INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy i Miasta przedstawione we wniosku z dnia 13.10.2008 r. (data wpływu 20.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za użytkowanie wieczyste – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.10.2008 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania opłaty za użytkowanie wieczyste.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w Ż. aktem not. Rep A Nr ...... z dnia 11 grudnia 1991 roku otrzymała w użytkowania wieczyste działkę położoną w Ż. przy ul. S. oznaczoną nr 3135/1 o pow. 2383 m². Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego została naliczona zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1985 roku o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 19991 r. Nr 30 poz. 127) w wysokości 1%. Aktem notarialnym Rep A Nr....../2008 z dnia 6 marca 2008 r. ww. Spółdzielnia otrzymała w użytkowanie wieczyste nieruchomość położoną w Ż. przy ul. S. oznaczoną nr działek 2438/6, 510/10, 512/7, 516/8 i 518/9 o łącznej pow. 1592m² . Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego została naliczona zgodnie z art. 72 ust. 3 pkt 4 ustawy z dn. 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.). Jednocześnie do opłaty, zgodnie art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) został naliczony podatek VAT w wysokości 22%.

Na wniosek Prezesa Spółdzielni Mieszkaniowej, została wydana przez Starostę decyzja nr GiGN z dnia 04.09.2008 r. dotycząca połączenia wszystkich w/w działek w jedną nieruchomość, oznaczoną jako działka nr 3285.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania podatkiem VAT prawa wieczystego użytkowania gruntu-działki nr 3285. Czy opodatkowaniem podatkiem VAT podlega całość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu... Czy należy wyodrębnić część opłaty dotyczącą prawa użytkowania wieczystego ustanowionego w 2008 r. i w tej części opodatkować podatkiem VAT...

Podatnik stoi na stanowisku, że należy ustalić opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego w części dotyczącą prawa ustanowionego przed 1 maja 2004 r. i po 1 maja 2004 r. Opodatkowaniem podatkiem VAT podlegać będzie część opłaty z tytułu użytkowania wieczystego dotycząca działki oddanej w użytkowanie w 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W okresie obowiązywania ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), czyli do dnia 30 kwietnia 2004 r., czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

W świetle art. 233 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 K.c.) przemawiają za uznaniem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru, zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem czynność opodatkowaną tym podatkiem na podstawie wyżej powołanego art. 5 ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytlu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (…).

W świetle powyższego decydującym kryterium przemawiającym za opodatkowaniem (bądź niepodleganiem przepisom ustawy o podatku od towarów i usług) jest kwestia daty w jakiej nastąpiło zawarcie aktu notarialnego oraz wpis do księgi wieczystej ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Strona aktem notarialnym z 1991 roku ustanowiła na rzecz Spółdzielni użytkowanie wieczyste dla działki oznaczonej nr 3135/1. Kolejne działki o nr 2438/6, 510/10, 512/7, 516/8 i 518/9 o łącznej pow. 1592m² Spółdzielnia otrzymała w użytkowanie wieczyste na mocy aktu notarialnego z 2008 roku.

W świetle zatem wyżej powołanych przepisów ustanowienie użytkowania wieczystego przed dniem 1 maja 2004 roku nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast użytkowanie wieczyste ustanowione w 2008 roku, stanowiące dostawę towarów stanowi czynność opodatkowaną, objęta regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając stan faktyczny Wnioskodawca wskazał, iż Starosta, na wniosek użytkowania wieczystego, decyzją z dnia 04.09.2008 r. połączył wszystkie działki w jedną nieruchomość oznaczoną nr 3285. Z powyższego wynika, iż decyzja ta nie spowodowała ustanowienia odrębnego użytkowania wieczystego dla tej działki.

Zatem w świetle stanu faktycznego przedstawionego w złożonym wniosku oraz powołanych przepisów uznać należy za prawidłowe stanowisko Podatnika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega opodatkowaniu opłata z tytułu użytkowania wieczystego działki oddanej w użytkowanie wieczyste w 2008 roku. Opłata ta, jako kwota należna od nabywcy, tj. Spółdzielni stanowi podstawę opodatkowania dla czynności ustanowienia użytkowania wieczystego gruntu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.