INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 17 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podziału zysku w spółce komandytowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie podziału zysku w spółce komandytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka zamierza założyć w 2009 r. spółkę komandytową. Spółka będzie komplementariuszem spółki komandytowej. Komandytariuszem spółki komandytowej będzie osoba fizyczna, która jest 100% wspólnikiem Spółki.

Spółka wniesie do spółki komandytowej wkład niepieniężny w postaci nieruchomości o znacznej wartości. Osoba fizyczna zamierza wnieść do spółki komandytowej wkład gotówkowy. Pomiędzy wysokością wkładu Spółki, a wysokością wkładu komandytariusza będzie istniała dysproporcja (wartość wkładu komandytariusza będzie mniejsza od wartości wkładu wniesionego przez Spółkę).

Umowa spółki komandytowej będzie przewidywała określony podział zysków. Udział w zysku danego wspólnika spółki komandytowej nie będzie miał związku z wysokością jego wkładu. Innymi słowy dojdzie do sytuacji, w której komandytariusz wniesie do spółki komandytowej wkład o wartości mniejszej od wkładu wniesionego przez Spółkę i mimo to będzie miał prawo do większego udziału w zyskach wykazywanych przez spółkę komandytową niż Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na podstawie przepisów Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w opisanym w poz. 50 stanie faktycznym, prawidłowe będzie określenie przez Spółkę przychodów z tytułu udziału w spółce komandytowej (oraz odpowiednio rozliczanie kosztów uzyskania przychodów, strat oraz ulg) proporcjonalnie do udziału w zysku spółki komandytowej, wynikającego z postanowień umowy spółki komandytowej... Innymi słowy, czy Spółka będąca komplementariuszem spółki komandytowej uczestniczy w przychodach i kosztach uzyskania przychodów tej spółki proporcjonalnie do wniesionego do spółki wkładu, czy też proporcjonalnie do udziału w zyskach spółki komandytowej, który został określony w umowie spółki komandytowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, jego udział w przychodach spółki komandytowej (oraz odpowiednio w kosztach uzyskania przychodów, stratach czy ulgach) powinien być proporcjonalny do udziału w zysku spółki komandytowej, który zostanie określony w umowie spółki komandytowej. Zdaniem Spółki, osoba prawna będąca komplementariuszem spółki komandytowej uczestniczy w przychodach i kosztach uzyskania przychodów tej spółki proporcjonalnie do udziału w zysku spółki komandytowej, który wynika z postanowień umowy spółki komandytowej, a nie proporcjonalnie do wniesionego do spółki wkładu.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej i jest transparentna dla celów podatku dochodowego. Podatnikami są poszczególni wspólnicy spółki komandytowej. Ponieważ Spółka jest osobą prawną, przy ustalaniu zasad opodatkowania dochodu z tytułu udziału w spółce komandytowej zastosowanie znajdzie Ustawa CIT. Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej Ustawa CIT) przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. Te same zasady znajdują zastosowanie do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, zwolnień i ulg oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie zaś z art. 105 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej k.s.h.) umowa spółki komandytowej powinna zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość. Stosownie do treści art. 123 § 1 k.s.h. komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Zatem wspólnicy spółki komandytowej mają prawo ustalić w umowie spółki inny sposób podziału zysku przypadającego komandytariuszowi.

Należy zauważyć, ze zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wykładni systemowej nakazują więc przyjąć, że podział przychodów i kosztów między wspólnikami spółki komandytowej (zarówno będącymi osobami prawnymi jak i osobami fizycznymi) powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach tej spółki.

Dlatego też Spółka stoi na stanowisku, że proporcję, o której mowa w art. 5 Ustawy CIT, należy ustalić w stosunku do przysługującego jej udziału w zysku spółki komandytowej, określonego w umowie spółki komandytowej. Innymi słowy pod pojęciem „udziału", o którym mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy CIT należy rozumieć "udział w zyskach" spółki komandytowej określony w umowie spółki komandytowej. Zatem zarówno przychody jak i koszty uzyskania przychodów powinny być rozliczane przez wspólników spółki komandytowej, w tym przez Spółkę, proporcjonalnie do ich udziałów w zyskach spółki komandytowej.

Podobne stanowisko zajęły między innymi następujące organy podatkowe:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 31 października 2008 r. (sygn. IPPB3/423-1252/08-2/AG) oraz w interpretacji z dnia 8 grudnia 2006 r. (sygn. 1401/BP-I/4230Z-112/06/SZ),

• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 września 2008 r. (sygn. ILPB3/423-382/08-2/HS) oraz w interpretacji z dnia 18 lipca 2008r. (sygn. ILPB1/415-265/08-2/AMN),

• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 10 lipca 2008 r., znak ITPB3/423-302/08/DK),

• Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie (interpretacja znak 1472/ROP1/423-192/07/MK z dnia 3 marca 2007 r.).
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.