INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia terminu do zawiadomienia o zaprowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia terminu do zawiadomienia o zaprowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wezwaniem z dnia 12 marca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Wnioskodawcy o uzupełnienie wniosku poprzez doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 25 marca 2009 r. (data wpływu 30 marca 2009 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W 2008 roku zdarzenia gospodarcze ewidencjonował za pomocą ksiąg handlowych. Uzyskane w 2008 roku przychody nie osiągnęły progu, który jest wymagany do prowadzenia ksiąg handlowych. Dlatego też Wnioskodawca w dniu 1 stycznia 2009 roku założył podatkową księgę przychodów i rozchodów. W dniu 21 stycznia 2009 roku składając właściwe oświadczenie zawiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w terminie dopełnił obowiązku powiadomienia właściwego naczelnika urzędu o zaprowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów...

Wnioskodawca uważa, że zawiadomienie do naczelnika właściwego urzędu skarbowego złożył w terminie (20 dni), zgodnie z § 10 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 roku w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) w powiązaniu z art. 12 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa. Przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia, w którym nastąpiło zdarzenie, a więc jeśli podatkowa księga przychodów i rozchodów została założona w dniu 1 stycznia 2009 roku, to ostateczny ustawowy termin do zawiadomienia o tym fakcie naczelnika właściwego urzędu skarbowego upływa w dniu 21 stycznia 2009 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zapisem art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W myśl art. 24a ust. 4 ww. ustawy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Natomiast art. 24a ust. 5 wyżej powołanej ustawy stanowi, że osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Natomiast art. 24 ust. 7 ww. ustawy zawiera delegację dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do określenia w drodze rozporządzenia m.in. terminów zawiadamienia naczelnika urzędu skarbowego o prowadzeniu księgi.

Zgodnie z § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy są obowiązani założyć księgę, a w razie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2 – również te ewidencję, na dzień 1 stycznia roku podatkowego lub na dzień rozpoczęcia działalności gospodarczej w ciągu roku podatkowego.

W myśl § 10 ust. 2 podatnicy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej albo w poprzednim roku podatkowym korzystali ze zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym lub prowadzili księgi rachunkowe, są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o prowadzeniu księgi w terminie 20 dni od dnia jej założenia.

Stosownie do art. 12 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.

Zatem, skoro podatkową księgę przychodów i rozchodów zakłada się na dzień 1 stycznia 2009 roku to - jak wynika z wyżej cytowanych przepisów - dwudziestodniowy termin do zawiadomienia w formie pisemnej naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika upływa z dniem 21 stycznia 2009 roku.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny, z którego wynika, że przychód z działalności gospodarczej w 2008 roku nie przekroczył określonej kwoty w EURO w przepisach o rachunkowości oraz, że Wnioskodawca w dniu 21 stycznia 2009 roku zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania o jej prowadzeniu, stwierdzić należy, iż zawiadomienie to nastąpiło z zachowaniem terminu.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.