INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Zenona S. przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008r. (data wpływu 18 sierpnia 2008r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 listopada 2008r. oraz z dnia 7 listopada 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót remontowo-budowlanych wykonywanych w budynku hospicjum – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót remontowo-budowlanych wykonywanych w budynku hospicjum. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2008r. oraz z dnia 7 listopada 2008r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie robót remontowo-budowlanych związanych z przebudową Hospicjum w C. W budynku tym zlokalizowane są pomieszczenia administracyjne, gabinety rehabilitacyjne oraz pomieszczenia hostelu dla pacjentów. Umowa jaką Wnioskodawca podpisał ze Stowarzyszeniem Opieki Hospicyjnej na powyższe roboty, ujmuje 22% stawkę podatku VAT.
W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że w pomieszczeniach hospicjum wykonywano roboty o symbolu PKWiU 45.33.1, 45.43.1, 45.44.21. Budynek hospicjum ujęty jest w PKOB 1264 i jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia świadczącej usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Budynek hospicjum nie jest przychodnią, szpitalem ani sanatorium. Jak sama nazwa wskazuje (z łaciny) jest to dom gościnny dla chorych u kresu życia. Statut Stowarzyszenia prowadzącego Hospicjum określa podstawowe cele:
§ 6 pkt 2 cyt.: „Poprawa jakości życia nieuleczalnie chorych dorosłych i dzieci w terminalnym okresie choroby na miarę ich indywidualnych możliwości”.
§ 6 pkt 3 cyt.: „Niesienie ulgi w cierpieniu psychicznym, duchowym i społeczno-socjalnym”.

Tak więc podstawowym celem dla jakiego przybywają nieuleczalnie chorzy do Hospicjum jest ich zakwaterowanie i stały pobyt aż do kresu życia, a opieka medyczna jest świadczeniem dodatkowym poprawiającym jakość życia poprzez uśmierzanie bólu i łagodzenie wszechogarniającego cierpienia osobom umierającym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w przypadku usługi remontowo-budowlanej w budynku hospicjum...

Zdaniem Wnioskodawcy, roboty remontowo-budowlane wykonywane w budynku Hospicjum w C., zgodnie z § 1 zm. § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r., powinny być objęte 7% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty – art. 2 pkt 6 ww. ustawy.
Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.
W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0%. I tak, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.
Jak stanowi art. 41 ust. 12 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008r.), stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się również do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a i 12b, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego powyżej nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
  
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej – art. 41 ust. 12c ustawy o VAT.

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm. – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
   
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r.) wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie robót remontowo-budowlanych związanych z przebudową Hospicjum w C. W budynku tym zlokalizowane są pomieszczenia administracyjne, gabinety rehabilitacyjne oraz pomieszczenia hostelu dla pacjentów. Umowa jaką Wnioskodawca podpisał ze Stowarzyszeniem Opieki Hospicyjnej na powyższe roboty, ujmuje 22% stawkę podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto, że w pomieszczeniach hospicjum wykonywano roboty o symbolu PKWiU 45.33.1, 45.43.1, 45.44.21. Budynek hospicjum ujęty jest w PKOB 1264 i jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia świadczącej usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Budynek hospicjum nie jest przychodnią, szpitalem ani sanatorium. Jak sama nazwa wskazuje (z łaciny) jest to dom gościnny dla chorych u kresu życia. Statut Stowarzyszenia prowadzącego Hospicjum określa podstawowe cele:
§ 6 pkt 2 cyt.: „Poprawa jakości życia nieuleczalnie chorych dorosłych i dzieci w terminalnym okresie choroby na miarę ich indywidualnych możliwości”.
§ 6 pkt 3 cyt.: „Niesienie ulgi w cierpieniu psychicznym, duchowym i społeczno-socjalnym”.

Tak więc podstawowym celem dla jakiego przybywają nieuleczalnie chorzy do Hospicjum jest ich zakwaterowanie i stały pobyt aż do kresu życia, a opieka medyczna jest świadczeniem dodatkowym poprawiającym jakość życia poprzez uśmierzanie bólu i łagodzenie wszechogarniającego cierpienia osobom umierającym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 ze zm.) zakładem opieki zdrowotnej jest:

1. szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielenia całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu;
   
2. przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia, ambulatorium;
   
3. pogotowie ratunkowe;
   
4. medyczne laboratorium diagnostyczne;
   
5. pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji;
   
6. zakład rehabilitacji leczniczej;
   
7. żłobek;
   
8. ambulatorium lub ambulatorium z izbą chorych jednostki wojskowej, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz jednostki organizacyjnej Służby Więziennej;
   
9. stacja sanitarno-epidemiologiczna;
   
10. wojskowy ośrodek medycyny prewencyjnej;
    
11. jednostka organizacyjna publicznej służby krwi;
    
12. inny zakład spełniający warunki określone w ustawie.
    
    

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z cytowanym wyżej rozporządzeniem, do klasy 1264 zalicza się budynki szpitali i zakładów opieki medycznej. Klasa ta obejmuje:

• budynki instytucji świadczących usługi medyczne i chirurgiczne oraz pielęgnacyjne dla ludzi,
  
• sanatoria, szpitale długoterminowego lecznictwa, szpitale psychiatryczne, przychodnie, poradnie, żłobki, ośrodki pomocy społecznej dla matki i dziecka,
  
• szpitale kliniczne,
  
• szpitale więzienne i wojskowe,
  
• budynki przeznaczone do termoterapii, wodolecznictwa, rehabilitacji, stacje krwiodawstwa, laktaria, kliniki weterynaryjne, itp.,
  
• budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.
  
  

Klasa nie obejmuje:
Domów opieki społecznej (bez opieki medycznej) dla ludzi starszych lub niepełnosprawnych, itp. (PKOB 1130).
Należy zauważyć, że wymienione wyżej „budynki instytucji ochrony zdrowia świadczące usługi zakwaterowania, z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych, niepełnosprawnych, itp.” stanowią odrębną od „sanatoriów” czy „szpitali” grupę budynków.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, usługi remontowo-budowlane posiadające symbol PKWiU 45.33.1 (roboty związane z instalacją grzewczą, wentylacyjną i klimatyzacyjną), 45.43.1 (roboty związane z wykładaniem podłóg i ścian), 45.44.21 (roboty związane z malowaniem budynków wewnątrz) wykonywane są w budynku hospicjum zakwalifikowanym do PKOB 1264. Budynek ten, wymieniony w klasie PKOB 1264 w oddzielnej pozycji jest budynkiem instytucji ochrony zdrowia świadczącym usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych. Budynek hospicjum nie jest przychodnią, szpitalem ani sanatorium.

Jak sama nazwa wskazuje (z łaciny) jest to dom gościnny dla chorych u kresu życia. Statut Stowarzyszenia prowadzącego Hospicjum określa podstawowe cele:
§ 6 pkt 2 cyt.: „Poprawa jakości życia nieuleczalnie chorych dorosłych i dzieci w terminalnym okresie choroby na miarę ich indywidualnych możliwości”.
§ 6 pkt 3 cyt.: „Niesienie ulgi w cierpieniu psychicznym, duchowym i społeczno-socjalnym”.

Tak więc podstawowym celem dla jakiego przybywają nieuleczalnie chorzy do Hospicjum jest ich zakwaterowanie i stały pobyt aż do kresu życia, a opieka medyczna jest świadczeniem dodatkowym poprawiającym jakość życia poprzez uśmierzanie bólu i łagodzenie wszechogarniającego cierpienia osobom umierającym.
Zatem wykonanie robót w tym budynku w 2008r. może korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 7%.
Stawkę podatku VAT w wysokości 7%, zgodnie z ww. przepisami, ustawodawca przewidział wyłącznie dla instytucji, których podstawową działalnością jest zakwaterowanie osób, którym dodatkowo zagwarantowana jest opieka medyczna.
Przez obiekt zbiorowego zakwaterowania należy bowiem rozumieć zespół pomieszczeń (pokoi i innych pomieszczeń pomocniczych), zlokalizowanych w jednym lub kilku budynkach, zajętych przez jeden odrębny zakład, świadczący usługi: hotelarskie, opiekuńczo-wychowawcze, zdrowotne bądź inne, które to usługi związane są z zamieszkaniem w takim zakładzie zwykle większej liczby osób. W niektórych obiektach (zakładach) osoby zamieszkują przez dłuższy czas (od kilku miesięcy do kilku lat) lub na stałe. Przykładowo, takimi zakładami są: internaty, domy studenckie, domy dziecka, domy opieki społecznej dla osób przewlekle chorych lub upośledzonych, klasztory, domy zakonne. Zaś obiektami (zakładami), w których pobyt osób z reguły ma charakter krótkookresowy są właśnie m. in.: hotele, motele, domy wczasowe, pensjonaty, a także szpitale, sanatoria czy prewentoria.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż do robót remontowo-budowlanych wykonanych w budynku hospicjum możliwe jest zastosowanie 7% stawki VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Dodatkowo należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja traci swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.