INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana …, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2008r. (data wpływu 18 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług budowlano-remontowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usług budowlano-remontowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji i wykonuje usługi budowlano-remontowe na rzecz spółki z o.o. z siedzibą w xx – będącej Inwestorem i właścicielem nieruchomości, w której np. 70% powierzchni użytkowej wykorzystywane jest na cele mieszkaniowe, pozostałe 30% ma charakter niemieszkalny.

Zgodnie z PKOB obiekt ten jest budynkiem mieszkalnym (bowiem min. 50% powierzchni użytkowej wykorzystywane jest do celów mieszkalnych, czyli zaklasyfikowany jest do PKOB11).

Przedmiotem działalności Inwestora jest wynajem lokali mieszkalnych i użytkowych.

Roboty wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą zarówno lokali mieszkalnych, jak i klatki schodowej. Umowa z Inwestorem będzie podpisana na poszczególne lokale i odrębnie na klatkę schodową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Jaką stawkę VAT należy stosować przy sprzedaży usług budowlano-remontowych w takim obiekcie dla lokalu, a jaką dla klatki schodowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi budowlano-remontowe wykonywane dla:

1. lokalu mieszkalnego – opodatkowane będą stawką VAT 7%
2. lokalu użytkowego – opodatkowane będą stawką VAT 22%
3. klatka schodowa – należy ustalić procentowy udział powierzchni mieszkaniowej do powierzchni całkowitej (zgodnie z definicją powierzchni całkowitej w PKOB wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dn. 30.XII.1999r..
   
   

W przypadku Wnioskodawcy:

• 70% wartości sprzedaży netto za usługę wykonaną na klatkach będzie opodatkowane stawką 7%,
• 30% - opodatkowane będzie stawką VAT 22%.
  
  

Podobnie, gdyby obiekt zaklasyfikowany był do PKOB 12, gdzie np.:

1. 30% stanowiłoby pow. mieszkalną - wtedy stawka 7%,
2. 70% stanowiłoby pow. niemieszkalną – wtedy stawka 22%
3. klatka schodowa:
   
   

• 30% wartości sprzedaży netto za usługę wykonaną na klatkach będzie opodatkowane stawką 7%
• 70% - pozostałe 7z% opodatkowane będzie stawką 22%
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7. Przy czym zarówno towary jak i usługi dla potrzeb podatku od towarów i usług są identyfikowane w oparciu o klasyfikacje wydane na podstawie przepisów o statystyce publicznej, o czym stanowią przepisy art. 2 pkt 6 cyt. ustawy i art. 8 ust. 3 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 cyt. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c), art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. I tak dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1, o czym stanowi art. 41 ust. 2 cyt. ustawy. Uregulowania ust. 12 art. 41, zmienionego od dnia 1 stycznia 2008r. ustawą z dnia 19 września 2007r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) wskazują, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z ust. 12a przywołanego art. 41, wprowadzonego ustawą z dnia 19 września 2007r., przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12b, wprowadzonego ustawą z dnia 19 września 2007r., do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
   
   

Zgodnie z ust. 12c art. 41, wprowadzonego ustawą z dnia 19 września 2007r., w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto przepisy art. 41 ust. 16 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) stanowią, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1. specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. przepisy Wspólnoty Europejskiej.
   
   

W związku z powyższą delegacją w § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami) od dnia 1 stycznia 2008r. dodano, rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) ust. 1a, który stanowi, iż stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Natomiast definicja obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w § 5 ust. 1a rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2007r. została zawarta w art. 2 pkt 12, zmienionym przywołaną powyżej ustawą z dnia 19 września 2007r. i stanowi, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach, tj. w art. 41 ust. 12-12c wprowadzonych ustawą z dnia 19 września 2007r. (Dz. U. Nr 192, poz. 1382) oraz w § 5 ust. 1a wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2007r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 249, poz. 1861) wynika zatem, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Stawka w wysokości 7% dotyczy więc czynności wykonywanych w zakresie świadczenia usług budowlano-montażowych, remontowych, modernizacji, termomodernizacji czy robót konserwacyjnych.

Podkreślić ponadto należy, iż budynki nie zawsze mają jednorodny charakter. W sytuacji, gdy część budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, a pozostała część do innych celów, wówczas w celu właściwego zaklasyfikowania danego budynku należy odwołać się do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zmianami) stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia Rady Ministrów, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Natomiast pod pojęciem obiektów budowlanych należy rozumieć konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Ponadto, jak stanowią objaśnienia do powyższego rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest, jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Ponadto wskazać należy, iż budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, o których mowa w art. 2 pkt 12, to:

• budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu;
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe (PKOB 112);
• budynki zbiorowego zamieszkania (PKOB 113), czyli domy opieki społecznej, internaty i bursy szkolne, domy studenckie, domy dziecka, domy dla bezdomnych, budynki mieszkalne na terenie koszar, zakładów karnych i poprawczych, aresztów śledczych, budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Należy ponadto zauważyć, iż w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w art. 41 ust. 12-12c oraz w przepisach wykonawczych, tj. w § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów, ustawodawca użył pojęć: roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne nie podając konkretnych symboli statystycznych dla tych usług.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia roboty budowlano-montażowe, remont i konserwacja, dlatego też należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 7 i pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) przez:

• roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,

• remont - należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
  
  

Należy także podkreślić, że fakt zaklasyfikowania budynku do grupy PKOB 11, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od 1 stycznia 2008r. 7% stawki podatku od towarów i usług, gdyż zgodnie z powołanymi powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i ust.12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe.

Z informacji przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługi budowlano-remontowe na rzecz spółki z o.o. z siedzibą w Łodzi – będącej Inwestorem i właścicielem nieruchomości, w której np. 70% powierzchni użytkowej wykorzystywane jest na cele mieszkaniowe, pozostałe 30% ma charakter niemieszkalny, a budynek, w którym będą świadczone usługi budowlano-remontowe został zaklasyfikowany do PKOB 11. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dotyczą zarówno lokali mieszkalnych, jak i klatki schodowej. Umowa z Inwestorem na wykonanie robót budowlano-remontowych będzie podpisana na poszczególne lokale i odrębnie na klatkę schodową. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przykładowo lokale mieszkalnych w budynku, w którym będą wykonywane roboty budowlano-remontowe stanowią 70% całości powierzchni, natomiast lokale użytkowe stanowią 30% powierzchni całego budynku.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stawka podatku VAT w wysokości 7% znajdzie zastosowanie w odniesieniu do robót ogólnobudowlanych wykonywanych w obiekcie zaklasyfikowanym do PKOB 11, czyli w obiekcie budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. do robót związanych z budową i wznoszeniem obiektu czyli do robót polegających na realizacji obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części.

W odniesieniu zaś do pozostałych czynności, tj. czynności w zakresie remontu, modernizacji, termomodernizacji czy konserwacji stawka w wysokości 7% zastosowanie znajdzie do przedmiotowych usług świadczonych dla lokali mieszkalnych; natomiast powyższe czynności wykonywane w lokalach niemieszkalnych, tj. w lokalach użytkowych będą opodatkowane podstawową stawką podatku VAT w wysokości 22%.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również sposób opodatkowania czynności wykonywanych w oparciu o zawartą umowę w częściach wspólnych dla całego budynku, tj. na terenie klatki schodowej. Z uwagi na przywołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia Ministra Finansów, należy stwierdzić, iż jeżeli usługi dotyczące klatki schodowej będą wykonywane w obiekcie zaklasyfikowanym do PKOB 11, to dla czynności w zakresie robót budowlano-remontowych właściwa będzie stawka podatku VAT w wysokości 7%. Zatem dla wskazania właściwej stawki podatku VAT dla robót wykonywanych na klatce schodowej nie należy ustalać procentowego udziału powierzchni mieszkalnej do powierzchni całkowitej i zgodnie z tą proporcją dokonywać rozdzielenia stawki podatku VAT na 7% i 22%. Zatem w odniesieniu do okoliczności wskazanych w niniejszym wniosku nie należy na fakturze wskazywać, iż 70% wartości netto robót budowlano-remontowych wykonanych na klatce schodowej będzie opodatkowane stawką 7%, a pozostałe 30% wartości netto przedmiotowych robót będzie opodatkowane stawką 22%. Dla całości robót remontowo-budowlanych wykonanych na klatce schodowej budynku zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 7%.

Reasumując należy stwierdzić, iż w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, w oparciu o przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) oraz uregulowania w § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zmianami), do sprzedaży usług budowlano-remontowych wykonanych na terenie klatki schodowej, gdy usługi te będą wykonane w obiekcie PKOB 11 należy zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7%. Tożsama stawka znajdzie zastosowanie dla usług, które będą wykonywane na rzecz lokali mieszkalnych. Natomiast dla usług budowlano-remontowych wykonywanych na rzecz lokali niemieszkalnych, użytkowych należało będzie stosować stawkę podatku VAT, o której mowa w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, tj. stawkę podatku VAT w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.