INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05 grudnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 09 grudnia 2008r.) uzupełnionym w dniu 06 stycznia 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy przejęcia długu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 grudnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy przejęcia długu.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 24 grudnia 2008r. Znak: IBPB II/1/436-32/08/MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 06 stycznia 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W związku z realizacją przez wnioskodawcę inwestycji budowlanej w K., w dniu 07 sierpnia 2006r. wnioskodawca zawarł z Gminą Miejską K. porozumienie ustalające warunki przejazdu samochodów ciężarowych wnioskodawcy po drogach publicznych. Zgodnie z treścią ww. porozumienia, po zakończeniu inwestycji budowlanej wnioskodawca zobowiązany został do remontu nawierzchni jezdni. Na zabezpieczenie należytego wykonania zobowiązania wnioskodawca wręczył Gminie weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową z upoważnieniem do wypełnienia weksla do kwoty 108 000zł.

Tuż przed zakończeniem przez wnioskodawcę inwestycji Spółka R. rozpoczęła w tym rejonie swoją własną inwestycję budowlaną. Prowadzenie przez Spółkę R. inwestycji wymagało korzystania z drogi publicznej dotychczas wykorzystywanej przez wnioskodawcę.

Z uwagi na korzystanie przez Spółkę R. z drogi publicznej, wnioskodawca nie mógł zrealizować zobowiązania polegającego na remoncie jezdni.

Wobec powyższego, w dniu 11 września 2008r. wnioskodawca zawarł trójstronne porozumienie, którego stronami była również Gmina Miejską K. oraz Spółka R. Na podstawie tego porozumienia Spółka R. za zgodą Gminy Miejskiej K. przejęła w trybie art. 519 Kodeksu cywilnego dług wnioskodawcy wynikający z porozumienia z dnia 07 sierpnia 2006r. a polegający na obowiązku dokonania remontu jezdni. Na zabezpieczenie długu Spółka R. wręczyła Gminie Miejskiej K. weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową z upoważnieniem do wypełnienia go do kwoty 108 000zł.

Gmina Miejska K. zwróciła wnioskodawcy weksel. Jednocześnie wnioskodawca wpłacił na rzecz Spółki R. kwotę 108 000zł.

Zgodnie z brzmieniem jednego z paragrafów porozumienia strony ustaliły, iż koszt ewentualnego podatku od czynności cywilnoprawnych związanego z zawarciem porozumienia poniesie wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle opisanego stanu faktycznego, zawarcie porozumienia z dnia 11 września 2008r. rodzi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, a w szczególności czy przejęcie długu na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego przez Spółkę R. z jednoczesnym dokonaniem na jej rzecz przez wnioskodawcę zapłaty podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem wnioskodawcy, stosownie do brzmienia art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych opodatkowaniu podlegają czynności szczegółowo wymienione w cytowanym przepisie. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu jest więc zamknięty, wobec czego czynność nie wymieniona w tym katalogu nie podlega opodatkowaniu.

W treści art. 1 ww. ustawy brak wzmianki o umowie przejęcia długu. Zdaniem wnioskodawcy podpisanie porozumienia o przejęciu długu nie rodzi zatem obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r., zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki (akty założycielskie).
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe określenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych zasadę numerus clausus czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca zawarł w dniu 11 września 2008r. trójstronne porozumienie, na podstawie którego jeden z pozostałych sygnatariuszy porozumienia przejął w trybie art. 519 Kodeksu cywilnego dług wnioskodawcy wobec trzeciego sygnatariusza – wierzyciela za zgodą tego wierzyciela. Na zabezpieczenie przejmujący wręczył wierzycielowi weksel in blanco wraz z deklaracją wekslową z upoważnieniem do wypełnienia weksla do kwoty 108.000zł. Wierzyciel zwrócił wnioskodawcy uprzednio wręczony weksel in blanco, który mógł być zgodnie z uprawnieniem wypełniony do kwoty 108.000zł. Jednocześnie wnioskodawca wpłacił na rzecz przejmującego kwotę 108.000zł.

Umowa przejęcia długu, uregulowana w art. 519 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r.– Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) polega na tym, że osoba trzecia wstępuje w miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony. Przejęcie długu może nastąpić:

1. przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
2. przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
   
   

Jak już wspomniano powyżej, katalog czynności cywilnoprawnych, ujęty w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty. Zatem czynności cywilnoprawne, które nie zostały w nim wymienione w sposób wyraźny, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Wobec powyższego, zawarcie na podstawie art. 519 Kodeksu cywilnego porozumienia o przejęciu długu wnioskodawcy przez Spółkę R. z jednoczesnym dokonaniem na jej rzecz przez wnioskodawcę zapłaty tego długu (przejęcie długu za wynagrodzeniem) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych chyba, że zawarta czynność nosi znamiona którejkolwiek z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec tego, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.