Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-593/08/IG
Data
2009.01.06
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
czynsz
kaucje
koszty uzyskania przychodów
kwota zabezpieczenia
lokale
najem
najemcy
podatek dochodowy od osób fizycznych
zabezpieczenie
Istota interpretacji
Czy kaucja stanowi koszty uzyskania przychodu - w momencie wpłaty, a w momencie zwrotu - wyksięgowanie z kosztów?
Wniosek ORD-IN
2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2008 r. (data wpływu 22 października 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kaucji gwarancyjnej wynikającej z umowy najmu - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 października 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kaucji gwarancyjnej wynikającej z umowy najmu.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka cywilna, jako podmiot gospodarczy zawarła umowę najmu na lokal przeznaczony na cele działalności gospodarczej (sprzedaż pieczywa i wyrobów cukierniczych). Zgodnie z zapisem zawartym w umowie najmu, Spółka zobowiązana została do wpłaty, na rzecz wynajmującego, kaucji gwarancyjnej. Kaucja ta przeznaczona jest na zagwarantowanie zobowiązań wynikających z umowy. Zgodnie z zapisem umowy zostanie ona zwrócona najemcy po wygaśnięciu najmu. Z kaucji wynajmujący może potrącić wszelkie kwoty jakie Spółka zobowiązana jest wpłacić wynajmującemu z tytułu umowy.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Czy wpłacona kaucja stanowi koszt uzyskania przychodów...
- Czy wpłacona kaucja stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie jej wpłaty, a w momencie jej zwrotu powinna być wyksięgowana z kosztów, a kosztem pozostaną tylko ewentualne kwoty potrąceń z kaucji...
Zdaniem Wnioskodawcy, kaucja stanowi koszt uzyskania przychodów, gdyż służy bezsprzecznie uzyskaniu przychodów. Obowiązek wpłaty kaucji wynika z umowy najmu. Brak wpłaty kaucji pozbawi Spółkę możliwości podpisania umowy i tym samym nie pozwoli na prowadzenie działalności handlowej i uzyskanie przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu konieczne jest zatem zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub chociażby zamiar jego osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Koszt uzyskania przychodu musi być racjonalnie i gospodarczo uzasadnionym wydatkiem, związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą i poniesionym w ww. celu. Z definicji tej wynika także, że kosztami uzyskania przychodu mogą być wyłącznie wydatki o charakterze definitywnym, trwałym tj. nie podlegające zwrotowi. Ponadto należy mieć na uwadze treść art. 23 ustawy, w którym to przepisie enumeratywnie wyliczone zostały wydatki, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Słowo „ kaucja” nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego, natomiast zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003) jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania. Wpłacone kaucje, czy inne tego rodzaju świadczenia nie zostały wymienione w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z uwagi na fakt, iż kaucja jest należnością co do zasady podlegającą zwrotowi – nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w zawartej umowie najmu zobowiązana została do wpłaty, na rzecz wynajmującego, kaucji gwarancyjnej przeznaczonej na zagwarantowanie zobowiązań wynikających z umowy. O ile nie zaistnieją po stronie najemcy żadne zobowiązania wynikające z umowy, kwota kaucji wpłaconej wynajmującemu zostanie najemcy zwrócona, po upływie terminu obowiązywania umowy najmu. Mając na uwadze omówioną uprzednio definicję kosztów uzyskania przychodów, stwierdzić należy, że w tym stanie faktycznym kwota kaucji wpłaconej na rzecz wynajmującego nie może być przez Wnioskodawcę zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Decyduje o tym zwrotny charakter tego świadczenia. Z kolei zwrot kaucji pozostaje obojętny podatkowo.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80 – 219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
|