INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2009 r. (data wpływu 30.03.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wydatków na spłatę kredytu, odsetek, prowizji bankowych, opłat podatku od nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.03.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej wydatków na spłatę kredytu, odsetek, prowizji bankowych, opłat podatku od nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 21.12.2005 r. wspólnie z mężem zakupiła działkę o pow. 5477 m², położoną w miejscowości P. Na zakup ten B. przyznało im kredyt hipoteczny z okresem spłaty od 21.12.2005 do 02.12.2035 r.

Na tej działce rozpoczęli w 2006 r. budowę nieruchomości mieszkalno-usługowej. B. w dniu 18.09.2006 r. przyznał im kredyt budowlano - hipoteczny z okresem spłaty od 18.09.2006 r. do 02.09.2036 r.

Powstał budynek o pow. użytkowej 520,7 m², z czego 242 m² zajmuje nowo powstały klub fitness, co stanowi 46,5% całości.

Część działki o pow. 2500 m² przeznaczona jest na potrzeby klubu, co stanowi 45,6% całości.

W dniu 20.12.2007 r. na podstawie umowy z BR. Wnioskodawczyni dokonała refinansowania ww. kredytów oraz kredytu, który mieli na wybudowanie domu w Z.

Zgodnie z umową Nr BR. przyznało im kredyt w wysokości 1.445.000,00 PLN waloryzowany wg C.

W wyniku tej operacji zostało przeprowadzone następujące rozliczenie:

• całkowita spłata kredytu na budowę domu mieszkalnego w Z. w kwocie 288.000,00 PLN,
• przejęcie kredytu na zakup działki w P. w kwocie 288.000,00 PLN,
• przejęcie kredytu na budowę nieruchomości mieszkalno-usługowej w P. w kwocie 600.000,00 PLN,
• przyznano kredyt na dokończenie budowy w P. w kwocie w kwocie 357.000,00 PLN.
  
  

Reasumując, wielkość kredytu związanego z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą wynosi:

• zakup działki 288.000,00 PLN x 45,6% = 131.300,00 PLN,
• koszt budynku 957.000,00 PLN x 46,5% = 445.000,00 PLN,
• razem = 576.000,00 PLN.
  
  

W dniu 22.01.2009 r. Wnioskodawczyni z mężem otrzymali pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z częścią usługową, a tym samym został zakończony etap inwestycji. W dniu 01.03.2009 r. klub rozpocznie świadczyć usługi. Wnioskodawczyni zaznaczyła, że w okresie realizacji inwestycji prowizje bankowe, odsetki i inne wszelkie opłaty bankowe nie obciążały kosztów inwestycji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe będzie zaliczanie w koszty bieżącej działalności klubu wydatków poniesionych i ponoszonych w przyszłości na:

• spłatę kredytu waloryzowanego w C. w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu...
• spłatę odsetek, prowizji bankowych i innych opłat bankowych związanych z zaciągniętym kredytem w wyżej wyliczonej proporcji...
• opłaty podatku od nieruchomości za budynek mieszkalno-usługowy oraz grunt wykorzystywany pod działalność gospodarczą wg wyżej wyliczonej proporcji...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Zaciągnięte kredyty na pobudowanie budynku, w którym został utworzony klub fitness pozostają w ścisłym przyczynowym związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wg art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę kredytów, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek, z tym, że kosztem uzyskania przychodu są wydatki na spłatę kredytu w przypadku, gdy kredyt był waloryzowany kursem waluty obcej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jej kredyt spełnia powyższe warunki.

Na niej jako współwłaścicielce działki i budynku ciąży obowiązek opłat podatku od nieruchomości. Są one wykorzystywane do uzyskiwania przychodów z prowadzonej działalności.

Zatem, zdaniem Wnioskodawczyni, koszty wymienione w pytaniu stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ:

• pozostają w ścisłym związku przyczynowym z uzyskiwanymi dochodami z tego źródła przychodu,
• prowizja i odsetki zostały zapłacone i nie zwiększyły kosztów inwestycji w okresie realizacji,
• nie znajdują się na liście wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT,
• są właściwie udokumentowane dokumentami bankowymi lub decyzją Wójta Gminy.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 2009 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

• pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),

• pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.
  
  

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz nie zapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). W świetle powyższego należy uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 33 tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Z wyżej powołanych przepisów wynika, że:

1. kosztem uzyskania przychodu dla kredytobiorcy jest różnica między kwotą zwróconego kapitału, a kwotą kredytu, gdy zwróci kwotę kapitału przewyższającą kwotę otrzymanego kredytu,
2. odsetki od kredytu (pożyczki) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących warunków:
   
   

• kredyt (pożyczka) musi być zaciągnięty w związku z przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawczynię,

• zaliczeniu do kosztów podlegają wyłącznie odsetki zapłacone,

• nie są to odsetki, które zwiększają koszty inwestycji.
  
  

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy pożyczek (kredytów) stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętej pożyczki. Jednakże to na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki zostały przeznaczone na cel związany z przedmiotem prowadzonej działalności.

Warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów, odsetek od pożyczki jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo-skutkowego między pożyczką, a przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni zakupiła działkę, na której wybudowano budynek, którego część jest wykorzystywana dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Na zakup działki B. przyznał kredyt hipoteczny, natomiast na budowę budynku mieszkalno-usługowego kredyt budowlano-hipoteczny. W 2007 r. Wnioskodawczyni dokonała refinansowania ww. kredytów. BR. przyznał Wnioskodawczyni kredyt waloryzowany wg C. Z wniosku wynika, iż wielkość kredytu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą wynosi 576.300,00 PLN.

W świetle powyższego wydatki na spłatę kredytu waloryzowanego w C. w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Również naliczone i zapłacone odsetki od kredytu i związane z nim koszty prowizji i inne opłaty bankowe, opłaty podatku od nieruchomości za budynek mieszkalno-usługowy oraz grunt wykorzystywany pod działalność gospodarczą mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w takiej części, w jakiej budynek i grunt będą wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię.

Należy jednak zwrócić uwagę, iż jeżeli ww. budynek mieszkalno-usługowy jest amortyzowany - odsetki od kredytu zapłacone do dnia wprowadzenia budynku mieszkalno-usługowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych będą powiększać jego wartość początkową, od której odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast odsetki zapłacone po tym dniu będą bezpośrednio stanowiły koszty uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Podkreślenia wymaga również, iż to na wnioskodawczyni spoczywa ciężar rzetelnego rozdziału wydatków przypadających na część mieszkalną i przeznaczonych na działalność gospodarczą oraz wykazania związku przyczynowo – skutkowego tych wydatków z przychodem.

Natomiast w odniesieniu do zawartych w opisie stanu faktycznego wyliczeń tut. organ informuje, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie odpowiadającej 2 zdarzeniom przyszłym (w wysokości 150 zł), natomiast winna być uiszczona kwota odpowiadająca 1-mu zdarzeniu przyszłemu, opłata w wysokości 110 zł dokonana w dniu 26.03.2009 r. będzie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej – na konto bankowe podane we wniosku ORD-IN.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.