INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09 maja 2008r. (data wpływu 13 maja 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla robót budowlanych dotyczących miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, a także placu zabaw dla dzieci oraz śmietników po - 31 grudnia 2007 r.- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla robót budowlanych dotyczących miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, a także placu zabaw dla dzieci oraz śmietników po - 31 grudnia 2007 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

S S.A. („S”, „Podatnik”) jest wykonawcą robót budowlanych w ramach realizacji projektu budowy zespołu 7 budynków mieszkalnych wielorodzinnych z 74 mieszkaniami o powierzchni użytkowej 4.358,02 m2 wraz z zagospodarowaniem, urządzeniem i uzbrojeniem terenu działki. Budowany obiekt jest objęty społecznym programem mieszkaniowym, bowiem żaden z lokali mieszkalnych nie będzie miał powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) przedmiotowy budynek został sklasyfikowany w dziale 11, jako budynek mieszkalny. W zakresie zagospodarowania, urządzenia i uzbrojenia terenu przedmiot zamówienia obejmuje wykonanie przyłączy do sieci: wodociągowych, sanitarnych, oraz deszczowych, dróg wewnętrznych i miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, a także placu zabaw dla dzieci oraz śmietników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy roboty budowlane dotyczące miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, a także placu zabaw dla dzieci oraz śmietników są opodatkowane po - 31 grudnia 2007 r. - przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 22%...

Zdaniem wnioskodawcy, w świetle art. 2 pkt 12, art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz §5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przy opodatkowaniu - po 31 grudnia 2007 r. prac budowlanych dotyczących wykonania dróg wewnętrznych i miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, a także placu zabaw dla dzieci oraz śmietników ma zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

W ocenie S, w celu właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego i w konsekwencji zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług, należy uwzględnić regulacje wynikające z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie, z którym obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Podatnik wskazuje, że zgodnie z przepisami w sprawie PKOB budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. W związku z tym, w ocenie S drogi wewnętrzne i miejsca postojowe dla samochodów osobowych, chodniki z kostki brukowej, trawniki i zieleń, a także plac zabaw dla dzieci oraz śmietniki nie są wbudowanymi w obiekt budowlany instalacjami i urządzeniami technicznymi w rozumieniu rozporządzenia w sprawie PKOB, Zdaniem Podatnika nie są one niezbędne dla zapewnienia użytkowania budynku mieszkalnego zgodnie z jego przeznaczeniem i nie stanowią integralnej części budynku, bez których budynek nie spełniałby funkcji mieszkalnej, a zatem podlegają - po 31 grudnia 2007 r. - opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także preferencyjne stawki podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 12 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ustawy obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 b ww. ustawy nie zalicza się :

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m2.
   
   

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do :

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264

• wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,

2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 -12 c ustawy.
  
  

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące od dnia 1 stycznia 2008 r., zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zmianami) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zmianami), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach ( art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Od dnia 01.01.2008r. preferencyjną stawką podatku nie są objęte roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z infrastrukturą towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca jest wykonawcą dróg wewnętrznych, miejsc postojowych dla samochodów osobowych, chodników z kostki brukowej, trawników i zieleni, placu zabaw dla dzieci oraz śmietników związanych z budowanymi budynkami mieszkalnymi. Powyższe zadania mieszczą się niewątpliwie w zakresie urządzania i zagospodarowywania terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego i stanowią infrastrukturę towarzyszącą budownictwu mieszkaniowemu.

W związku z powyższym, takie roboty budowlane podlegają po 31.12.2007r. opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.