INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 13 lutego 2009r.), uzupełnionym w dniu 30 marca 2009r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dodatku socjalnego na żonę otrzymywanego przy rencie z Francji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dodatku socjalnego na żonę otrzymywanego przy rencie z Francji.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 17 marca 2009r. Znak IBPB II/1/415-142/09/BJ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 30 marca 2009r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 20 lat pobiera francuską rentę. Pismem z dnia 20 grudnia 1994r. instytucja francuska zawiadomiła go, iż przyznano mu od 01 grudnia 1988r. do renty dodatek socjalny na żonę z tytułu ukończenia 60 lat, która została uznana za niezdolną do pracy (w 50%). Wymienione pismo wraz z zestawieniem pobranej renty za 2006r., w rozbiciu na wnioskodawcę i żonę wnioskodawcy oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 czerwca 1994r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym zostały doręczone do Banku, który na tej podstawie do 30 stycznia 2008r. nie pobierał podatku od dodatku socjalnego na żonę. Wymieniony Bank pismem z dnia 29 kwietnia 2008r. zażądał od wnioskodawcy dostarczenia zaświadczenia z instytucji francuskiej potwierdzającego zwiększenie świadczenia o dodatek rodzinny i uprawniający do zwolnienia dodatku socjalnego na żonę od podatku. Żądane zaświadczenie za ostatnie lata w rozbiciu na miesiące wnioskodawca dostarczył Bankowi, a Bank od 01 lutego 2008r. pobiera podatek od dodatku na żonę, co jest niezgodne z ustawą o podatku dochodowym (wnioskodawca wskazał art. 1 pkt 8), ponieważ dochód ten jest zwolniony od podatku w Polsce. W związku z niejasnymi przepisami i ich zrozumieniem przez Bank wnioskodawca prosi o ocenę prawną. Wskazał jednocześnie, że aktualnie pobiera rentę w wysokości 510 euro.

W piśmie z dnia 24 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 30 marca 2009r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko oraz przesłał w załączeniu rozliczenie pobranej renty francuskiej za miesiąc wrzesień 2008r., wskazując, iż z zestawienia wynika, że opodatkowaniu podlega tylko suma 125,58 euro z renty wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dodatek socjalny na małżonkę otrzymywany przy rencie z Francji jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych w Polsce...

Zdaniem wnioskodawcy, stosownie do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i porozumień umowy między rządem polskim i francuskim dochody z tytułu rent, zasiłków socjalnych i podobnych świadczeń (dodatek socjalny na żonę) mieszczą się w kategorii dochodów objętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a tej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, iż wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana prze niego renta i dodatek na małżonkę są wypłacane przez instytucję francuską, w niniejszej sprawie znajdą zastosowania postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Francją.

Stosownie do art. art. 18 ust. 1 umowy sporządzonej w dniu 20 czerwca 1975r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977r. Nr 1, poz. 5), z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie (w Polsce) podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

W myśl art. 21 ww. umowy części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw (w Polsce), bez względu na to skąd pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Wobec powyższego, do renty otrzymywanej z tytułu poprzedniego zatrudnienia oraz dodatku za małżonkę wypłacanych przez francuską instytucję osobie zamieszkałej w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż w świetle ww. umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 tej ustawy źródłem przychodów jest m. in. emerytura lub renta.

W myśl 12 ust. 7 ww. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 91 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu stwierdzającego wysokość podwyżki.

Świadczenia dodatkowe (podwyżki, zwiększenia) będą miały wówczas charakter dodatków rodzinnych, jeżeli jedyną podstawą ich otrzymania jest fakt pozostawania członków rodziny na utrzymaniu podatnika otrzymującego emeryturę czy też rentę.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż dodatek rodzinny na małżonkę wypłacany wnioskodawcy przez francuską instytucję przy rencie wypłacanej z tytułu poprzedniego zatrudnienia jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych, jednakże nie na podstawie wskazanego przez wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, lecz na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 91 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem przedstawienia płatnikowi (bankowi) dokumentu stwierdzającego wysokość tego dodatku.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy uznające, iż wypłacany mu przez francuską instytucję przy rencie dodatek na małżonkę korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.