Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-746/12-4/AA
z 5 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2012 r. (data wpływu 2 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 26 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 października 2012 r. nr ILPP3/443-146/12-2/TW, ILPB1/415-746/12-2/AA, ILPP2/443-809/12-2/MR wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 października 2012 r., natomiast w dniu 26 października 2012 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą. Przedsiębiorca prowadzi działalność polegającą na m.in. zakupie, magazynowaniu i sprzedaży węgla i koksu. Przedsiębiorca jest autoryzowanym sprzedawcą XXXXXX

Sprzedaż towarów (węgla i koksu), na potrzeby ogrzewania kierowana jest:

1. do krajowego odbiorcy indywidualnego,
2. do firm krajowych,
3. do firm zagranicznych i zagranicznego odbiorcy indywidualnego (dostawy wewnątrzwspólnotowe),
4. na potrzeby grzewcze Przedsiębiorstwa YYY.
   
   

Przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności zamierza kupować Q – katalizator do spalania sadzy, niepalny, niewybuchowy, stosowanie którego (dodawanie do węgla) powoduje rozwiązanie problemów z czyszczeniem pieca i kominków. Katalizator ten powoduje całkowite dopalanie sadzy w każdym miejscu kotła (palenisko, komora spalania, przewody kominowe). Ponadto stosowanie Q przy spalaniu węgla eliminuje zanieczyszczenia atmosfery sadzą i emisję tlenku węgla do atmosfery.

Przedsiębiorca zamierza przekazywać nieodpłatnie ten towar każdemu odbiorcy kupującemu węgiel w ilości równej i większej niż 1 tona w ilości 0,5 kg.

Cena zakupu 1 kg wynosi 5,28 zł (cena z miesiąca czerwca 2012 r.), czyli odpowiednio cena prezentu wynosić będzie 2,64 zł.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż prezent o niskiej wartości, o którym mowa we wniosku nie będzie miał charakteru reklamowego, nie będzie posiadał logo z nazwą firmy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy zakup Q będzie stanowił dla Wnioskodawcy koszt podatkowy?

Pytanie wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakup katalizatora będzie kosztem uzyskania przychodów przedsiębiorcy, ponieważ będzie dokonywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co będzie miało niewątpliwie związek z uzyskiwanymi przychodami ze sprzedaży węgla.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na zakupie magazynowaniu i sprzedaży węgla i koksu. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany zamierza kupować Q – katalizator do spalania sadzy. Przedsiębiorca zamierza przekazywać nieodpłatnie ten towar każdemu odbiorcy kupującemu węgiel w ilości równej i większej niż 1 tona w ilości 0,5 kg.

Mając na uwadze powyższe, wskazać w tym miejscu należy, że działania opisane we wniosku, związane z zakupem Q są ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu oferowanych przez Wnioskodawcę towarów.

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup Q, przekazywanego nieodpłatnie klientom mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że w dniu 5 listopada 2012 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-746/12-5/AA. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.