INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2009 r. (data wpływu 19 marca 2009 r.) uzupełnionym pismami z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 27 marca 2009 r.) oraz z dnia 22 maja 2009 r. (data wpływu 25 maja 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia budynku użytkowego wykorzystywanego w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odpłatnego zbycia budynku użytkowego wykorzystywanego w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W marcu 2009 r. Wnioskodawczyni sprzedała budynek (murowany, dach drewniany o pow. 21 m²), którego była współwłaścicielem wraz z mężem na prawach wspólności ustawowej. Budynek ten został wybudowany ponad 20 lat temu, to jest w latach 1985/86. Od 1987 r. Zainteresowana prowadziła w nim działalność gospodarczą. Koszt budowy budynku nie był nigdy zaliczony do kosztów prowadzonej w nim działalności. Ponadto budynek ten nie był wpisany do ewidencji środków trwałych i w związku z tym Wnioskodawczyni nie odliczała amortyzacji, jak również kosztów jego utrzymania. W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowana wskazuje, że w przedmiotowym budynku działalność gospodarczą wyrejestrowała w urzędzie gminy dnia 19 lutego 2009 r. Budynek ten został sprzedany dnia 03 marca 2009 r. tzn. w momencie sprzedaży nie była prowadzona w nim już działalność gospodarcza. Przedmiotowy budynek był budynkiem użytkowym, a nie mieszkalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawczyni wraz z mężem będzie zobowiązana do odprowadzenia podatku w związku z dokonaną sprzedażą...

Czy na podstawie art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie obowiązek zapłaty podatku, w związku z faktem iż sprzedaż budynku nastąpiła po upływie pięciu lat...

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie ww. przepisów nie powinni oni płacić podatku dochodowego jako będący współwłaścicielami na prawach wspólności ustawowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest:

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1500 zł,
   
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi,

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c (dotyczącego odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym oraz praw związanych z takimi nieruchomościami). Przy określaniu wysokości przychodów przepisy art. 14 ust. 1 i art. 19 ww. ustawy stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności, nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

W przypadku składników majątku wycofanych z działalności gospodarczej przychód z działalności gospodarczej nie powstaje, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały one wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat.

Z przedstawione stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni sprzedała budynek użytkowy, w którym prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą. Koszt budowy budynku nie był nigdy zaliczony w koszty prowadzonej w nim pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto budynek ten nie był wpisany do ewidencji środków trwałych i w związku z tym Zainteresowana nie odliczała amortyzacji, jak również kosztów jego utrzymania. W przedmiotowym budynku działalność gospodarczą Wnioskodawczyni wyrejestrowała w urzędzie gminy dnia 19 lutego 2009 r., natomiast budynek ten został sprzedany dnia 03 marca 2009 r. tzn. w momencie sprzedaży nie była prowadzona w nim już działalność gospodarcza.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku sprzedaży przedmiotowego budynku powstanie dla Wnioskodawczyni podlegający opodatkowaniu przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej pomimo, iż ww. składnik majątkowy nie został ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz koszty jego utrzymania nie były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Zainteresowaną działalności. Ponadto budynek ten został sprzedany w tym samym roku, w którym Wnioskodawczyni przestała wykorzystywać go w działalności gospodarczej, a więc w przedmiotowej sprawie nie mogą mieć zastosowania przepisy art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy. Ponadto bez znaczenia pozostaje fakt, iż wybudowanie ww. budynku nastąpiło przeszło pięć lat temu, gdyż jest to budynek użytkowy, a nie mieszkalny, który był wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, w związku z tym nie znajdzie również zastosowania art. 10 ust. 3 ww. ustawy.

Ponadto, w związku z tym, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich tj. męża Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.