INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 01.06.2009 r. (data wpływu 08.06.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.06.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina zawarła umowę z Powiatem w sprawie dofinansowania zakupu samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych dla Środowiskowego Domu Samopomocy, w ramach realizacji „Programu wyrównywania różnic między regionami”. Wymieniony program jest współfinansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Środowiskowy Dom Samopomocy jest jednostką organizacyjną gminy, działa w formie jednostki budżetowej. Zgodnie z udzielonym pełnomocnictwem burmistrza, ŚDS był zobowiązany do realizacji zadania. Do jego obowiązków należało wyłonienie w trybie przetargu nieograniczonego dostawcy samochodu, a następnie sfinalizowanie zakupu. Środowiskowy Dom Samopomocy nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Gmina jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym, jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi podatku VAT tj. Gminie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturze zakupu samochodu dla osób nipełnosprawnych, wystawionej na Środowiskowy Dom Samopomocy...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na takt iż zakupiony towar (samochód dla osób niepełnosprawnych) nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych, w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów usług i nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że Gmina zawarła umowę w sprawie dofinansowania zakupu samochodu do przewozu osób niepełnosprawnych dla Środowiskowego Domu Samopomocy, w ramach realizacji „Programu wyrównywania różnic między regionami”. Wymieniony program jest współfinansowany przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Zakupiony samochód nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

W przedstawionym w treści wniosku stanie faktycznym, zakup samochodu związany z realizacją opisanego projektu nie będzie służył czynnościom opodatkowanym. Samochód będzie wykorzystywany przez Środowiskowy Dom Samopomocy, który nie jest podatnikiem podatku VAT. W związku z tym, że przedmiotowy samochód nie będzie służył działalności opodatkowanej podatkiem VAT, nie został spełniony warunek wynikający z ww. art. 86 ustawy i Gmina nie miała prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktury za ten samochód.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.