INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2008 r. (data wpływu do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu: 24 września 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 6 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest świadczenie usług budowlano – montażowych, polegających głównie na wykonywaniu w budynkach instalacji wewnętrznych takich jak instalacje CO, instalacje wodociągowe, kanalizacyjne i wentylacyjne, budowa kotłowni, przyłączy itp. Ponadto Spółka zajmuje się serwisem, tj. okresową konserwacją instalacji i urządzeń. Zarówno usługi budowlane, jak i usługi serwisowe świadczone są w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Usługi serwisu – konserwacji polegają na bieżącym sprawdzaniu i ewentualnej naprawie ww. instalacji i urządzeń oraz usuwaniu awarii.

W przypadku budowy, remontu, konserwacji np. kotłowni (obsługującej cały budynek) w budynkach mieszkalnych, w których znajdują się powierzchnie handlowe, biurowe itp., ale budynek, zgodnie z PKOB, jest budynkiem mieszkalnym, Wnioskodawca stosuje preferencyjną 7% stawkę podatku VAT. Natomiast, w przypadku świadczenia usług wyłącznie na potrzeby biura, sklepu itp. stawka wynosi 22%.

Prace budowlano – instalacyjne Spółka opodatkowuje w następujący sposób:

• usługi świadczone w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym – stawka 7%,
• budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych – stawka 7%,
• usługi w pozostałych budynkach (biura, szkoły, urzędy itp.) – stawka 22%.

Natomiast, usługi serwisowo – konserwacyjne bez względu na obiekt, Wnioskodawca opodatkowuje wg stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca stosuje właściwe stawki podatku VAT, dotyczące usług budowlanych kierując się przeznaczeniem budynku wg PKOB, czy na takich samych zasadach może stosować obniżoną stawkę w stosunku do usług konserwacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi budowlano – instalacyjne Spółka opodatkowuje prawidłowo. Natomiast, odnośnie usług serwisowo – konserwacyjnych należałoby postępować analogicznie jak w przypadku usług budowlanych. Kierując się klasyfikacją PKOB, Wnioskodawca powinien opodatkować usługi konserwacyjne stawką 7%.

Instalacje wewnętrzne – zgodne z PKOB – które znajdują się w budynku i są fizycznie wbudowane w budynek stanowią integralną część budynku. Klasyfikacja PKOB decyduje o przeznaczeniu budynku (mieszkalny, niemieszkalny) i jest jednym z głównych kryteriów przy podejmowaniu decyzji co do właściwej stawki podatku VAT.

W opinii Spółki, zarówno usługi budowlano – instalacyjne, a także usługi serwisowo – konserwacyjne, na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970) oraz ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2008 r. korzystają z 7% stawki podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. stawkę 7% podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl ust. 12b powołanego wyżej artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto zgodnie z obowiązującym § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano – montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
      - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12 -12 c ustawy.
   
   

Należy zauważyć, że z dniem 1 grudnia 2008 r. powołane wyżej rozporządzenie zastąpione zostało przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336). W wyniku tej zmiany od dnia 1 grudnia 2008 r. powołany wyżej § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. zastąpiony został przez § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Z treści znowelizowanych przepisów wynika, iż preferencyjna 7% stawka podatku dotyczy robót budowlano – montażowych, remontów i robót konserwacyjnych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11), natomiast nie znajduje zastosowania w lokalach użytkowych. Obniżoną stawkę 7% stosuje się również do prac wykonywanych w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych (PKOB ex 1264).

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego oraz lokalu użytkowego. W związku z tym należy posłużyć się definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), która stanowi, iż samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wyodrębniona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczanych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Lokalem użytkowym – zgodnie z § 3 pkt 14 rozporządzenia Minister Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) – jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi budowlano – montażowe oraz usługi serwisowo – konserwacyjne w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską dla ludzi starszych i niepełnosprawnych oraz w pozostałych budynkach – szkołach, biurach, urzędach itp.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, należy stwierdzić, że w przypadku wykonywania przez Wnioskodawcę usług budowlano – remontowych i usług serwisowo – konserwacyjnych, kluczowym elementem pozwalającym prawidłowo określić stawkę podatku VAT jest rodzaj obiektu (budynku), w którym roboty te są wykonywane. Jeżeli bowiem usługi te są wykonywane w budynkach instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych (PKOB ex 1264) oraz w budynkach mieszkalnych (PKOB 11) jako całości – to należną stawką jest 7%. Jeżeli jednak przedmiotowe usługi dotyczą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych lub odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 22% stawka podatku.

Natomiast, usługi budowlano – remontowe i serwisowo – konserwacyjne wykonywane w budynkach szkół, biur i urzędów opodatkowane są podstawową 22% stawką, bez względu na zakres realizowanych czynności.

Jednocześnie zaznacza się, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. obiektu według PKOB, a w razie wątpliwości Podatnik może w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.