INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2009r. (data wpływu do tut. organu 23 stycznia 2009r.), znak: SP 33/0114/4/2008, uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2009r. (data wpływu 2 marca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla posiłków wydawanych w stołówce szkolnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2009r. wpłynął do tut. organu wniosek z dnia 7 stycznia 2009r. znak: SP 33/0114/4/2008, za pismem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego wX z dnia 16 stycznia 2009r., znak:PP2/448/4/09 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku VAT dla posiłków wydawanych w stołówce szkolnej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2009r. (data wpływu 2 marca 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 12 lutego 2009r., znak: IBPP2/443-59/09/UH.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka szkolna prowadzona jest przez personel placówki. Osoby uprawnione z jej korzystania to uczniowie i pracownicy szkoły. Posiłki wydawane są odpłatnie.

Koszt obiadu dla ucznia: 3,20 zł (wsad do kotła),

koszt obiadu dla pracownika: 7,30 zł (koszt wytworzenia posiłku, opłata za media, wynagrodzenie pracowników stołówki).

Stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym i dotychczas klasyfikowano jej działalność w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, w związku z czym nie był odprowadzony podatek VAT.

Artykuł w „Gazecie Podatkowej” nr 102 z dnia 22 grudnia 2008r. sugeruje, iż należy od ww. usługi pobierać 7% stawkę VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkoła powinna odprowadzać podatek VAT od posiłków wydawanych w stołówce szkolnej...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że stołówka nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym i nie prowadzi odrębnej działalności gospodarczej, a usługi świadczy wyłącznie dla uczniów i pracowników placówki, zasadne jest klasyfikowanie tej działalności w dziale PKWiU 80 „usługi w zakresie edukacji”, a więc nieodprowadzanie podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ww. ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W załączniku tym, stanowiącym wykaz towarów i usług zwolnionych od podatku, w pozycji 7 wymieniono usługi z grupowania PKWiU ex 80 „Usługi w zakresie edukacji”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż stołówka szkolna funkcjonująca w szkole podstawowej (Wnioskodawca) prowadzona jest przez personel placówki. Do korzystania ze stołówki uprawnieni są uczniowie i pracownicy szkoły. Posiłki wydawane są odpłatnie, dla ucznia koszt obiadu wynosi 3,20 zł jest to wsad do kotła, natomiast dla pracownika szkoły koszt obiadu wynosi 7,30 zł i jest to koszt wytworzenia posiłku, opłata za media, wynagrodzenie pracowników stołówki.

Stołówka szkolna nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, a świadczone przez Wnioskodawcę usługi zostały zaklasyfikowane pod symbolem PKWiU 80 – „usługi w zakresie edukacji”.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dla własnych uczniów szkoły, sklasyfikowana w dziale PKWiU 80 „Usługi w zakresie edukacji”, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku VAT w związku z poz. 7 załącznika nr 4 do tej ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Należy podkreślić, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania wykonywanych czynności w zakresie dostawy towarów lub świadczenia usług do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności. Tutejszy organ nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.