INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 17 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 12 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi cateringowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi cateringowe.

Wniosek uzupełniony został w dniu 17 marca 2009 r. (data wpływu 23 marca 2009 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest producentem i sprzedawcą m.in. złączy elektronicznych i kabli. Spółka nabywa przy różnego rodzaju okazjach np. w czasie spotkań z kontrahentami firmy, w czasie spotkań pracowników, w czasie delegacji pracowników itp. usługi cateringowe, czyli przygotowanie i dostarczenie na zamówienie gotowych potraw, organizacji poczęstunków.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż nabywane usługi cateringowe są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• czy w przypadku nabycia usług cateringowych przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku VAT ...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy w art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) wyłączono możliwość obniżania kwoty lub zwrotu różnicy podatku od nabywanych przez podatnika usług gastronomicznych. W katalogu ograniczeń obniżania podatku należnego nie znajdują się natomiast usługi cateringowe.

Chcąc prawidłowo zdefiniować pojęcie usług cateringowych dla celów podatku VAT należy stosować przepisy o statystyce publicznej (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT), tj. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). W klasyfikacji tej w dziale 55 „Usługi hoteli i restauracji”, ustawodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 55.3 – „ usługi gastronomiczne”, natomiast „usługi stołówkowe i usługi dostarczania posiłków dla odbiorców zewnętrznych” posiadają symbol PKWiU 55.5. W dziale 55 – „usługi hotelarskie i gastronomiczne” wyróżnia się obok usług gastronomicznych również „ usługi cateringowe” – PKWiU 55.52.1. Z tego powodu Spółka wnioskuje, że usługa cateringu jest sklasyfikowana w PKWiU nie jako usługa gastronomiczna, lecz jako usługa przygotowania i dostarczania posiłków. W świetle powyższego i z uwagi na odmienny charakter usług gastronomicznych i cateringowych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie odliczania podatku naliczonego.

Spółka odróżnia usługi cateringowe od usług gastronomicznych zgodnie z wyjaśnieniami ustawodawcy PKWiU, w których zdefiniowano usługi cateringowe jako usługi dostarczania posiłków do odbiorców zewnętrznych. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, catering to usługa polegająca na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć (sjp.pwn.pl).W świetle powyższego można uznać, że usługi cateringowe różnią się od usług gastronomicznych miejscem spożycia posiłków przygotowanych przez usługodawcę. Usługa gastronomiczna polega więc na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany (np. restauracja). Catering natomiast obejmuje dodatkowo dostarczenie przygotowanych posiłków w miejsce wskazane przez zamawiającego (np. biura firmy).

W świetle powyższego można uznać, że np. zaproszenie pracowników na obiad do restauracji będzie stanowiło zakup usługi gastronomicznej, niedającej prawa do odliczenia VAT a zamówienie tego samego posiłku do siedziby firmy będzie stanowiło usługę cateringową dającą prawo do odliczenia VAT.

Reasumując powyższe rozważania można stwierdzić, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringowych, jeżeli wydatek na ich nabycie może zostać zaliczony do kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3 – 7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika ( art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ( art. 8 ust. 3 ustawy).

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do postanowień § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293), dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). W klasyfikacji tej w dziale 55 – „ usługi hotelarskie i gastronomiczne”, ustawodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 55.3 „ usługi gastronomiczne”, natomiast „ usługi stołówkowe i cateringowe” posiadają symbol PKWiU 55.5.

Powyższa klasyfikacja wskazuje, iż usługa cateringowa stanowi usługę odrębną od gastronomicznej. W powołanym przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego ustawodawca wymienił jedynie usługi gastronomiczne, tym samym nie zostało wykluczone prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych. Warunkiem jednak skorzystania z tego prawa jest, aby nabyte usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupu usług cateringowych w takiej części w jakiej nabyte usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy jednocześnie wskazać, iż zgodnie z ustawą z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 Nr 209, poz. 1320), z dniem 1 grudnia 2008r. przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 przestał obowiązywać.

Zatem, od dnia 1 grudnia 2008r. aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie , ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.