Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-974/08-2/AG
z 18 lutego 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-974/08-2/AG
Data
2009.02.18
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
leasing operacyjny
opłata pierwsza
Istota interpretacji
Czy pierwszą opłatę można zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów?
Wniosek ORD-IN 190 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Umowa Leasingu Operacyjnego (przedmiotem umowy jest nieruchomość) została zawarta na okres 15 lat. Łączna wartość przedmiotu leasingu to 3.000.000 zł netto, wysokość poszczególnych opłat leasingowych została ustalona w umowie leasingu na podstawie harmonogramu spłat w wysokości określonej w umowie po przeliczeniu CHF na złote, gdzie I opłata wynosi 324.900 zł. Pozostałe opłaty są w wysokości około 20 tys. miesięcznie w zależności od kursu CHF. Prowadzona działalność gospodarcza jest opodatkowana podatkiem liniowym 19%, firma prowadzi księgi handlowe, a koszty uzyskania przychodów rozliczane są metodą memoriałową. I opłata jest równocześnie I ratą umowy leasingu. Warunkiem do zawarcia umowy leasingu jest wniesienie I opłaty. Wnioskodawca podał, że są różne interpretacje i wyroki sądów co do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów I opłaty, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 lutego 2008 r. nr ITPB1/415-600/07/AK oraz Drugiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku z 12 lipca 2007 r. (sygn. IIUSpbIA/1/415-58/101a/57/07/BB). Ostatnim wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wyrok z 17 czerwca 2008 r. (sygn. III SA/Wa 24/08) uznano, iż wstępną opłatę leasingową należy zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. Sąd wskazał, iż „opłata ta jest kosztem jednorazowym, związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. W przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu, zniszczenia przedmiotu leasingu, zaprzestania działalności przez korzystającego, bądź leasingodawcę (finansującego), koncepcja organu, iż opłatę tą należy rozliczyć proporcjonalnie do czasu trwania umowy upada”. Stanowisko to potwierdził WSA w wyroku z 8 sierpnia 2008 r. sygn. III SA/Wa 221/08.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast zgodnie z art. 23a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ,,finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo do używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Z treści art. 23b ust. 1 tejże ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 tego artykułu, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
W świetle obowiązującego przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z metodą opisaną w art. 22 ust. 5-5c, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Natomiast w myśl art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i ww. przepisy należy stwierdzić, że pierwsza opłata (będąca równocześnie pierwsza ratą umowy leasingu) jest kosztem pośrednim. Nie można jej bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona na ogół uiszczana jednorazowo, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu (Wnioskodawca podał, że warunkiem zawarcia umowy leasingu jest wniesienie tej opłaty). Podkreślić należy, że jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności tej umowy (jej zawarcia), to – z uwagi na tę właśnie rolę – należy przyjmować, że jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu opłaty o charakterze wstępnym należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy. Pierwsza opłata (pierwsza rata), pomimo że ponoszona jest jednorazowo, to dotyczy całego czasu trwania umowy leasingowej. Uzasadnionym zatem jest, by koszty pośrednie, do których można zaliczyć m.in. pierwszą opłatę leasingową, dotyczącą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu, Wnioskodawca rozliczał proporcjonalnie do długości trwania tej umowy. Tak więc, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca powinien podzielić koszty poniesienia pierwszej opłaty leasingowej proporcjonalnie do długości okresu którego ona dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingowej.
Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.