INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008 r. (data wpływu 17.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie informowania urzędu skarbowego o umorzeniu należności z tytułu zapłaconego poręczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2008 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 12.11.2008 r. (data wpływu 14.11.2008 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie informowania urzędu skarbowego o umorzeniu należności z tytułu zapłaconego poręczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Należność Banku powstała w związku z realizacją w dniu 17 marca 1992 r. przez Bank Oddział xxx w K poręczenia kredytu udzielonego przez ówczesny X Bank X S. A. osobie prawnej (spółce z ograniczoną odpowiedzialnością) na prowadzenie działalności gospodarczej. W wyniku zapłaty poręczenia Bank uzyskał wierzytelność regresową względem kredytobiorcy. Po długoletniej bezskutecznej egzekucji, prowadzonej w imieniu Banku przez bank kredytodawcę, w dniu 31 maja 2006 r. Prezes banku podjął decyzję o umorzeniu należności pieniężnej w kwocie 24.000,00 zł. Spółka nie figuruje w Krajowym Rejestrze Sądowym i nie prowadzi działalności. Zarząd Spółki jest nieuchwytny, a jego członkowie przebywają prawdopodobnie za granicą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy bank ma obowiązek informować urząd skarbowy o umorzeniu należności z tytułu zapłaconego poręczenia w stosunku do osób prawnych... Jeśli tak, to jaki formularz obowiązuje...

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzenie zobowiązania z tytułu zapłaconego poręczenia za dług osoby prawnej nie rodzi obowiązku informowania o zaistniałym zdarzeniu tego podmiotu oraz urzędu skarbowego w formie stosownej deklaracji podatkowej, gdyż osoby prawne mają obowiązek rejestracji wszelkich zdarzeń gospodarczych w prowadzonej księgowości (w przypadku spółek kapitałowych pełnej księgowości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

W myśl art. 26 ust. 3 płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika. Ponadto płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom informację o wysokości pobranego podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

    1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
    2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
    2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze- ustala się w wysokości 20% przychodów,
    3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
    4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Art. 22 ust. 1 tejże ustawy stanowi, iż podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19 % uzyskanego przychodu.

Zgodnie z art. 26 ust. 3 płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika. Ponadto płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom informację o wysokości pobranego podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.

Art. 26a tej ustawy stanowi natomiast o obowiązku nałożonym na ww. płatników do składania rocznych deklaracji z powyższych tytułów.

Zatem, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych jedynie w art. 26 i art. 26a przewiduje obowiązki płatnika wobec urzędu skarbowego i podatnika związane z dokonywaniem wypłat należności z tytułów wymienionych w ww. art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank Oddział xxx w K w 1992 r. poręczył kredyt udzielony przez bank osobie prawnej (spółce z ograniczoną odpowiedzialnością) na prowadzenie działalności gospodarczej. W wyniku zapłaty poręczenia Bank uzyskał wierzytelność regresową względem kredytobiorcy. Po długoletniej bezskutecznej egzekucji, podjęto decyzję o umorzeniu przedmiotowej należności pieniężnej.

Mając na uwadze powyższe, Bank nie ma obowiązku informowania właściwego urzędu skarbowego o umorzeniu należności z tytułu zapłaconego poręczenia w stosunku do osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w zakresie:

• stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych dot. obowiązków płatnika, wydana została interpretacja w dniu 28 listopada 2008 r. nr ILPB1/415-846/08-4/AG,
• stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych dot. obowiązków płatnika, wydana została interpretacja w dniu 28 listopada 2008 r. nr ILPB1/415-846/08-5/AG,
• zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych dot. obowiązków Wnioskodawcy jako płatnika, wydana została interpretacja w dniu 28 listopada 2008 r. nr ILPB1/415-846/08-6/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.