INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2008r. (data wpływu 17 grudnia 2008r.), uzupełnionego pismem z dnia 22 stycznia 2009r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usługi wynajmu rzeczy ruchomej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2008r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 22 stycznia 2009r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia dla usługi wynajmu rzeczy ruchomej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi polegające na wynajmie specjalistycznych maszyn budowlanych oraz fachowego personelu do ich obsługi na terytorium kraju i za granicą.

Obecnie usługobiorcą Wnioskodawcy jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która ma siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski. Spółka ta posiada na terenie Niemiec zarejestrowany oddział, który ma własny numer identyfikacji podatkowej i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

Usługobiorca wykorzystuje wypożyczone maszyny wraz z ich operatorem na budowach w Polsce i w Niemczech. Faktury za wynajem maszyn wystawiane są po zakończeniu każdej budowy, nabywcą jest spółka z o.o. z siedzibą w Polsce.

W przypadkach, kiedy przedmiot najmu wywożony jest przez kontrahenta do Niemiec, domaga się on wystawienia faktury VAT za wynajem na rzecz jego zarejestrowanego w Niemczech oddziału, bez polskiego VAT.

Z uzupełnienia stanu faktycznego wynika, iż:

• przedmiotem umowy jest jedynie wynajem maszyn, a nie świadczenie usług budowlanych,
  
• umowa zawarta jest pomiędzy podmiotami mającymi siedzibę w Polsce, podmioty te nie posiadają siedziby ani miejsca zamieszkania poza terytorium kraju,
  
• kontrahenci są spółkami prawa polskiego i rezydentami w Polsce,
  
• usługa wynajmu maszyny wg umowy zawsze jest wykonywana w Polsce, maszyna sporadycznie jest wywożona i wykorzystywana do prac poza granicami kraju, ale nie zmienia to faktu, że miejscem jej wydania kontrahentowi jest Polska, kontrahent może wykorzystywać maszyny według własnego uznania, również do prac poza terytorium kraju.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy można przyjąć, że miejscem świadczenia usługi wynajmu rzeczy ruchomej jest teren Niemiec z racji posiadania tam przez kontrahenta oddziału, wiedząc, że jego siedziba i miejsce zarządu znajduje się na terenie Polski...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe założenie, że w przypadku wynajmu rzeczy ruchomej na rzecz spółki z o.o. posiadającej siedzibę i miejsce zarządu w Polsce, miejscem wykonania usługi jest kraj, w którym ta spółka ma oddział. Oddział spółki z o.o. nie posiada własnej podmiotowości prawnej i nie jest możliwe zawarcie odrębnej umowy z tym oddziałem (w niemieckim rejestrze handlowym zarejestrowana jest spółka z o.o. prawa polskiego Oddział Niemcy).

Nie można też założyć, że spełniony jest warunek wymieniony w art. 27 ust. 3 pkt 2 - posiadanie przez usługobiorcę siedziby w kraju innym niż kraj świadczącego usługę. Świadczenie usług polegających na wynajmie maszyn na rzecz usługobiorcy, spółki z o.o., z siedzibą w Polsce, powinno być traktowane zawsze jako usługa krajowa, niezależnie od tego, w jakim kraju i na jakiej budowie maszyny te są aktualnie wykorzystywane oraz niezależnie od tego, czy w tych innych krajach usługobiorca posiada oddziały czy nie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na postawie art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi najmu rzeczy ruchomej na rzecz Spółki, która ma siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski. Natomiast na terenie Niemiec ma zarejestrowany oddział, który nie posiada własnej osobowości prawnej i nie jest możliwe zawarcie odrębnej umowy z tym oddziałem. Umowa na świadczenie usługi wynajmu maszyn zawarta jest pomiędzy podmiotami mającymi siedzibę w Polsce. Usługa wynajmu maszyny wg umowy zawsze jest wykonywana w Polsce, maszyna sporadycznie jest wywożona i wykorzystywana do prac poza granicami kraju, ale nie zmienia to faktu, że miejscem jej wydania kontrahentowi jest Polska, kontrahent może wykorzystywać maszyny według własnego uznania, również do prac poza terytorium kraju.

W związku z powyższym należy ustalić miejsce świadczenia dla ww. usługi.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Od ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca wprowadził szereg wyjątków, określających inne, niż wynikające z zasady ogólnej, miejsce świadczenia usług, z uwagi na ich charakter.

W myśl art. 27 ust. 3 cyt. ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
   
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
   

- miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług:

1. sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddania do używania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw;
   
2. reklamy;
   
3. doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:
   a) usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),
   b) usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2),
   c) usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),
   d) usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,
   e) usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);
   3a) usług przetwarzania danych, dostarczania informacji oraz usług tłumaczeń;
   
4. bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki;
   
5. dostarczania (oddelegowania) personelu;
   
6. wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu;
   
7. telekomunikacyjnych;
   
8. nadawczych radiowych i telewizyjnych;
   
9. elektronicznych;
   
10. polegających na zobowiązaniu się do powstrzymania się od dokonania czynności lub posługiwania się prawem, o których mowa w pkt 1-9 i 11;
    
11. agentów, pośredników działających w imieniu i na rzecz innej osoby, jeżeli uczestniczą w zapewnieniu świadczenia usług, o których mowa w pkt 1-10;
    
12. polegających na zapewnieniu dostępu do systemów gazowych lub elektroenergetycznych;
    
13. przesyłowych:
    a) gazu w systemie gazowym,
    b) energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;
    
14. bezpośrednio związanych z usługami, o których mowa w pkt 12 i 13
    
    

Powyżej wskazany przepis miałby zastosowanie w sytuacji, gdyby Wnioskodawca świadczył usługę wynajmu maszyny na rzecz Oddziału w Niemczech, z którym miałby podpisaną umowę na świadczenie ww. usługi. Wówczas zastosowanie miałby przepis art. 27 ust. 4 pkt 6 w związku z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT.

Jednakże w związku tym, iż Wnioskodawca świadczy usługę wynajmu rzeczy ruchomej na rzecz Spółki z o.o., która ma siedzibę na terytorium Polski zastosowanie znajdzie ogólna zasada wyrażona w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Miejscem świadczenia dla przedmiotowej usługi jest miejsce, gdzie świadczący usługę tj. Wnioskodawca posiada siedzibę. Zatem usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.