INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2009r. (data wpływu 16 lutego 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania usługi polegającej na wykonaniu przerobu (adaptacji) samochodów na ambulanse drogowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania usługi polegającej na wykonaniu przerobu (adaptacji) samochodów na ambulanse drogowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w ramach planowanej po 1 marca 2009 roku działalności, planuje świadczyć swoim kontrahentom usługi przerobu, wg polskiej normy PN EN 1789 „Pojazdy medyczne i ich wyposażenie. Ambulanse drogowe" dostarczonych przez nich samochodów na ambulanse drogowe. Kontrahentem (usługodawcą) może być zarówno użytkownik ambulansu jaki i podmiot dokonujący dalszej odsprzedaży usługi lub gotowego ambulansu.

Usługodawca, może posiadając odpowiednie dokumenty (dostarczone przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanej usługi lub uzyskane przez usługodawcę) dokonać zarejestrowania lub przerejestrowania przerobionego ambulansu drogowego, umieszczając jednocześnie odpowiednie wpisy w zakresie rodzaju samochodu (lub dokonując rejestracji na podstawie tzw. „jednostkowego dopuszczenia").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po 1 marca 2009r. wykonywane usługi polegającej na przerobieniu dostarczonego przez kontrahenta samochodu na ambulans drogowy będzie podlegało podatkowi akcyzowemu...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z systematyką ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (zwaną dalej nową ustawą o podatku akcyzowym) samochody osobowe nie są wyrobami akcyzowymi (nie mieszczą się w katalogu określonym w art. 2 pkt 1 nowej ustawy o podatku akcyzowym). Są one odrębnym przedmiotem opodatkowania, którego opodatkowanie reguluje Dział V nowej ustawy o podatku akcyzowym (art. 100 i n.). Zgodnie z regulacją tego działu opodatkowaniu podlega, import samochodu osobowego, wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodu osobowego, oraz pierwsza sprzedaż samochodu osobowego (przy czym pojęcie sprzedaży precyzuje art. 100 ust. 5 ustawy).

Wyżej wskazanym katalogiem nie jest objęta wykonana na zamówienie podmiotu trzeciego usługa „przerobienia" samochodu, nawet jeśli w wyniku dokonanej zmiany mógł powstać samochód osobowy (objęty definicją z art. 100 ust. 4 ustawy).

Bez znaczenia dla kwestii opodatkowania takiej usługi podatkiem akcyzowym, pozostają jakiekolwiek inne okoliczności. W szczególności bez znaczenia pozostaje jest czy przekazany przez usługodawcę do przeróbki samochód był dotychczas samochodem osobowym czy ciężarowym, czy był to samochód uprzednio zarejestrowany czy jest przed pierwszą rejestracją (nowy), czy zlecający usługę jest jej bezpośrednim odbiorcą (użytkownikiem ambulansu) lub czy zamierza taki pojazd zbyć oraz czy usługodawca jest podmiotem krajowym czy zagranicznym.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wykonanie usługi polegającej na przerobieniu dostarczonego przez kontrahenta samochodu na ambulans drogowy, jako nie objęte regulacją nowej ustawy o podatku akcyzowym, nie będzie podlegało temu podatkowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 3 z 2009r., poz. 11) określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1).

Art. 100 ust. 1 ww. stanowi, iż w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3. pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
   a) wyprodukowanego na terytorium kraju,
   b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa w pkt 1 albo 2.
   
   

W myśl art. 100 ust. 2. ww. ustawy w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Za sprzedaż samochodu osobowego w rozumieniu ww. ustawy, stosownie do art. 100 ust. 5, uznaje się jego:

• sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
• zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
• wydanie w zamian za wierzytelności;
• wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
• darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
• wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
• przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
• przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
• użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
  
  

Jednakże w myśl art. 100 ust. 3 ww. ustawy jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 100 ust. 4 ww. ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem skuterów śnieżnych o kodzie CN 8703 10 11, pojazdów typu meleks o kodzie CN 8703 10 18 oraz pojazdów typu quad o kodzie CN 8703 10 18.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca zamierza wykonywać usługi w zakresie przerobu na zamówienie kontrahenta, dostarczonych przez niego samochodów na ambulanse drogowe.

Mając na względzie powyższe przepisy, usługa wykonywana przez Wnioskodawcę polegająca na przerobieniu dostarczonego przez kontrahenta samochodu na ambulans drogowy (nawet jeżeli w wyniku dokonanej zmiany mógł powstać samochód osobowy) nie jest przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym (nie została wymieniona jako czynność podlegająca akcyzie). Zatem ww. usługa nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.