INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 08 października 2008 r. (data wpływu 13 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych przychodów z tytułu najmu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi najem nieruchomości na cele użytkowe. Najem ten stanowi odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodów. Przedmiotem najmu nie są składniki związane z działalnością gospodarczą, nie jest dokonany wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Przychody te opodatkowane są ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W trzecim kwartale tego roku (2008) wysokość przychodów przekroczy 150.000 euro.

Związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przekroczenie wysokości 150.000 euro z tytułu najmu prywatnego podlega art. 8 ust. 6 i 7 ustawy o zryczałtowanym podatku.

W ocenie Wnioskodawcy w przypadku osiągania przychodów z tytułu najmu prywatnego nie mają zastosowania przepisy art. 8 ust. 6 i 7 ustawy o zryczałtowanym podatku, czyli nie tracę prawa do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, ponieważ najem prywatny, nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 ze zm.) podlegają przychody osiągane przez podatników będących osobami fizycznymi z tytułu:

• prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ( art. 6 ust. 1),

• umów najmu i innych umów o podobnym charakterze zawieranych poza działalnością gospodarczą ( art. 6 ust 1a).
  
  

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2008 r.) podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

• w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczjącej 150 000 euro, lub
2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro.
   
   

Natomiast art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, iż opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

Z brzmienia powyższych przepisów wynika, iż warunki wymienione w art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy odnoszą się jedynie do przychodów osób fizycznych z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym Nie mają natomiast zastosowania do przychodów o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przepis art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym stanowi, iż opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Z analizy stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca osiąga przychód z tytułu najmu, który stanowi dla niego odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodów.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż Wnioskodawca po przekroczeniu limitu 150 000 euro przychodu uzyskanego z tytułu najmu nieruchomości nie utraci prawa do opodatkowania tych przychodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.