INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 25 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismami z dni 25 i 26 marca 2009 r., (data wpływu odpowiednio 27 i 30 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług inżynieryjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dni 25 i 26 marca 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług inżynieryjnych.

W przedmiotowym wniosku, oraz pismach stanowiących jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (będąca spółką prawa polskiego) wchodzi w skład międzynarodowej grupy, która zrzesza spółki inżynierskie z całego świata, zajmujące się rozwojem, projektowaniem, konstrukcją oraz wykonywaniem systemów montażu dla agregatów (silników, skrzyń biegów i osi), łącznie z wyposażaniem niezbędnym do kontroli jakości, na potrzeby przemysłu samochodowego oraz sektora dostawczego tej branży. Spółka planuje rozszerzyć dotychczasową działalność o wykonywanie projektowego etapu prac inżynierskich na rzecz podmiotu (zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej w Niemczech oraz podatku od towarów i usług w Polsce), mającego siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Niemiec, a nie w Polsce. Kontrahent nie będzie podawał dla przedmiotowych transakcji NIP-u nadanego przez polski organ podatkowy. Kompleksowe prace projektowe procesów przemysłowych i produkcyjnych oraz systemów do sterowania tymi procesami będą wykonywane przez wyspecjalizowaną kadrę Spółki złożoną z wysokiej klasy inżynierów. Realizowane prace inżynierskie, które nie dotyczą nieruchomości, będą obejmować:

• prace projektowe w zakresie wszelkiego rodzaju linii montażowych i linii testowych do silników samochodowych oraz elementów zawieszenia samochodowego, jak i systemów transportowych dla przemysłu samochodowego,
• prace projektowe dla procesów produkcyjnych, procedur i technologii produkcji w zakresie poszczególnych urządzeń technicznych stanowiących elementy ww. linii i systemów,
• prace projektowe polegające na opracowaniu projektów wstępnych, technicznych i dokonaniu oceny kosztów i czasu niezbędnego do realizacji prac, specyfikacji planów ich realizacji.

Efektem ww. prac inżynierskich będzie kompleksowy produkt w postaci dokumentacji projektowej, która stanowić będzie dla nabywcy podstawę realizacji danego przedsięwzięcia. Na dokumentację składać się będą szkice i rysunki techniczne oraz wyliczenia odpowiednich parametrów przygotowane przez inżynierów zatrudnionych w Spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obowiązującym stanie prawnym miejsce świadczenia opisanych usług powinno być ustalone zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że powinno to być miejsce, w którym nabywca usługi (niemiecki podatnik) posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treści art. 27 ust. 3 oraz ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, fakt odwołania się w ust. 4 pkt 3 ww. artykułu do symboli PKWiU pozostaje bez wpływu na sytuację Spółki, gdyż miało ono na celu jedynie podkreślenie przynależności niektórych rodzajów usług do ogólnej kategorii usług wskazanych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy. Zatem nie należy ograniczać zakresu usług objętych tym przepisem do usług, dla których przywołane zostały symbole PKWiU. Katalog usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy należy rozumieć szeroko, tzn. wszystkie usługi inżynierskie oraz usługi podobne do nich, które nie są związane z nieruchomościami. Według Spółki, z uwagi na fakt, że pozostałe usługi objęte zakresem ww. przepisu nie zostały oznaczone symbolami PKWiU - stosownie do dyspozycji art. 8 ust. 4 ustawy, którego treść powołała - nie należy ich identyfikować za pomocą klasyfikacji statystycznych. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza definicji pojęcia „usługi inżynierskie oraz usługi podobne do tych usług”. Zdaniem Spółki, w celu prawidłowej interpretacji art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy, należy zastosować wykładnię językową użytych w nim pojęć (postępowanie takie potwierdzają wyroki Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2006 r. sygn. akt. I FSK 299/06 oraz z dnia 21 października 2004 r. sygn. akt. FSK 571/04). Definicja zawarta w „Słowniku języka polskiego” PWN pod red. S. Dubisza, Warszawa 2008, stwierdza, że przymiotnik „inżynierski” można rozwinąć jako „odnoszący się do inżynierii lub inżyniera”. Z kolei termin „inżynieria” oznacza „projektowanie i konstruowanie obiektów oraz urządzeń technicznych”, natomiast „podobny” to „mający pewne cechy zbieżne, wspólne, prawie identyczne z czymś (…)”. W rezultacie przez „usługi inżynierskie oraz usługi podobne do tych usług” należy rozumieć usługi polegające na projektowaniu i konstruowaniu obiektów/urządzeń technicznych oraz usługi posiadające pewne cechy wspólne z tymi usługami. Zatem usługi projektowania, które będą przez nią świadczone mieszczą się w zakresie powyższej definicji. Oznacza to, że miejsce świadczenia tych usług powinno być określone zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, tzn. w przypadku świadczenia tych usług na rzecz podatnika niemieckiego, miejscem ich świadczenia będzie kraj, w którym nabywca posiada siedzibę/stałe miejsce prowadzenia działalności. Zdaniem Spółki w obecnym stanie prawnym miejscem świadczenia usług powinno być państwo, w którym nabywca usługi – podatnik niemiecki – posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do ogólnej zasady sformułowanej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca ustanowił inne niż wynikające z ww. zasady miejsce świadczenia usług.

W myśl regulacji art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibie lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust 4 pkt 3 powołanego artykułu, przepis ust. 3 stosuje się do usług doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności:

1. usług doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1),
2. usług doradztwa w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2);
3. usług prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1),
4. usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1,
5. usług w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3);

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będzie świadczyła usługi inżynierskie w zakresie prac projektowych dla przemysłu samochodowego na rzecz kontrahenta (zarejestrowanego dla celów podatku od wartości dodanej w Niemczech oraz podatku od towarów i usług w Polsce) mającego siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności w Niemczech. Wykonywane ww. usługi nie będą dotyczyć nieruchomości. Dla przedmiotowych transakcji nabywca nie będzie podawał NIP-u nadanego przez polski organ podatkowy.

Z powołanych regulacji wynika, że usługi te mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, do których ma zastosowanie regulacja zawarta w ust. 3 pkt 2 powołanego artykułu.

Reasumując, w świetle istniejących regulacji prawnych należy uznać, że miejscem świadczenia i opodatkowania usług inżynierskich wykonywanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta niemieckiego - zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy - jest terytorium Niemiec, gdzie nabywca posiada siedzibę z uwagi na fakt, że nie będzie on podawał dla przedmiotowych transakcji NIP-u nadanego w Polsce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.