INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2008 r. (data wpływu 5 stycznia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego zakupu materiałów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją ośrodka wypoczynkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego zakupu materiałów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją ośrodka wypoczynkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Teatr posiada domki campingowe, które są przeznaczone na wypoczynek letni pracowników, emerytów i innych osób. Domki te są zakładowym obiektem socjalnym działającym w okresie od 1 lipca do 31 sierpnia. Za pobyt w domkach pobierana jest odpłatność. Pracownicy opłacają należności w kwocie niższej niż pozostałe osoby. Usługę wynajmu domków teatr opodatkowuje stawką 7% zgodnie z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług. W celu utrzymania i eksploatacji domków teatr dokonuje zakupów materiałów i usług (środki czystości, wyposażenie, wywóz nieczystości, gaz energia elektryczna itp.). Całość wydatków i przychodów dotyczy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych i wyodrębniona jest w oddzielnym rejestrze. Wszelkie wpływy na ten fundusz i finansowane z niego wydatki są rozliczane tylko wewnątrz funduszu i nie mają wpływu na wynik finansowy teatru. Podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług służących do utrzymania ośrodka teatr odlicza, gdyż służą one czynnościom opodatkowanym. Obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupach materiałów i usług służących utrzymaniu i eksploatacji ośrodka dokonuje tylko za okres od 30 czerwca (uruchomienie ośrodka) do 30 września ( zamkniecie ośrodka). Z faktur np. za energię elektryczną (opłata stała) za okres od 1 października do 31 maja, podatek VAT naliczony nie jest odliczany, gdyż w tym okresie nie działa ośrodek wypoczynkowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, dokonując obniżenia podatku należnego o naliczony przy zakupach materiałów i usług związanych z utrzymaniem i eksploatacją ośrodka wypoczynkowego tylko za miesiące letnie (zgodnie z przepisami obowiązującymi od dnia 1 grudnia 2008 r.)...

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek naliczony za okres, gdy ośrodek nie prowadzi działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści powyższego przepisu wynika, iż podstawową zasadą dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek tego podatku z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez podatnika tego podatku.

Kwotę podatku naliczonego – stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z przywołanego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Odliczeniu podlega zatem całość podatku naliczonego, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Istotny jest więc związek tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi, gdyż to do realizacji czynności opodatkowanych mają być wykorzystywane towary i usługi, od których podatek naliczony może zostać odliczony od podatku należnego. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany w sposób bezpośredni lub pośredni z transakcjami opodatkowanymi podatnika.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca dokonuje odpłatnego wynajmu domków rekreacyjnych (stanowiących obiekty socjalne) w okresie od 1 lipca do 31 sierpnia. Teatr ponosi wydatki na zakup materiałów i usług służących utrzymaniu i eksploatacji ośrodka, ale obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupach materiałów i usług dokonuje za okres od 30 czerwca (uruchomienie ośrodka) do 30 września (zamknięcie ośrodka). Natomiast nie dokonuje odliczenia podatku naliczonego z faktur np. za energię elektryczną (opłata stała) za okres od 1 października do 31 maja, gdyż w tym okresie nie działa ośrodek wypoczynkowy.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług – w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r. - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Powołany przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych usług (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) z dniem 1 grudnia 2008 r. został uchylony.

Oznacza to, iż obecnie zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest wyłącznie związek dokonywanych zakupów z realizowaną sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupów towarów i usług służących do utrzymania ośrodka wypoczynkowego, w zakresie w jakim wydatki te związane są z wykonywanymi czynności opodatkowanych – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie zachodzą inne wyłączenia z art. 88 cytowanej ustawy.

A zatem, jeśli ponoszone wydatki (również w okresie kiedy ośrodek jest nieczynny) mają związek z wykonywaniem sprzedaży opodatkowanej (tj. w okresie sezonu, kiedy ośrodek prowadzi wynajem domków) - Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Istotny jest bowiem związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych a nie okres kiedy dokonywane są wydatki – w związku z tym stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.