INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 02 marca 2009r. (data wpływu do tut. Biura – 09 marca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania renty sierocej otrzymywanej z USA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 marca 2009r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania renty sierocej otrzymywanej z USA.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 21 maja 2008r. zmarł mąż wnioskodawczyni, który od 17 lat przebywał w USA i posiadał obywatelstwo tego kraju. Córka urodziła się w USA i również posiada obywatelstwo USA. Po śmierci męża wnioskodawczyni wróciła do Polski i tutaj mieszka. Otrzymuje na rzecz dziecka świadczenie rodzinne – rentę sierocą przyznaną po zmarłym mężu pochodzące ze Stanów Zjednoczonych Ameryki. Od powyższego świadczenia nie jest pobierany amerykański federalny podatek dochodowy. Wnioskodawczyni obecnie nie pracuje, utrzymuje się z córką tylko z niewielkiej renty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymywane świadczenie z tytułu renty sierocej powinno być opodatkowane w Polsce...

Zdaniem wnioskodawczyni, świadczenie z tytułu renty sierocej pochodzące ze Stanów Zjednoczonych nie powinno być opodatkowane w Polsce, ponieważ córka posiada obywatelstwo USA i mieszkając tam podlegałaby zwolnieniu z federalnego podatku. W związku z tym, że córka jest osobą niepełnoletnią przebywa z wnioskodawczynią w Polsce.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W myśl art. 4a tej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, iż córka wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana przez wnioskodawczynię renta dla małoletniej córki jest wypłacana ze Stanów Zjednoczonych, w niniejszej sprawie znajdą zastosowania postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Stosownie bowiem do treści art. 3 ust. 1 pkt 7 umowy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974r. ( Dz. U. z 1976 r., Nr 31 poz. 178) określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza:

1. polską spółkę i
2. jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.
   
   

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W umowie ze Stanami Zjednoczonymi nie ma szczególnych zasad opodatkowania otrzymywanych rent lub emerytur, z wyjątkiem otrzymywanych z funduszów publicznych z tytułu pełnionych poprzednio funkcji rządowych, które w myśl art. 19 tej umowy podlegają opodatkowaniu w Stanach Zjednoczonych, a w Polsce są wolne od podatku.

Otrzymywana przez wnioskodawczynię ww. renta nie dotyczy postanowień art. 19 umowy, zatem w niniejszej sprawie należy zastosować zasady opodatkowania zawarte w art. 5 ww. umowy.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

W myśl art. 5 ust. 2 tej umowy postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 3 ww. umowy bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Wobec powyższego, dochody z tytułu renty dla małoletniej córki wypłacane przez amerykańską instytucję osobie zamieszkałej w Polsce są opodatkowane w Polsce oraz mogą być również opodatkowane u źródła w Stanach Zjednoczonych, ale wówczas należy zastosować zasadę zaliczenia zapłaconego u źródła podatku w poczet podatku należnego w kraju zamieszkania stosownie do art. 20 ust. 1 ww. umowy, w myśl którego zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Wnioskodawczyni wskazała we wniosku, iż od powyższego świadczenia nie jest pobierany amerykański federalny podatek dochodowy. Okoliczność ta nie powoduje, że świadczenie to nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Również fakt, ze córka wnioskodawczyni posiada obywatelstwo USA nie ma znaczenia dla opodatkowania powyższego świadczenia w Polsce, gdyż jak wynika z wniosku, ma ona miejsce zamieszkania w Polsce a zatem podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Renta wypłacana po zmarłym ojcu nie została wymieniona we wskazanych przepisach.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy zatem stwierdzić, iż wypłacana wnioskodawczyni ze Stanów Zjednoczonych renta dla małoletniej córki podlega opodatkowaniu w Polsce.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.