INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani N., przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 30 stycznia 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii w świetle przepisów Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z Wielkiej Brytanii w świetle przepisów Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od 1 kwietnia 2008r. przebywa na stałe w Polsce – tutaj znajduje się jej miejsce zamieszkania jak i centrum interesów osobistych i gospodarczych; posiada polskie obywatelstwo. Jednak przez długi okres, aż do 1 kwietnia 2008r. wnioskodawczyni mieszkała w Wielkiej Brytanii. W związku z tym jej rezydencja podatkowa tam się znajdowała i tam rozliczała się z całości dochodów. Wykonywała tam zawód lekarza w publicznej placówce, a następnie z tego tytułu była i jest wypłacana jej emerytura przez brytyjskie instytucje. Wnioskodawczyni nadmieniła, iż emerytura nie wpływa na jej polski rachunek bankowy. Zaznaczyła również, iż nie posiada żadnych innych źródeł dochodu w Wielkiej Brytanii. Pomimo tego, iż zgłaszała w brytyjskich organach skarbowych swój wyjazd z Wielkiej Brytanii na stałe, a w związku z tym fakt, że jej rezydencja podatkowa od tej daty będzie znajdować się w Polsce nadal potrącane są wnioskodawczyni tam zaliczki na podatek dochodowy od jej świadczeń emerytalnych. W Polsce wnioskodawczyni posiada udziały w dwóch nieruchomościach, które wynajmuje w ramach najmu cywilnoprawnego. W związku z tym przez cały 2008r. płaciła z tego tytułu miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawczyni wskazała ponadto, iż rok podatkowy w Wielkiej Brytanii trwa od 1 kwietnia do 31 marca roku następnego. Zatem wyjechała ona z Wielkiej Brytanii z końcem poprzedniego brytyjskiego roku podatkowego. Dokonała tam wszelkich niezbędnych rozliczeń podatkowych, również uwzględniające dochody z tytułu wypłacanej jej emerytury pomiędzy 1 stycznia a 31 marca 2008r.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią wnioskodawczyni ma obowiązek zapłaty podatku dochodowego za okres od 1 kwietnia 2008r. z tytułu otrzymywania brytyjskiej emerytury, jeżeli podatek z tego samego tytułu był już potrącany w Wielkiej Brytanii...

Wnioskodawczyni powołując się na art. 17 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Wielką Brytanią z 20 lipca 2006r. uważa, że za okres od 1 kwietnia 2008r. podatek dochodowy z tytułu wypłacanej jej brytyjskiej emerytury powinien zostać zapłacony w Polsce, jako w kraju miejsca zamieszkania (tutaj znajduje się jej ośrodek interesów życiowych, a co więcej przebywała tutaj ponad 183 dni w 2008r.). tym samym brytyjskie organy skarbowe były zobowiązane do zaprzestania pobierania podatku od 1 kwietnia 2008r. w świetle powyższego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a tej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Wobec powyższego, od dnia 1 kwietnia 2008r., tj. od daty zmiany miejsca zamieszkania w rozumieniu ww. przepisów wnioskodawczyni jest objęta w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Natomiast posiadane obywatelstwa pozostaje bez znaczenia dla określenia ograniczonego lub nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 – emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Art. 18 ust. 2 ww. Konwencji stanowi zaś, że:

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.
   
   

Zauważyć trzeba, że art. 18 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, iż wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (tj. państwowej czy samorządowej). W znaczeniu potocznym tego terminu, bowiem przepisy podatkowe nie definiują "funkcji publicznych" – funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Uwzględniając, iż wnioskodawczyni od 1 kwietnia 2008r. ma miejsce zamieszkania w Polsce, to w świetle ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ww. Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania uzyskiwana przez nią emerytura z Wielkiej Brytanii podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jeżeli praca wnioskodawczyni polegała na świadczeniu usług na rzecz państwa brytyjskiego lub jego jednostki terytorialnej albo organu lokalnego, a wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada obywatelstwo polskie, to emerytura otrzymywana z tytułu tej pracy również podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc pod uwagę, iż ww. emerytura z zagranicy jest otrzymywana bez pośrednictwa płatnika należy mieć na uwadze przepis art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 3a ww. ustawy podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się, z zastrzeżeniem art. 27b ust. 1 pkt 1 i ust. 2, o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconej w danym miesiącu zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (art. 44 ust. 3c).

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Jednocześnie dodać należy, że tutejszy organ nie jest uprawniony do wypowiadania się na temat działania organu podatkowego innego państwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.