INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gimnazjum przedstawione we wniosku z dnia 03.03.2009 r. (data wpływu 23.03.2009 r.) uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 17.04.2009 r. znak: IPPP1-443-297/09-2/BS, skutecznie doręczone w dniu 21.04.2009 r. pismem z dnia 27.04.2009 r. (data wpływu 30.04.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług stołówkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.03.2009 r. Izba Skarbowa przesłała do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług stołówkowych przekazany pismem z dnia 09.03.2009 r. przez Naczelnika Urzędu Skarbowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 30.04.2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gimnazjum prowadzi stołówkę szkolną, z której korzystają wyłącznie uczniowie i pracownicy szkoły (kadra pedagogiczna oraz administracja i obsługa). Koszty wynagrodzeń oraz utrzymania stołówki (wyposażenie, środki czystości, remonty itp.) są pokrywane ze środków budżetowych otrzymywanych z Urzędu Miasta. Stołówka nie świadczy usług na zewnątrz oraz nie wypracowuje dochodów. Pobierane opłaty za obiady są przeznaczone wyłącznie na opłacanie artykułów spożywczych, z których sporządza się posiłek („do garnka”).

Wnioskodawca nadmienia, że za około 40% uczniów opłaty uiszcza Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej ze względu na trudną sytuację materialną rodzin.

W stołówce szkolnej odbywają praktyki uczniowie szkół gastronomicznych powiatu.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z zasadami merytorycznymi PKWiU usługi w zakresie edukacji – 80, są zwolnione przedmiotowo z płacenia podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec wyżej opisanego stanu szkoła może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego i zastosować 0% stawkę podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Gimnazjum może zastosować zwolnienie przedmiotowe określone w PKWiU – usługi w zakresie edukacji – 80, ponieważ Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie na potrzeby uczniów i pracowników szkoły oraz prowadzi naukę zawodu (praktyki uczniowskie).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W związku z powyższym, konstrukcja większości przepisów w zakresie podatku od towarów i usług wprowadzając preferencyjną stawkę podatku, albo zwolnienie od podatku, przesądza, że – co do zasady – zastosowanie ich uzależnione jest od zaklasyfikowania danego towaru, bądź usługi do określonego grupowania statystycznego, o powołanym, w ustawie albo akcie wykonawczym wydanym na podstawie jej upoważnienia, symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Dla potrzeb podatkowych stosuje się klasyfikację wyrobów i usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle zaś art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 7 wymieniono sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 80 - usługi w zakresie edukacji.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną, z której korzystają wyłącznie uczniowie i pracownicy szkoły. Stołówka nie świadczy usług „na zewnątrz”. Podatnik dla świadczonych usług wskazał grupowanie PKWiU 80 – usługi w zakresie edukacji.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że usługi w zakresie sprzedaży posiłków przygotowywanych w stołówce szkolnej, świadczone przez Wnioskodawcę wyłącznie na rzecz uczniów i pracowników szkoły, o ile są – jak wskazał Wnioskodawca – sklasyfikowane w dziale PKWiU 80 jako „Usługi w zakresie edukacji”, korzystają ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako wymienione w poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zastrzec należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikowania usług, a obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonych usług do odpowiedniego grupowania statystycznego ciąży na podmiocie wykonującym te czynności, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.