Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-392a/08/MK
z 22 października 2008 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB3/423-392a/08/MK
Data
2008.10.22
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Rok podatkowy
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zakres regulacji
Słowa kluczowe
naczelnik urzędu skarbowego
rok kalendarzowy
rok podatkowy
rozpoczęcie działalności gospodarczej
spółka w organizacji
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
umowa spółki
zawiadomienie
zgłoszenie identyfikacyjne
Istota interpretacji
Czy prawidłowe jest założenie poczynione przez Spółkę zgodnie, z którym z uwagi na nie złożenie w terminie 30 dni od daty rozpoczęcia działalności (tj. 8 grudnia 2006 r.) informacji o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy, pierwszym rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy?
Wniosek ORD-IN 4 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2008 r. (data wpływu 22 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości określenia roku podatkowego (pytanie oznaczone jako nr 2 w poz. 51 wniosku - druk ORD-IN) – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 22 lipca 2008 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości określenia zastosowanego przez Jednostkę roku podatkowego w związku z rozpoczęciem działalności. W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. Spółka została zawiązana aktem notarialnym z dnia 8 grudnia 2006 r. Zgodnie z § 3 ust. 2 Aktu Założycielskiego Spółki (dalej: Umowa Spółki) „Rokiem obrotowym Spółki jest rok kalendarzowy rozpoczynający się 1 kwietnia i kończący się 31 marca następnego roku. Pierwszy rok obrotowy kończy się 31 marca 2007 r.". Kapitał zakładowy Spółki został wpłacony na jej rachunek bankowy w dniu 15 grudnia 2006 r. Zgłoszenie identyfikacyjne NIP-2 Spółki zostało złożone do Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: Urząd Skarbowy) w dniu 16 stycznia 2007 r. Data rozpoczęcia prowadzenia przez Spółkę działalności określona została w zgłoszeniu identyfikacyjnym na dzień 17 stycznia 2007 r. Równocześnie do Urzędu Skarbowego złożona została Umowa Spółki. W późniejszym terminie Spółka złożyła korektę zgłoszenia identyfikacyjnego, w którym jako datę rozpoczęcia działalności wskazała dzień 8 grudnia 2006 r. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi. W odniesieniu do pytania drugiego Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Przepisem szczególnym w stosunku do tej regulacji jest art. 8 ustawy o PDOP. Zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w umowie spółki i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o PDOP osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie byty dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. Zdaniem Spółki brzmienie § 3 ust. 2 Umowy Spółki jednoznacznie wskazuje, że intencją założycieli Spółki było, aby jej rok obrotowy (a tym samym podatkowy) obejmował okres 12 miesięcy od 1 kwietnia do 31 marca następnego roku. Spółka uważa ponadto, że bez znaczenia jest fakt, iż postanowienia umowy Spółki odnoszą się wprost do roku obrotowego, a nie podatkowego Spółki. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) przez rok obrotowy rozumie się „rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również do celów podatkowych (...)". W związku z powyższym, należy przyjąć, iż ustalenie w umowie spółki roku obrotowego oznacza ustalenie roku podatkowego w rozumieniu art. 8 ustawy o PDOP. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone między innymi:
Tym samym Jednostka uważa, ze zgodnie z brzmieniem przytoczonych wyżej przepisów, pierwszy rok podatkowy Spółki mógłby być różny od roku kalendarzowego, jeżeli:
W rozpatrywanym stanie faktycznym Spółka nie dopełniła jednak obowiązku zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego. 30-dniowy termin na złożenie stosownego zawiadomienia liczony od daty zawarcia Umowy Spółki (8 grudnia 2006 r.) upłynął 8 stycznia 2007 r., podczas gdy Umowa Spółki została złożona naczelnikowi urzędu skarbowego 16 stycznia 2007 r. W doktrynie przyjmuje się, że określony w art. 8 ust. 5 termin na dokonanie zawiadomienia jest terminem prawa materialnego, który nie ulega przywróceniu, bez względu na to w jakim zakresie mu uchybiono. Pogląd taki został również wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok NSA z dnia 18 grudnia 1996 r., sygn. SA/Łd 2862/95), Wnioskodawca uważa, że wobec nie dopełnienia przez Spółkę obowiązku zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, nie dokonała ona skutecznej zmiany okresu trwania pierwszego roku podatkowego, który w konsekwencji jak wskazano powyżej - jest rokiem kalendarzowym. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Rok podatkowy jest jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego w zakresie opodatkowania osób prawnych, gdyż jest on okresem rozliczeniowym. Jego długość, co do zasady, pokrywa się z rokiem kalendarzowym i wynosi 12 miesięcy. W art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr. 8, poz.60 ze zm.) ustawodawca określa, iż rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa stanowi inaczej. Szczegółowe zasady kształtowania roku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały określone w art. 8 ust. 1-7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz.654 ze zm.). W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. W konsekwencji, gdy:
Należy więc podkreślić, że zawiadomień, o których mowa powyżej dokonuje się jedynie w przypadku, gdy rok podatkowy nie będzie pokrywał się z rokiem kalendarzowym. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają formy zawiadomienia, dlatego zawiadomienie może nastąpić w każdej formie bezpośredniej lub dorozumianej, czyli przez każde działanie podatnika wyrażające w sposób wystarczający ustalenia dotyczące ukształtowania roku podatkowego. Spółka we wniosku wskazała, że w korekcie zgłoszenia identyfikacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem (druk NIP-2) podała, jako dzień rozpoczęcia działalności 8 grudnia 2006 r. W dniu tym bowiem dokonała pierwszej czynności koniecznej z punktu widzenia możliwości rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. zawarła umowę Spółki w formie aktu notarialnego - tym samym dzień ten stanowi datę rozpoczęcia działalności w myśl art. 8 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W wyżej wymienionej umowie Spółki wskazano, iż rokiem obrotowym (który nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym) jest okres rozpoczynający się z dniem 1 kwietnia a kończący się w dniu 31 marca następnego roku kalendarzowego (przy czym pierwszy rok obrotowy kończy się z dniem 31 marca 2007 roku). Umowę Spółki z dnia 8 grudnia 2006 roku - złożono do Naczelnika Urzędu Skarbowego w dniu 16 stycznia 2007 roku (tj. 49 dni od dnia zawarcia Umowy Spółki oraz 32 dni od dnia wpłaty środków na jej rachunek bankowy z przeznaczeniem na kapitał zakładowy). Należy zatem stwierdzić, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w przepisie art. 8 ust. 5 cyt. ustawy, zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o wyborze roku podatkowego, innego niż rok kalendarzowy w terminie 30 dni od rozpoczęcia działalności (tj. od dnia zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - 8 grudnia 2006 roku do dnia 7 stycznia 2007 r.) Zgodzić należy się ze stanowiskiem Spółki, że ww. termin określony w przepisie art. 8 ust. 5 jest terminem prawa materialnego (terminem zawitym, prekluzyjnym) – w związku z tym nie możliwa jest ani wzruszalność tego terminu, ani jego przywrócenie. Niedotrzymanie omawianego terminu wywiera tym samym skutki prawne niezależnie od tego, w jakim zakresie mu uchybiono. Dlatego złożenie zawiadomienia z uchybieniem wskazanemu terminowi jest bezskuteczne i powoduje, że pierwszy rok podatkowy podatnika pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej). Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.