INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2009r.(data wpływu 16.03.2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji środka trwałego wniesionego przez wspólnika tytułem wkładu do nowo powstałej spółki komandytowej, uzupełnionym w dniu 11.05.2009 r. (data wpływu do BKIP w Płocku) na wezwanie z dnia 17.04.2009 r. Nr IPPB3/423-179/09-2/MS (data doręczenia 30.04.2009 r.) o dokument potwierdzający prawo do reprezentacji Spółki przez Piotra B. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.03.2009r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji środka trwałego wniesionego przez wspólnika tytułem wkładu do nowo powstałej spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

D. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest wierzycielem P. S.A. z tytułu kredytu udzielonego P. S.A. w 2003 roku przez Bank w kwocie 11.000.000 PLN.
D. Sp. z o.o. nabyła powyższą wierzytelność w drodze cesji. Dług ten został zabezpieczony na nieruchomości P. S.A. w K. hipoteka kaucyjna do kwoty 12.000.000 PLN. Wartość nieruchomości została określona przez dwóch biegłych rewidentów na kwoty od około 51.000.000 PLN do około.55.000.000. Spółka wraz z dłużnikiem rozważają obecnie możliwość zawiązania spółki komandytowej, do której tytułem wkładu zostanie przez P. S.A. wniesiona nieruchomość, a przez D. Sp. z o.o. wierzytelność.

Spółki zamierzają przyjąć rzeczywiste wartości wkładów. Spółki te byłyby w nowo zawiązanej spółce komandytowej komandytariuszami. Trzecim wspólnikiem tejże spółki komandytowej byłaby spółka zależna P. S.A. – N. Sp. z o.o. - występująca w strukturze jako komplementariusz.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy znajdzie zastosowanie zasada kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych stosunku do nieruchomości wniesionej aportem do Spółki komandytowej...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, zasada kontynuacji przez spółkę komandytową amortyzacji dokonywanej uprzednio przez Spółkę wnoszącą nieruchomość aportem nie znajdzie w opisanym stanie faktycznym zastosowania. Taka metoda amortyzacji nie znajduje bowiem podstawy w obowiązującym ustawodawstwie. Ponieważ podatnikami w spółce komandytowej są jej wspólnicy, nie zaś sama spółka, właściwe będą przepisy odnoszące się do poszczególnych wspólników. W sytuacji, gdy wspólnikiem jest osoba prawna, właściwym aktem będzie zatem Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Ustawa ta przewiduje w art. 16g ust. 9, iż w razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustała się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego. Na mocy art. 16g ust. 10a, przepis ten stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Zgodnie zaś z art. 16g ust. 10b, przepis ten stosuje się odpowiednio także w przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. A zatem obowiązujące przepisy przewidują zasadę kontynuacji amortyzacji w pięciu konkretnych sytuacjach obejmujących:

1. przekształcenie formy prawnej osoby prawnej,
2. połączenie osoby prawnej,
3. podział osoby prawnej,
4. nabycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego,
5. otrzymanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w związku z likwidacją osoby prawnej.
   
   

Przepis ten nie odnosi się natomiast do sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym, w którym to amortyzacja środka trwałego wniesionego aportem dokonywana będzie przez nowo założone przedsiębiorstwo. Zważywszy na zamknięty katalog sytuacji nakładających na podatnika obowiązek kontynuacji amortyzacji, Spółka uważa, iż spółka komandytowa, do której wniesiona została aportem nieruchomość, nie będzie miała obowiązku kontynuowania odpisów amortyzacyjnych od tej nieruchomości dokonywanych uprzednio przez Spółkę, która nieruchomość wniosła w formie aportu, ponieważ żaden z przytoczonych przepisów nie ma zastosowania w przedstawionej przez Spółkę sytuacji. Zdaniem Spółki, prawidłowym w przedmiotowym stanie faktycznym będzie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości określonej w umowie spółki. Odpisy te, dokonywane zgodnie z art. 16i-16k ustawy. o podatku dochodowym od osób prawnych będą stanowiły koszt uzyskania przychodów wspólników proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.