INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu wykazania w deklaracji VAT-7 czynności podlegającej opodatkowaniu poza terytorium kraju - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z 20 listopada 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu wykazania w deklaracji VAT-7 czynności podlegającej opodatkowaniu poza terytorium kraju.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

We wrześniu 2008 r. Wnioskodawca wykonał wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów na rzecz nabywcy, który podała dla tej czynności numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż państwo rozpoczęcia transportu (transport na trasie Polska – Niemcy). W związku z powyższym, zgodnie z art. 28 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia, a tym samym miejscem opodatkowania przedmiotowej usługi, będzie państwo, które wydało nabywcy numer identyfikacji podatkowej właściwy dla podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim momencie należy wykazać w deklaracji VAT-7 czynności podlegające opodatkowaniu poza terytorium kraju...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy świadczone na rzecz kontrahenta unijnego usługi transportowe nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, nie ma zastosowania przepis art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, który określa szczególny moment powstania obowiązku podatkowego. W rozpatrywanym przypadku winien mieć zastosowanie przepis art. 19 ust. 1 ust. 4 tejże ustawy, a to skutkuje wykazaniem w deklaracji VAT-7 obrotu z tytułu świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest inny niż Polska kraj UE, w miesiącu wykonania usługi lub w miesiącu wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 27 ust. 1 ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Z kolei zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy, w przypadku transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, zwanego dalej "wewnątrzwspólnotową usługą transportu towarów", miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna, z zastrzeżeniem ust. 3.

W przypadku gdy nabywca usługi, o której mowa w ust. 1, podał dla tej czynności świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu, miejscem świadczenia usługi jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy ten numer (art. 28 ust. 3 ustawy).

Załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 185, poz. 1545) zawierający objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) w odniesieniu do pola 21 przesądza, że wykazuje się w nim dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy.

Wskazać należy, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333), które weszło w życie z dniem 1 grudnia 2008 r. - zastępując ww. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 września 2005 r. - kwestię wypełnienia poz. 21 deklaracji VAT-7 oraz VAT-7K reguluje w załączniku nr 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Przepisy prawa podatkowego nie rozstrzygają wprost, w którym miesiącu (kwartale) należy uwzględnić w ewidencji, a w konsekwencji wykazać w deklaracji podatkowej, obrót z tytułu dostaw towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju. Zasadą jest, że obrót (kwoty należne) wykazywany jest w deklaracji składanej za miesiąc (kwartał), w którym powstaje obowiązek podatkowy.

W związku z powyższym, w przypadku świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, obrót z nich wynikający, należy ująć w rozliczeniu za miesiąc (kwartał), w którym powstałby obowiązek podatkowy, gdyby usługi te świadczone były na terytorium RP.

W świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a) ustawy, w przypadku świadczenia usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług.

Zatem, mając na uwadze istotne okoliczności sprawy oraz powołane przepisy z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawca, chcąc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu nadwyżki podatku naliczonego z tytułu zakupów służących wykonywaniu usług podlegających opodatkowaniu poza terytorium kraju, zobowiązany jest do wykazania obrotu z nich wynikającego, w deklaracji VAT-7 właściwej dla miesiąca, w którym otrzymał całość lub część zapłaty, nie później jednak niż w deklaracji za miesiąc, w którym przypadł 30 dzień, licząc od dnia wykonania usługi transportowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń