INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2009 r. (data wpływu 16 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonanych zakupów wyposażenia oraz oprogramowania z otrzymanej dotacji na podjęcie działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dokonanych zakupów wyposażenia oraz oprogramowania z otrzymanej dotacji na podjęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 14.04.2009r. Wnioskodawca zawarł umowę nr ze Starostą R. Przedmiotem umowy było przyznanie mu - jako osobie bezrobotnej jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej w tym refundacji kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związanych z podjęciem działalności gospodarczej. Powiatowy Urząd Pracy przyznał mu dofinansowanie w kwocie 14.000,00 zł (słownie: czternaście tysięcy zł). Po zarejestrowaniu działalności w dniu 11.05.2009r. środki zostały wydatkowane na zakup wyposażenia - sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem (notebook, system operacyjny, MS W, pakiet biurowy MS O, program antywirusowy, program do fakturowania i księgowania, pakiet do programowania - wielofunkcyjny eksplorator plików ułatwiający ich edycję, narzędzie graficzne, programy diagnostyczne, program do naprawy danych, drukarka Laserowa z obsługą PCL, narzędzia do serwisu komputerów - mierniki, testery, klucze itp.).

Zakup pojedynczych elementów wyposażenia nie przekroczył 3.500,00 zł. Faktury zostały wystawione na firmę jako nabywcę.

Umowa ze Starostą R. została zawarta w ramach programu POKL - Poddziałanie 6.1.3 INICJATYWA, Człowiek najlepsza inwestycja. Projekt INICJATYWA współfinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Zgodnie z zaświadczeniem o pomocy de minimis uzyskanym z Powiatowego Urzędu Pracy - pomoc publiczna udzielona zgodnie z umową nr z dnia 14.04.2009r. na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 5 ust. 3 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej jest pomocą de minimis.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione koszty zakupu ww. wyposażenia oraz oprogramowania stanowią koszty uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane jednorazowo środki pieniężne z Funduszu Pracy nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jednocześnie wydatki związane z rozpoczęciem działalności gospodarczej stanowią koszt uzyskania przychodów pomimo, że zostały pokryte ze środków pieniężnych z Funduszu Pracy.

Stanowisko zostało oparte na interpretacjach dotyczących analogicznych sytuacji zamieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (www.mf.gov.pl) m.in.

• IBPB1/41 5-639/08/TK Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,
• interpretacja Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 21.06.2006r.,
• IPPB1/415-202/07-2/AG Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,
• PPPB1/415-1106/08/4/JB Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. (…).

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że z Powiatowego Urzędu Pracy – w ramach programu P - Poddziałanie 6.1.3 INICJATYWA, Człowiek najlepsza inwestycja. współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki – otrzymał Pan jednorazową pomoc finansową na podjęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z umową o przyznanie ww. środków, dofinansowanie przeznaczył Pan na pokrycie kosztów związanych z zakupem wyposażenia, niezbędnego do rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia Podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ww. ustawy wskazuje, że co do zasady, nie ma przeszkód, aby mógł Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup wyposażenia, niezbędnego do rozpoczęcia działalności gospodarczej, a sfinansowanego ze środków otrzymanych z Powiatowego Urzędu Pracy. Warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jednakże istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionymi wydatkami, a przychodami z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej oraz należyte udokumentowanie poniesionych wydatków.

Sfinansowanie wydatków na zakup wyposażenia z Powiatowego Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo iż przyznane środki mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Nadmienić należy, iż w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Co do zasady, zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów podlegają odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23, co wynika z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie jednak do art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt, uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego, w przypadku nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych odpisy amortyzacyjne od tej części ich wartości, która pokryta została z otrzymanej dotacji, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stwierdzić należy, że wydatki na nabycie wyposażenia, niezbędnego do rozpoczynanej działalności gospodarczej, sfinansowane ze środków otrzymanych z Funduszu Pracy, mogą być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 1.500,00 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

Natomiast, gdyby otrzymaną dotację przeznaczył Pan na zakup środków trwałych, winny one być, bez względu na źródło finansowania, ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Odpisy amortyzacyjne dokonywane od środków trwałych, których zakup został sfinansowany z dofinansowania, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że orzeczenia te zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.