INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu 06 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka, na podstawie umowy leasingu numer (…), korzysta z pięciu samochodów osobowych. Umowa leasingu została zawarta na okres 36 miesięcy. W umowie określono wysokość opłaty wstępnej oraz wartość resztową / cenę sprzedaży. Do chwili obecnej Spółka uiściła 17 rat miesięcznych.

W związku z planowanymi zmianami organizacyjnymi w Spółce, postanowiono zredukować ilość samochodów osobowych będących w użytkowaniu Spółki. Spółka rozważa dwie możliwości postępowania w tym zakresie.

Po pierwsze, odkupienie części samochodów od leasingodawcy (finansującego) po cenie rynkowej i następnie ich sprzedaż osobom trzecim. Z drugiej strony, Spółka rozważa przeniesienie praw wynikających z umowy leasingu na osobę trzecią za zgodą finansującego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka dokonując wykupu samochodów osobowych w trakcie trwania umowy leasingu i następnie dalszej ich sprzedaży osobom trzecim jest zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, do których zaliczono dotychczasowe koszty leasingu – raty leasingu oraz opłatę wstępną...
2. Czy Spółka przenosząc w drodze umowy cesji, prawa wynikające z umowy leasingu na inny podmiot za zgodą finansującego jest zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie poniesionych rat leasingowych oraz opłaty wstępnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest On zobowiązany do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, do których zostały zaliczone wydatki związane z leasingiem samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności Spółki ani w przypadku ich wcześniejszego wykupu i ich dalszej odsprzedaży, ani w przypadku przeniesienia praw z umowy cesji na inny podmiot.

Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztu uzyskania przychodu jest poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu (przy czym wydatek ten nie może być wyłączony expresis verbis na mocy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z kosztów uzyskania przychodów), wydatek pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przy czym związek z uzyskanym przychodem może być związkiem bezpośrednim lub pośrednim, np. koszty ogólne prowadzonej działalności gospodarczej.

Niekwestionowaną regułą jest, że wydatek jest zaliczony do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z wiedzą podatnika z momentu jego poniesienia. Tym samym, nie można zmienić kwalifikacji prawnej wydatku w okresie późniejszym, niż moment jego poniesienia. Oznacza to, że jeżeli wydatek był kosztem uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia, to nie przestaje nim być w sytuacji, gdy dochodzi do zmiany jego przeznaczenia lub zmiany znaczenia dla podatnika.

Przekładając poczynione powyżej uwagi na stan faktyczny zapytania, w przypadku odkupu od finansującego i dalszej sprzedaży samochodów osobowych, dotychczasowe wydatki poniesione zgodnie z umową leasingu nie przestają być kosztami uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych dla Spółki i nie podlegają z tego tytułu korekcie podatkowej. Identycznie przedstawia się sytuacja w przypadku przeniesienia praw z umowy leasingu na inny podmiot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Podatnik ma możliwość odliczenia od przychodów kosztów ich uzyskania, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest również to, aby dany wydatek nie był zawarty w katalogu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W odniesieniu do umów leasingu, skutki podatkowe zostały określone w art. 17a – 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 17a pkt 1 tej ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W myśl art. 17b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Jak wynika z powyższego, jeżeli zawarto umowę leasingu spełniającą wymienione wyżej warunki, to ponoszone na jej podstawie opłaty stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego.

Regulacje ujęte w rozdziale art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określają natomiast skutków podatkowych rozwiązania umowy leasingu ani cesji takiej umowy.

Zatem, w celu prawidłowego zaliczenia wydatków związanych z przedmiotem leasingu do kosztów uzyskania przychodów, oprócz spełnienia warunków umowy, należy mieć na uwadze generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, o której mowa w cytowanym wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę leasingu na okres 36 miesięcy, lecz w związku ze zmianami organizacyjnymi w Spółce zamierza wykupić część samochodów osobowych w celu ich dalszej odsprzedaży innemu podmiotowi albo przenieść prawa wynikające z umowy leasingu na kolejnego korzystającego w drodze umowy cesji.

Mając na uwadze powyższe, jeżeli Spółka zawarła umowę leasingu, która w momencie jej zawarcia spełniała warunki do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów przez korzystającego opłat leasingowych, a następnie umowa ta zostałaby przedterminowo rozwiązana, to nie spowoduje to, iż dotychczas dokonane opłaty (raty leasingu oraz opłata wstępna) będą uznane za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Takiego skutku rozwiązania umowy leasingu nie przewidują przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów (art. 15 – 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz opodatkowania stron umowy leasingu (rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Tak więc, uznać należy, iż pomimo wcześniejszego wykupu samochodów osobowych i ich dalszej odsprzedaży, poniesione do tego momentu opłaty leasingowe pozostają kosztem uzyskania przychodów Spółki, pod warunkiem wykazania związku pomiędzy ich poniesieniem a uzyskaniem przychodu.

Podobne zasady znajdą zastosowanie w przypadku, gdy Spółka podejmie decyzję o cesji praw i obowiązków wynikających z zawartej umowy leasingu na kolejnego korzystającego. W tym przypadku również poniesione przez Spółkę opłaty do momentu cesji należy uznać za koszty uzyskania przychodów. Powyższe zdarzenie nie skutkuje obowiązkiem skorygowania kosztów uzyskania przychodów o poniesione do tego czasu wydatki na spłatę rat leasingowych oraz opłaty wstępnej. Oczywiście pod warunkiem, że spełnione były ogólne przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, jeżeli samochody osobowe, będące przedmiotem umowy leasingu, były wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki, a umowa w momencie zawarcia spełniała warunki wskazane w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i w związku z tym, wszelkie opłaty leasingowe (raty leasingowe, opłata wstępna) poniesione w trakcie trwania tej umowy, podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, to wcześniejszy wykup samochodów i ich dalsza odsprzedaż, czy też przeniesienie praw na inny podmiot w drodze umowy cesji, nie spowoduje obowiązku korekty poniesionych dotychczas kosztów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.