INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2008 r. (data wpływu 12 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 8 lutego 2002 r. Wnioskodawczyni razem z małżonkiem nabyła nieruchomość rolną o pow. 0,8820 ha zabudowaną (z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego z częścią inwestycyjną i z garażem). W małżeństwie tym obowiązuje ustrój wspólności małżeńskiej. Na ten cel wzięto kredyt mieszkaniowy.

Zainteresowana informuje, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Natomiast mąż samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą od 1994 r., w tym działalność polegającą na świadczeniu usług pralniczych. W tym celu za zgodą Wnioskodawczyni zaadoptowane zostały pomieszczenia części budynku (część inwestycyjna), która została ujęta w ewidencji środków trwałych, amortyzowana i wykorzystywana za Jej zgodą dla celów działalności gospodarczej.

W dniu 31 października 2008 r. mąż Zainteresowanej sprzedał firmę jako zorganizowaną całość (w tym prawo do korzystania z części nieruchomości dla celów prowadzonej tam działalności gospodarczej z tytułu współwłasności) i zakończył działalność gospodarczą.

W tym samym dniu nieruchomość została sprzedana jako składnik małżeńskiego majątku dorobkowego, której część była wykorzystywana na cele wspomnianej wyżej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni podaje, że chce samodzielnie rozliczyć się z tytułu sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości Wnioskodawczyni powinna rozliczyć wg zasad wynikających z art. 19 jako sprzedaż nieruchomości określonej w art. 10 ust. 1 pkt 8, czy też z uwzględnieniem art. 14 ust. 2 i 2c przez zapłatę części podatku jako podatku z przychodu w działalności gospodarczej, której de facto nie prowadziła...

Zdaniem Wnioskodawczyni, winna zapłacić podatek dochodowy z tytułu sprzedaży nieruchomości wg zasad określonych w art. 19, bowiem źródłem przychodu jest sprzedaż nieruchomości (art. 10 ust. 1 pkt 8) z wyłączeniem części budynku, która była użytkowana przez Jej męża dla celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i której sprzedaż jest przychodem z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 2 i 2c).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że ww. przepisu nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:
   nbspnbsp a) środkami trwałymi,
   nbspnbsp b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
   nbspnbsp c) wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wspólnie z małżonkiem nabyła w 2002 r. nieruchomość rolną zabudowaną (z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego z częścią inwestycyjną i z garażem). Część inwestycyjna przedmiotowej nieruchomości została przeznaczona na cele prowadzonej przez męża Zainteresowanej działalności gospodarczej. Część ta wprowadzona została do ewidencji środków trwałych, odpisy amortyzacyjne ujmowano w kosztach uzyskania przychodów.

Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, iż uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wchodzącej w skład wspólności małżeńskiej, z wyłączeniem części wykorzystywanej w działalności gospodarczej Jej męża, winna rozliczyć według zasad określonych w art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako sprzedaż nieruchomości określoną w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonka Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.