Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-789/08-2/AJ
z 4 marca 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB2/415-789/08-2/AJ
Data
2009.03.04



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Ograniczony obowiązek podatkowy


Słowa kluczowe
ograniczony obowiązek podatkowy
podatek dochodowy od osób fizycznych
Szwajcaria


Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca powinien rozliczyć się w Polsce również z dochodów za 2007 r. uzyskanych w Szwajcarii, jeśli od dnia 01 września 2007 r. Jego ośrodek życia mieści się w Szwajcarii?



Wniosek ORD-IN 343 kB


INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana X, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2008 r. (data wpływu 11 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Szwajcarii – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 11 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Szwajcarii.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Do dnia 31 sierpnia 2007 r. ośrodek interesów życiowych Wnioskodawcy mieścił się w Polsce. Pod koniec 2007 roku Zainteresowany podjął decyzję o przeprowadzce na stałe do Szwajcarii.

Od dnia 19 stycznia 2007 r. Wnioskodawca jest rozwiedziony. Pół roku wcześniej nie mieszkał On razem z żoną. Zainteresowany ma dwie dorosłe córki. Jedna z nich mieszka już samodzielnie, druga studiuje i mieszka razem z matką.

Od marca 2007 r. w sądzie rejonowym toczy się sprawa o podział majątku wspólnego – głównie podział domu poprzez jego sprzedaż.

W dniu 20 sierpnia 2007 roku Wnioskodawca przewiózł pierwszą część swojego mienia z Polski do Szwajcarii.

Na stałe Zainteresowany zamieszkał w Szwajcarii od dnia 01 września 2007 r.

Główne dowody pobytu na stałe w Szwajcarii to:

  • umowa o pracę na czas nieokreślony,
  • prawo jazdy szwajcarskie,
  • dowód rejestracyjny pojazdu,
  • dowód osobisty,
  • potwierdzenie ubezpieczenia zdrowotnego,
  • umowa najmu mieszkania od 01 września 2007 r.


Żaden związek gospodarczy i osobisty od dnia 01 września 2007 r. nie łączy Wnioskodawcy z Polską. Do Polski przyjeżdża On raz na pół roku, żeby utrzymywać kontakt z córkami i załatwiać sprawy związane z podziałem majątku.

Zainteresowany złożył w urzędzie skarbowym druk NIP-3, podając w nim jako adres zamieszkania - adres szwajcarski.

W Polsce Wnioskodawca uzyskiwał dochody do 31 sierpnia 2007 r. Za rok 2007 złożył On zeznanie podatkowe PIT-37 rozliczając się w nim tylko z dochodów uzyskanych w Polsce.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawca powinien rozliczyć się w Polsce również z dochodów za 2007 r. uzyskanych w Szwajcarii, jeśli od dnia 01 września 2007 r. Jego ośrodek życia mieści się w Szwajcarii...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalając Jego miejsce zamieszkania, należy uwzględnić art. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania ze Szwajcarią. Artykuł ten stanowi, że jeśli osoba ma stałe miejsce zamieszkania w obu państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Z opisu sytuacji Zainteresowanego wynika, że większe więzi łączą Go ze Szwajcarią. Na skutek tego, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co oznacza, iż w Polsce podlegają opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polski.

Wnioskodawca uważa, że za 2007 rok miał obowiązek rozliczyć się tylko z dochodów uzyskanych w Polsce.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
  2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.


Na podstawie art. 4a cyt. ustawy powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji z dnia 02 września 1991 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Bernie dnia 02 września 1991 r.(Dz. u. z 1993 r. Nr 22, poz. 92) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

W myśl art. 4 ust. 2 tej Konwencji, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

  1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),
  2. jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się że ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,
  3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,
  4. jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.


Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się, zatem bezpośrednio do określenia „miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący obywatelem polskim, mającym na terytorium Polski miejsce zamieszkania, uzyskiwał w tym kraju dochody do dnia 31 sierpnia 2007 r. Do tego też dnia w Polsce posiadał On centrum interesów życiowych.

Natomiast od dnia 01 września 2007 r. Zainteresowany na stałe zamieszkał w Szwajcarii. Od tego dnia żaden związek gospodarczy i osobisty nie wiąże Go z Polską, gdzie przyjeżdża jedynie raz na pół roku, aby utrzymywać kontakt z córkami i załatwiać sprawy związane z podziałem majątku.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, z uwzględnieniem ww. Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, stwierdza się co następuje.

Do dnia wyjazdu do Szwajcarii Wnioskodawca podlegała opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nieograniczony obowiązek podatkowy). Tym samym za okres od początku roku 2007 do dnia wyjazdu z Polski Wnioskodawca winien dokonać rozliczenia podatkowego uwzględniając wszystkie dochody osiągnięte w tym okresie, czyli w czasie gdy podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Natomiast od dnia wyjazdu z Polski do Szwajcarii (gdzie przeniósł centrum interesów życiowych) Wnioskodawca podlega w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem ww. Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania. o ile Wnioskodawca nie uzyskał od dnia 01 września 2007 r. takich dochodów w Polsce, wówczas nie ciążą na Nim obowiązki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce za ten okres


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj