INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu) uzupełnionym w dniu 24 listopada 2008 r. (data wpływu 26 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 1996 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli od Spółdzielni Mieszkaniowej lokal użytkowy mieszczący się w budynku wielomieszkalnym. Budynek oddano do eksploatacji 8 stycznia 1996 r. Należność uregulowano w ratach do października 1996 r. zgodnie z umową zawartą ze Spółdzielnią. Nie otrzymali rachunku ani faktury. Spółdzielnia nie naliczyła podatku VAT. W lokalu tym obecnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - handel detaliczny. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego na zasadach ogólnych i podatku VAT. Wnioskodawca rozlicza miesięcznie amortyzację środków trwałych w tym także od lokalu, w którym prowadzi działalność. Obecnie rozważa ewentualność sprzedaży lokalu, z uwagi na niską rentowność prowadzonej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przy sprzedaży lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza, należy doliczyć i rozliczyć podatek VAT, a jeśli tak to w jakiej wysokości (7% czy 22%)...
2. Co należy rozumieć przez dochód stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym - czy równowartość zamortyzowanej części lokalu, czy cały przychód ze sprzedaży...
3. Czy dochód ze sprzedaży lokalu podlega odrębnemu opodatkowaniu, czy też należy doliczyć go do dochodów osiąganych z prowadzonej działalności i opodatkować...

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie drugie i trzecie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w zakresie pytania pierwszego, dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania, w przypadku odpłatnego zbycia lokalu użytkowego, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem (cena sprzedaży wg faktury) a kosztem nabycia (wartość początkowa zaktualizowana) powiększonym o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych od zbywanego lokalu.

Dochód od odpłatnego zbycia lokalu użytkowego podlega odrębnemu opodatkowaniu w wysokości 19% podstawy obliczania podatku u nie łączy się z pozostałymi przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza. Definicję przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zawiera art. 14 ust. 1 ustawy, który stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł.
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy stanowi: przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż przychód (ustalony z uwzględnieniem treści ww. art. 19 ustawy) z odpłatnego zbycia lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej jest przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1. wydatków na:
   
   
   1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
   2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
   3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   
   wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z powyższego wynika, iż wyliczając dochód ze sprzedaży opisanego we wniosku lokalu użytkowego należy od kwoty przychodu ustalonej zgodnie z cytowanymi przepisami, odjąć wartość początkową, wykazaną w ewidencji środków trwałych, a następnie wyliczoną różnicę powiększyć o sumę dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

Dochód uzyskany ze sprzedaży, o której mowa - wraz z pozostałymi dochodami z działalności gospodarczej - podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 lub w art. 30c ust. 1 ww. ustawy, w zależności od wybranego przez Wnioskodawcę sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej na dany rok podatkowy.

Nieprawidłowe jest zatem stwierdzenie, że dochód ten podlega odrębnemu opodatkowaniu i nie łączy się z pozostałymi przychodami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.