INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu 8 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla przesyłek kurierskich świadczonych przez X związanych ze sprzedażą internetową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla przesyłek kurierskich świadczonych przez X związanych ze sprzedażą internetową. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2009 r. (data wpływu 8 maja 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego oraz o brakujące opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi sklep internetowy z soczewkami kontaktowymi i płynami do soczewek kontaktowych. Wszystkie produkty objęte są 7% stawką podatku VAT. W ramach prowadzonej sprzedaży oferuje swoim klientom różne sposoby przesyłek i płatności. Miedzy innymi przesyłki listem poleconym, przesyłki paczką za pobraniem, przesyłki kurierskie. Usługi kurierskie kupuje wyłącznie od X, która jest podmiotowo zwolniona z VAT, więc na fakturach zakupu usług pocztowych w pozycji VAT wszędzie figuruje stawka „zwolnione”. Na podstawie wcześniejszej pisemnej interpretacji Urzędu Skarbowego w B. Zleceniodawca traktuje sprzedaż przesyłki jako sprzedaż elementu składowego produktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży określonego produktu objętego 7% stawką podatku VAT Wnioskodawca powinien zastosować taką samą stawkę dla przesyłki tego produktu do domu klienta...

Zdaniem Wnioskodawcy, może on zastosować taką samą stawkę podatku dla sprzedaży określonego produktu i przesyłki tego produktu do domu klienta, ponieważ celem transakcji jest wyłącznie sprzedaż produktu, natomiast dostawa, opakowanie itp. są jedynie kosztowymi elementami składowymi samego produktu, które podnoszą wartość ceny sprzedaży, ale w przypadku Zainteresowanego nie funkcjonują samodzielnie w oderwaniu od produktu. Wnioskodawca nie świadczy usług kurierskich, a jedynie zapewnia dostawę produktu do domu klienta. Jego zdaniem, mógłby on zrezygnować z różnych rodzajów przesyłek i sposobów płatności dając jeden wariant do wyboru i doliczyć koszt przesyłki do ceny towaru – tak, że na stronie sklepu pokazywałaby się już łączna cena produktu z opisem, że dostawa towarów do domu jest gratis.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, iż usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, zwalnia się od podatku. Pod pozycją 2 załącznika nr 4 zostały wymienione usługi świadczone przez pocztę państwową, oznaczone symbolem PKWiU 64.11. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez X na rzecz podatnika (zleceniodawcy). Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie refaktury).

Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w poz. 2 załącznika, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi sklep internetowy z soczewkami kontaktowymi i płynami do soczewek kontaktowych. W ramach prowadzonej sprzedaży oferuje swoim klientom różne sposoby przesyłek i płatności. Miedzy innymi przesyłki listem poleconym, przesyłki paczką za pobraniem, przesyłki kurierskie. Usługi kurierskie kupuje wyłącznie od X. Wnioskodawca traktuje sprzedaż przesyłki jako sprzedaż elementu składowego produktu i do przesyłki dolicza taki sam VAT jak do samego produktu.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Koszt przesyłki stanowi jeden z elementów kalkulacyjnych, kształtujących kwotę należną, którą sprzedawca żąda od nabywcy. Skoro zatem kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dokonywaną przez Zainteresowanego sprzedażą oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty wyłożone przez sprzedającego winny wchodzić w podstawę opodatkowania i nie powinny być fakturowane z odrębną stawką podatku od towarów i usług właściwą dla tych usług. Sprzedawca towarów dostarczając je nabywcy dokonuje wyłącznie ich sprzedaży, natomiast koszty dodatkowe, które ponosi, wchodzą w skład jego podstawowej czynności, jaką jest sprzedaż towarów. W świetle powyższego, koszty przesyłki ponoszone w związku ze sprzedażą towarów winny nie tylko zwiększać kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy towarów, ale winny być także opodatkowane według stawki podatkowej właściwej dla realizacji sprzedaży towarów. Należy więc przyjąć, że ponoszone koszty przesyłki powinno się w całości opodatkowywać według stawki podatku właściwej dla dostawy poszczególnych produktów.

Reasumując, koszty przesyłki pobierane przez Zainteresowanego od nabywcy towaru zwiększają kwotę należną z tytułu dostawy towarów, co oznacza, że podstawa opodatkowania tego towaru, powinna obejmować również kwotę stanowiącą koszty przesyłki. W konsekwencji, koszt dostarczenia towaru nabywcy powinien być opodatkowany taką stawką podatku od towarów i usług jak wysyłany towar.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stawki podatku dla przesyłek kurierskich świadczonych przez X związanych ze sprzedażą internetową oraz stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego – zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia z dnia 25 maja 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.