INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2009 r. (data wpływu 3 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Decyzją z dnia 21 stycznia 2009 r. Wnioskodawca uznał, że zasiłek okresowy w wysokości 170 zł i zasiłek stały w kwocie 173,60 zł pobrany przez klienta w miesiącu grudniu 2008 r. został uznany za świadczenie nienależnie pobrane na podstawie art. 6 pkt 16 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.). Decyzją z dnia 29 stycznia 2009 r. Wnioskodawca postanowił o odstąpieniu od żądania nienależnie pobranego zasiłku okresowego i stałego na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, który mówi, że w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie, lub też niweczyłoby skutki udzielonej pomocy właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Ponadto Zainteresowany, na podstawie art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz. 732 ze zm.) decyzją z dnia 12 marca 2008 r., umorzył dłużnikowi alimentacyjnemu należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych w wysokości 6.250 zł oraz odsetki stanowiące 5% wypłaconej kwoty zaliczek alimentacyjnych w wysokości 312,50 zł, co łącznie stanowi kwotę 6.562,50 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca w przypadku odstąpienia od żądania zwrotu nienależnie pobranych zasiłków okresowych i stałych na podstawie art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej zobowiązany jest do wystawiania informacji PIT-8C...
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić klientowi informację o przychodach z innych źródeł oraz niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C w sytuacji umorzenia świadczeń (zaliczki alimentacyjnej) podlegających zwrotowi przez dłużnika alimentacyjnego...

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, ostateczną Jego decyzją, korzystając z zapisu art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.), odstąpiono od żądania zwrotu nienależnie pobranego zasiłku stałego i okresowego.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części świadczy o tym, iż odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku ze zwolnieniem osoby zobowiązanej z obowiązku zwrotu należności z tytułu świadczeń z pomocy społecznej, osoba ta uzyskuje zatem przychód zwolniony z opodatkowania i nie ma obowiązku wystawiania informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Z analizy ww. przepisów wynika, iż przedmiotowe świadczenia z pomocy społecznej oraz zaliczki alimentacyjne, zaliczyć można do źródła przychodu, o którym mowa w cytowanym art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2008 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne wypłacone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zaliczki alimentacyjne oraz zasiłki porodowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów.

Natomiast stosownie do treści z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl art. 104 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.) w przypadkach szczególnych, zwłaszcza jeżeli żądanie zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części stanowiłoby dla osoby zobowiązanej nadmierne obciążenie lub też niweczyłoby skutki udzielanej pomocy, właściwy organ na wniosek pracownika socjalnego lub osoby zainteresowanej może odstąpić od żądania takiego zwrotu.

Natomiast zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. z 2005 r. Nr 86, poz. 732 ze zm.), organ właściwy wierzyciela może umorzyć należności dłużnika alimentacyjnego z tytułu wypłaconych zaliczek, a także wierzyciela z tytułu nienależnie pobranej zaliczki, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną tych osób.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, Zainteresowany odstąpił od żądania zwrotu oraz umorzył kwoty nienależnie pobranych świadczeń przyznanych na podstawie ustawy o pomocy społecznej oraz na podstawie ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej.

Uregulowanie w przepisach o pomocy społecznej kwestii dotyczących odstąpienia od żądania zwrotu wydatków na udzielone świadczenie w całości lub w części świadczy o tym, iż odstąpienie takie jest również rodzajem świadczenia z pomocy społecznej i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobnie przedstawia się sytuacja w przypadku przepisów o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. Udzielone na ich podstawie świadczenia, choć umorzone decyzją Wnioskodawcy z dnia 12 marca 2008 r., podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2008 r.

W związku z umorzeniami przedmiotowych świadczeń, osoby te uzyskały zatem przychód zwolniony z opodatkowania. Tym samym, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek sporządzenia z tego tytułu informacji PIT-8C.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.