INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2009 r. (data wpływu 18 lutego 2009 r.), uzupełnionym w dniu 19 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna prowadzi indywidualną działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zainteresowana zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych firmy budynek hali handlowej, który otrzymała w darowiźnie od rodziców w dniu 16 maja 2007 r. Umową darowizny rodzice przenieśli na Wnioskodawczynię własność nieruchomości gruntowych o powierzchni 1,141 ha i znajdującego się na nich budynku hali. Wartość przedmiotu darowizny wyceniono na 600.000,00 zł bez wyodrębnienia wartości budynku i wartości działek. Dla własnych potrzeb w czerwcu 2007 r. Wnioskodawczyni zleciła rzeczoznawcy majątkowemu, który nie ma uprawnień biegłego sądowego, wykonanie wyceny wartości rynkowej ww. nieruchomości zabudowanej. Jako cel opinii rzeczoznawca wpisał: „określenie aktualnej wartości rynkowej nieruchomości dla potrzeb zleceniodawcy na dzień 30 czerwca 2007 r.” według sporządzonego operatu wartość rynkowa budynku wraz z utwardzonym wokół placem parkingowym ustalona została na kwotę 3.040.800,00 zł. Między dniem sporządzenia aktu darowizny a dniem, na który została wykonana wycena minęło 44 dni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wartość początkowa środka trwałego – hali targowej wraz z utwardzonym placem parkingowym, który Wnioskodawczyni zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych w 2009 roku może zostać ustalona jako wartość rynkowa...
2. Czy w opisanym przypadku można przyjąć wartość ustaloną w oparciu o posiadaną opinię – wycenę wartości rynkowej nieruchomości z dnia 30 czerwca 2007 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22g pkt 1 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w drodze darowizny uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tą wartość w niższej wysokości. Ponieważ ww. akt darowizny nie określa wartości poszczególnych nieruchomości, tym bardziej nie została w nim wyodrębniona wartość samego budynku hali z przynależną jej infrastrukturą-parkingiem, to zdaniem Zainteresowanej prawidłowe jest ustalenie wartości w oparciu o posiadaną wycenę.

Wnioskodawczyni uważa, iż 44-dniowa rozbieżność pomiędzy aktem darowizny, a wykonaną wyceną w przypadku, gdy przedmiotem wyceny jest nieruchomość, nie ma wpływu na prawidłowość ustalenia wartości. Ponieważ rzeczoznawca do wyceny przyjął współczynnik z II kwartału 2007 roku, to wartość nieruchomości szacowana tą metodą ustalona kilka dni wcześniej, tj. 16 maja 2007 r. byłaby taka sama.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się - w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Treść art. 22g ust.16 ww. ustawy stanowi, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Należy jednak zauważyć, że przy określaniu wartości początkowej należy mieć na uwadze cenę rynkową każdego składnika majątku oraz należy pamiętać, aby ich suma odpowiadała sumie zawartej w umowie darowizny.

Ponadto należy dodać, że przy dokonywaniu przez podatnika własnej wyceny wartości początkowej środka trwałego według cen rynkowych, dopuszczalne jest skorzystanie m.in. z pomocy osób posiadających wiedzę fachową w tym zakresie, w tym biegłych.

Zatem w przedmiotowej sprawie, wartością początkową środka trwałego – hali targowej wraz z utwardzonym placem parkingowym, który Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny, jest wartość rynkowa z dnia nabycia, tj. dokonania darowizny. Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych może być wartość początkowa określona na podstawie opinii rzeczoznawcy, należy jednak pamiętać, że tak ustalona wartość początkowa winna – w myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – odpowiadać wartości rynkowej z dnia nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.