Jeśli zatem fakt otrzymania przez żołnierzy zawodowych, odbywających szkolenia poza miejscowością zamieszkania świadczeń żywnościowych, jak i ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, to ich wartość stanowi dla żołnierza przychód ze stosunku służbowego, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać jako pracownik. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przypadku gdy wartość posiłków wydawanych żołnierzom oddelegowanych w celu odbycia szkoleń nie wynika z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy to ich wartość lub ich równoważnik stanowi przychód ze stosunku służbowego, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.