INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2009 r. (data wpływu 2 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych, natomiast małżonek uzyskuje dochody z wynagrodzenia ze stosunku pracy. Od roku 2003 Pani małżonek również prowadził działalność gospodarczą i w roku 2004 wybrał liniowy sposób opodatkowania tej działalności. W listopadzie 2005 roku zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, tj. nie wykonywał żadnych czynności z tym związanych, co znajduje odzwierciedlenie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Ostatni wpis w ww. księdze został dokonany w listopadzie 2005 roku. Wyrejestrowanie z ewidencji działalności gospodarczej zostało dokonane w grudniu 2008 roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy małżonkowie mogą wybrać wspólny sposób opodatkowania swoich dochodów za lata 2006, 2007 i 2008...

Zdaniem Wnioskodawcy małżonkowie mogą wspólnie opodatkować swoje dochody, ponieważ art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącza możliwość wspólnego opodatkowania małżonków, gdy do podatników mają zastosowanie przepisy art. 30c tej ustawy. W ocenie Wnioskodawcy art. 30c mówi o sposobie opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zatem jeśli podatnik takowej działalności nie prowadzi, to nie podlega pod przepisy tego artykułu.

Art. 5a ww. ustawy definiuje działalność gospodarczą, jako „prowadzoną (…) w sposób zorganizowany i ciągły”. Małżonek nie wykonywał żadnych czynności związanych z działalnością gospodarczą, dlatego też nie można tu mówić o „prowadzeniu” działalności, a tym bardziej, że miała ona charakter „zorganizowany i ciągły”. Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie łączy prowadzenia działalności gospodarczej z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, to skoro mąż nie prowadził działalności gospodarczej, to nie mają w stosunku do niego zastosowania przepisy art. 30c tej ustawy. Zatem nie ma przeszkód do wspólnego opodatkowania dochodów małżonków w latach 2006, 2007 i 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, od osiąganych przez nich dochodów. Jednak art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany powyżej przepis stanowi: małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być jednak, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany. Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, preferencyjny sposób opodatkowania małżonków nie znajduje zastosowania w sytuacji gdy, chociażby do jednego z nich miał zastosowanie przepis art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Natomiast art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi: podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Zgodnie z art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulacje dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej wg stawki liniowej 19%.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie. Z treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, m. in. liniowym 19% podatkiem dochodowym, stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków (nawet uzyskiwanych ze źródeł innych niż prowadzona działalność gospodarcza).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż małżonek Wnioskodawczyni w 2003 r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. W 2004 roku wybrał opodatkowanie według zasad przewidzianych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od listopada 2005 nie uzyskiwał z tej działalności żadnych przychodów (dochodów). Jednakże do grudnia 2008 roku nie powiadomił on organu podatkowego ani o likwidacji działalności gospodarczej, ani też nie dokonał zmiany wybranej formy opodatkowania, co jest równoznaczne z prolongowaniem złożonego wcześniej wniosku o zastosowanie opodatkowania „podatkiem liniowym”, a w konsekwencji z podporządkowaniem się przepisom art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego wynika, że w latach 2004-2008 małżonek Wnioskodawczyni miał zarejestrowaną działalność gospodarczą opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym. Należy więc stwierdzić, że miały do niego zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Fakt nie uzyskiwania przez małżonka w latach: 2006, 2007 i 2008 żadnych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej 19% podatkiem liniowym, pozostaje bez znaczenia dla możliwości zastosowania wspólnego opodatkowania małżonków.

Wobec powyższego, sam wybór w roku 2004 opodatkowania dochodów osiąganych z działalności gospodarczej wg liniowej 19% stawki podatku dochodowego oraz nie złożenie innych oświadczeń, tj. dotyczących likwidacji działalności gospodarczej lub zmiany formy opodatkowania, wyklucza możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych przez współmałżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, nie może Pani skorzystać z możliwości wspólnego opodatkowania małżonków za lata 2006, 2007 i 2008, gdyż od 2004 roku do grudnia 2008 roku małżonek Pani był osobą – stosownie do złożonego oświadczenia - do której miał zastosowanie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt podlegania regulacjom zawartym w tym przepisie ma bowiem decydujące znaczenie dla braku możliwości skorzystania ze wspólnego opodatkowania małżonków.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.