INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2009 r. (data wpływu 12 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem otrzymała dofinansowanie za naukę zawodu młodocianego pracownika w listopadzie 2008 roku. Otrzymane dofinansowanie nie zostało przeznaczone na pokrycie konkretnych wydatków lecz zostało podzielone pomiędzy wspólnikami w ramach uzyskanego dochodu oraz zapłatę podatku VAT należnego od spółki. Wypłacane uczniowi w trakcie trwania nauki zawodu wynagrodzenie zostało już zrefundowane przez OHP, a otrzymana refundacja zaliczona do pozostałych przychodów. Obecne dofinansowanie odbyło się w ramach dotacji celowej na zadania własne. Od 1 lutego 2009 r. dofinansowanie kosztów kształcenia pracowników młodocianych jest finansowane ze środków Funduszu Pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli otrzymane dofinansowanie korzysta ze zwolnienia to jak należy stosować art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro nie ma możliwości przyporządkowania otrzymanego dofinansowania bezpośrednio do poniesionych wydatków...

Zdaniem Wnioskodawcy, zakładając, że dofinansowanie korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129, brak jest po stronie otrzymującego konieczności korygowania wstecz kosztów uzyskania przychodów, gdyż przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 mówi wyraźnie o bezpośrednim finansowaniu. Wcześniej poniesione wydatki nie są sfinansowane bezpośrednio z otrzymanego dofinansowania lecz przez spółkę.

Natomiast skoro dofinansowanie nie jest dotacją celową na konkretny wydatek brak jest możliwości wskazania które wydatki zostały nią sfinansowane. Kwota która wpłynęła na rachunek spółki została wykorzystana na różne cele np. wypłata dla wspólników, podatek VAT, itp. lecz brak jest możliwości przyporządkowania kosztów bezpośrednio finansowanych powyższym dofinansowaniem. Zatem Wnioskodawca nie ma obowiązku korygowania (w spółce) kosztów, a przepis art. 23 ust. 1 pkt 56 nie ma zastosowania mimo zwolnienia dofinansowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W myśl art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) pracodawcom, którzy zawarli z młodocianymi pracownikami umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, przysługuje dofinansowanie kosztów kształcenia, jeżeli:

1. pracodawca lub osoba prowadząca zakład w imieniu pracodawcy albo osoba zatrudniona u pracodawcy posiada kwalifikacje wymagane do prowadzenia przygotowania zawodowego młodocianych, określone w odrębnych przepisach;
2. młodociany pracownik ukończył naukę zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy i zdał egzamin, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 70b ust. 6 ww. ustawy o systemie oświaty w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. dofinansowanie przyznaje wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce zamieszkania młodocianego pracownika, w drodze decyzji, po stwierdzeniu spełnienia warunków określonych w ust. 1. Przepis art. 70b ust. 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. stanowi przy tym, iż dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników odbywa się w ramach dotacji celowej na zadania własne.

W myśl art. 106 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) dotacjami są, podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zadań i kosztów, o których mowa w literach a)-e) tego przepisu, zwane dalej „dotacjami celowymi”.

Powołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią o zwolnieniu od podatku dochodowego dotacji, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymanych z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego. A zatem przyznane Wnioskodawcy dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników stanowi zgodnie z cyt. art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jako dotacja, lecz zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy.

Należy stwierdzić, iż otrzymana dotacja jest w całości zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie zaś do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Zatem co do zasady, kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z wynagrodzeniami wypłacanymi młodocianym pracownikom oraz składkami na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń w części finansowanej przez płatnika (z zastrzeżeniem wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a ww. ustawy).

W myśl bowiem przepisów art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Zatem wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku, czyli w tym przypadku, koszty kształcenia młodocianych pracowników sfinansowane dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Umożliwienie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów finansowanych w ten sposób byłoby bowiem dwukrotnym uprzywilejowaniem podatnika. Dlatego też, w dacie otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników należy dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanego dofinansowania.

Bez znaczenia jest przy tym sposób wydatkowania pozyskanych z dofinansowania środków pieniężnych.

Reasumując wydatki sfinansowane na kształcenie ucznia i zaksięgowane w kosztach uzyskania przychodów, powinny być w chwili otrzymania dotacji skorygowane o wysokość otrzymanego dofinansowania. Otrzymana dotacja w 2008 r. jest w całości zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty kształcenia ucznia w okresie nauki zawodu, za którego wykształcenie Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Ponadto, tut. Organ podaje, iż z dniem 1 lutego 2009 r., zmienił brzmienie art. 70b ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) zgodnie z którym dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest finansowane ze środków Funduszu Pracy, w związku z powyższym otrzymane dofinansowanie od dnia 1 lutego 2009 r. nie będzie dotacją celową a więc nie będzie korzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w zakresie zwolnień przedmiotowych wydano odrębną interpretację ILPB1/415-321/09-2/IM w dniu 01 czerwca 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.