INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 lutego 2009 r. (data wpływu 18 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 2 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów usług świadczonych przez podwykonawcę – jest nieprawidłowe,
• sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków poniesionych na zakup materiałów i usług niezbędnych do wykonania stoiska targowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów usług świadczonych przez podwykonawcę oraz wydatków poniesionych na zakup materiałów i usług niezbędnych do wykonania stoiska targowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w przeważającej części polegającą na wykonywaniu usług:

• budowa stoisk targowych,
• montaż, demontaż, montaż i demontaż elementów zabudowy stoisk targowych.

Zleceniodawca zaleca firmie Wnioskodawcy wykonanie usługi:

1. Montaż i demontaż lub tylko montaż lub tylko demontaż stoiska targowego. Całość elementów zabudowy stoiska targowego jest w tym przypadku własnością firmy zlecającej.
2. Budowa stoiska targowego od podstaw, tj. aranżacji tego stanowiska wg specyfiki działalności i upodobań klienta poprzez wszelkie zakupy związane z wykonaniem tego stanowiska, tj. płyty do zabudowy konstrukcji stalowej stoiska, elementów wyposażenia stoiska: zakup kącika kuchennego, stołów, foteli, krzeseł, wykładziny, dywanu, paneli podłogowych, płytek, farb do malowania, itp.

Całość elementów wyposażenia i płyty do zabudowy konstrukcji stoiska zostają zakupione przez Zainteresowanego i księgowane jako zakup towaru handlowego w księdze przychodów i rozchodów. Zakupy te są poczynione w celu wykonania tylko tej jednej usługi, (tego jednego stanowiska targowego). Klient zleca firmie Wnioskodawcy kompleksową usługę budowy stoiska targowego, a wykonane stoisko staje się jego własnością.

Wnioskodawca podaje, że tylko w przypadku II stelaż (konstrukcja metalowa) stoiska targowego nie stanowi towaru handlowego. Stelaż pozostaje własnością Wnioskodawcy, a klient oddaje go po zakończonych targach.

Zainteresowany informuje, że zdarza się, że wykonanie w całości zleconej usługi powierzane jest podwykonawcy (usługa I przypadek), faktura od podwykonawcy księgowana jest w kolumnie 10 księgi przychodów i rozchodów i wystawiana jest faktura sprzedaży dla zleceniodawcy z marżą, która księgowana jest w kolumnie 7 księgi przychodów i rozchodów.

Zdarza się również, że do wykonania usługi w II przypadku firma bierze podwykonawcę, który wykonuje w całości usługę, lub który pomaga przy wykonaniu usługi. W obu przypadkach wydatki na zakup materiałów, wyposażenia zużytych do wykonania usługi ponosi firma Wnioskodawcy. Podwykonawca daje pracę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w przedmiocie zaistniałego stanu faktycznego.

1. Czy prawidłowym jest księgowanie usługi od podwykonawcy w kol. 10 księgi przychodów i rozchodów (zakup towarów handlowych i materiałów wg cen zakupu) – dotyczy przypadku I...
2. Czy prawidłowym jest księgowanie zakupów związanych z wykonaniem stanowiska targowego (płyty do zabudowy, fotele, sofy, wykładziny, w kol. 10 księgi przychodów i rozchodów przypadek II)...
3. Czy prawidłowym jest księgowanie usługi od podwykonawcy w kol. 10 księgi przychodów i rozchodów przypadek II...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. pytania zakwalifikował zgodnie ze swoją wiedzą opierającą się na rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a także wielokrotnym telefonicznym potwierdzeniu przez informację podatkową.

Wnioskodawca uważa, że chociaż opisane usługi świadczone przez podwykonawców nie mogą być powiązane bezpośrednio z określeniem użytym w rozporządzeniu dotyczącym towarów handlowych, materiałów, wyrobów gotowych, produkcji niezakończonej, to zdaniem Zainteresowanego - usługi od podwykonawców noszą znamiona wyrobów gotowych i są księgowane w kol. 10 księgi przychodów i rozchodów, a zakupy związane z wykonaniem tych usług stanowią substancję wyrobu gotowego i dlatego zostały zaksięgowane w kol. 10 księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów usług świadczonych przez podwykonawcę uznaje się za nieprawidłowe,
• sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatków poniesionych na zakup materiałów i usług niezbędnych do wykonania stoiska targowego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady i sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Zgodnie z § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wskazują, że do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych wg cen zakupu przeznaczona jest kol. 10.

Według § 3 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia towarami są: towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do § 3 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Natomiast materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości (§ 3 pkt 1 lit. c) ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 pkt 1 lit. c) ww. rozporządzenia wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane.

W związku z powyższym jeżeli Wnioskodawca, zleca podwykonawcy usługę montażu i demontażu stoisk targowych, z elementów będących własnością firmy zlecającej, to nieprawidłowym jest ewidencjonowanie tej usługi w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ponieważ kolumna ta stanowi katalog zamknięty i służy wyłącznie do ewidencjonowania zakupu materiałów oraz towarów handlowych.

Wskazaną powyżej usługę, należy ująć w kolumnie 13 „pozostałe wydatki” podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Natomiast jeżeli zakupione materiały, tj. płyty do zabudowy, fotele, sofy, wykładziny jak i świadczone przez wykonawców usługi są wykorzystywane do wytworzenia, tj. wykonania stoiska targowego, które jako wyrób gotowy będzie przeznaczone do sprzedaży, to wydatki poniesione na ich zakup należy ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosownie do powołanych powyżej przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w dniu 8 maja 2009 r. wydano odrębną interpretację indywidualną nr ILPB1/415-227/09-4/AA w przedmiocie zdarzenia przyszłego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych, dotyczącą sposobu ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów usług świadczonych przez podwykonawcę oraz wydatków poniesionych na zakup materiałów i usług niezbędnych do wykonania stoiska targowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.